Premier Lysomordov wist dat Medvedev en Polikanov bang waren voor broers en om hen een plezier te doen, werd hij gekruisigd met al zijn slaafse behendigheid, terwijl hij bij elk woord zwaar puffend was:
- Deze luizen, walgelijke slakken vlogen hierheen met het doel - Rusland tot slaaf te maken. We zullen ze vernietigen, ze in atomen verspreiden. Het zijn, zelfs uiterlijk, zulke smerige harige mosselen dat ze er gewoon ziek van worden. Zulke freaks verdienen het niet te bestaan...
Plots werd de toespraak van een echt echte freak onderbroken ...
Op alle televisieschermen verscheen het beeld van een mooie vrouw. Haar perfect correcte gezicht lichtte op met een parelwitte glimlach, haar ogen straalden van vriendelijkheid en waardigheid. Ze verschilde alleen van aardse vrouwelijke modellen in een driekleurige iris en een oogverblindend glanzend veelkleurig kapsel. Met een zachte zilveren stem zei de sterrensirene:
- Ik ben blij u te mogen begroeten, onze vriendelijke broeders in gedachten, bewoners van planeet Aarde. Ik hoop dat het contact tussen ons beide races ten goede zal komen. En nu vragen we toestemming om op jullie kostbare planeet te landen.
Cybernetische apparaten vertaalden alles automatisch. De president van de Verenigde Staten stemde er onmiddellijk mee in, lichtjes buigend en zijn hoge hoed opheffend:
- Ja, land bij ons. We zullen erg blij zijn je te zien. Amerika is een vrij land en u zult met oprechte vreugde worden begroet!
Medvedev schudde zijn hoofd met een vriendelijke glimlach. Nadat hij zijn sappige bas tot het uiterste had verzacht, zei de leider van het land:
- Wij vinden het in principe niet erg, maar jullie, de stellaire pioniers, kwamen uit de verre diepten van de kosmos. Misschien is de omgeving van onze planeet giftig voor u, of is er een theoretische mogelijkheid voor ons van uw waardige ras om besmet te raken met dodelijke virussen?
De imposante Lyra lachte luid;
- Wees niet bang, man. We hebben alles al gecontroleerd, uw land is heel geschikt voor ons. We zullen een groep gevechtsruimteschepen opsplitsen en landen op het grondgebied van de twee machtigste machten ter wereld. Maak je klaar voor de grote vergadering!
***
Er waren twee gevechtsstations van de VS en Rusland op de maan. Elk van hen heeft dertig thermonucleaire raketten en vijftig werknemers. Het lijkt niet veel, maar de vierhonderdvijftig megaton-ladingen die op de raketten van de nieuwste generatie waren gemonteerd, leken op een gespannen pistool dat bij de tempel zweefde.
Gengir blokkeerde alle communicatie met het planetaire commando en maakte contact. Met een stalen stem zei de machtige, breedgeschouderde stalzan:
- Soldaten van planeet Aarde, om nutteloze offers van uw kant te vermijden, leg uw wapens neer en geef codes uit, anders zullen we, in uw voordeel, voor de glorie van onze geest, geweld gebruiken.
- We zullen ons niet onderwerpen aan buitenaards dictaat! - unaniem antwoordden de bevelvoerende generaals Labutin en Rockefeller, die een paar minuten geleden naar elkaar keken zoals Lenin naar de bourgeoisie.
De wolf knipperde vleesetend met de ogen van de moordenaar, zijn stem begon nog sterker metaal af te geven:
- Laat me niet lachen, apen, jullie techniek is primitief. Vooruitgang is als hagelkorrels, hoe hoger de snelheid, hoe meer vernietiging, en alleen de wind van voorzichtigheid kan de wolken van haat verdrijven die vernietiging brengen!
De generaal zette kwantumgeneratoren aan en destabiliseerde de werking van alle cybernetische en elektrische eenheden. Vermomd in onzichtbaar voor het oog en de meest geavanceerde radardekking, landden de jagers bijna het hele team van de "Laser Beam".
De jagers vlogen als een zwerm wilde gemuteerde bijen, bijna onzichtbaar, maar daarom nog griezeliger. Nadat ze het doel hadden bereikt, groeven ze de uitstekende stammen van zenders in een dik pantser. Dreigend grommend (met het gevoel alsof demonische geesten waren ontwaakt in de maanwoestijn), drongen de strijders van de intergalactische speciale krachten, die de huid van de gevechtsstations hadden doorgesneden met straalkanonnen, snel naar binnen. Verschillende kleine onbemande tanks, in de vorm van een afgeplatte haai, namen deel aan de aanval. Ze gleden geruisloos over het zanderige oppervlak, bezaaid met een tiental korte stammen. Dergelijke machines kunnen gemakkelijk het epicentrum van een nucleaire explosie passeren en korte interstellaire afstanden vliegen. Een ultra-zwaartekrachtgolf kwam uit een brede snuit, buigde de ruimte en veroorzaakte paniek onder de eiwit-levensvormen. Gingir beval streng:
- Vacuüm steriel (zonder bloedvergieten)!
De Stalzans wisten vrijwel alle verdedigers van beide maanbases uit te schakelen met behulp van groothoek knallers zonder verlies. Slechts één Armetische generaal leek te zijn verdwenen, hoewel de gammascanners het hele station verlichtten. De stalzan bruut ontblootte zijn tanden.
- Het lijkt erop dat de bestraalde chimpansee in uniform hyper ging kruipen. Scan het oppervlak.
Vijf mijl van de basis vonden ze een verlaten maanrover, en een mijl verderop, een wanhopig vluchtende generaal van het Armetiaanse leger. Genhir wilde zijn kunnen tonen en haalde gemakkelijk, als een vlieger van een kip, Jan Rockefeller in. Om de generaal te laten begrijpen met wie hij te maken had, zette de Star Wolf zijn cybercamouflage uit - een formidabele contour van een boze reus verscheen op het zilverachtige maanoppervlak. Rockefeller, in wanhoop, kneep de hond van de experimentele bundelwerper tot het uiterste, zelfs de borstel verkrampte van verschrikkelijke spanning. Zijn menselijke laserautomaat was echter te zwak en kon niet eens krassen op het pantserpak van de alien in de lucht. De reus sloeg het wapen gemakkelijk uit en, nadat hij zijn armen had gebroken, neutraliseerde hij de verwoed fladderende Armeticaan. De grote mond ontblootte zich in een giftige grijns en de patenttanden van de stalzan werden blauw.