Выбрать главу

kiu la unuan fojon konkrete aperis ĝuste en via urbo.

 

Mi plene rajtigas vin montri mian leteron de la pasinta semajno

al ĉiuj kaj ĉie, kie vi volas.

 

572

 

Andrews - Kimel - Holmes - Lederer. — N-roj 342—351

 

A1 s-ro L. C. Andrervs, Carshalton, Surrey

 

N-ro 346. L. 19. X. 1909

 

Karaj sinjoroj! — La titolon de honora prezidanto de via grupo

mi danke akceptas.

A1 d-ro Kimel, Bucuresti

 

N-ro 347. L. 15. XI. 1908 (poŝtstampo)

 

Kara sinjoro! — Kvankam mi ne aprobas la atakojn, kiujn oni

faras kontrau vi, tamen en la nuna tempo, kiam kelkaj personoj penas

fari malordon en nia tendaro, ni devas esti tre singardaj, kaj tial mi

ne konsilas al vi paroli nun pri iaj novaj sufiksoj * 1 .

 

N-ro 348. P. 6. I. 1910 (poŝtstampo)

 

E. S. — La plej grava leĝdonanto estas la uzado. Ĉar la plimulto jam de longe uzas „Rumanujo“ kaj „Bukareŝto“ kaj ĉar ekzistas

nenia grava kaŭzo por tion ŝanĝi, tial mi konsilas lasi la formojn

ĝisnunajn.

A1 s-ro Ino T. Holmes, Bradford

 

N-ro 349. L. (aŭ P.?) 13. IV. 1909

 

Karaj sinjoroj! — La titolon de honora prezidanto de la Bradforda

Esperantista Societo mi danke akceptas.

 

N-ro 350. L. 20. VII. 1909

 

Kara sinjoro! — La dato de la cenzuro de la unua libro pri

Esperanto en rusa lingvo estis 2-adeJunio (21 de Majo laŭ la tiama

malnova stilo). La dato de la apero de la unua libro estis ĉirkaŭ

la 21-a de Julio (t. e. proksimume en tiu sama tago, en kiu la pola

eldono de la lernolibro ricevis la cenzuran permeson).

A1 prof-ro Siegfried Lederer, Praha

 

N-ro 351. L. 9. XI. 1909

 

Kara sinjoro! — Kun kora danko mi ricevis la unuan numeron

de „Rund um die Welt“ kaj ankaŭ viajn verkojn (pri Plautus kaj la

„Bildolibron sen bildoj“). Mi memoras bone vian nomon el la tempo

volapŭka, kaj mi ĝojas, ke post longa flankenstarado vi nun denove

akiris konfidon al nia ideo kaj komencis energie labori por ĝi sub ĝia

nuna formo. ĉuste tial, ke vi aliĝis al ni ne tro rapide, sed post longa

atendado, via aliĝo estas al ni des pli kara.

 

A1 via laborado kaj al via gazeto mi deziras plej bonan sukceson.

 

_ ☆

 

1 D-ro Kimel estis demandinta pri uzebleco de la suflksoj „aĉ“ kaj „oz“.

 

V. B. ĉis nun nepresitaj leteroj al A. Pafomov

 

A1 s-ro A. Pafomov , Serpuĥovo (Ruslando)

 

N-ro 352. P. 9. XI. 1909

 

Karaj sinjoroj! — Por la titolo de honora membro, kiun via societo

donis al mi, mi sendas al vi mian koran dankon.

A1 d-ro Edmund Sos, Wien

 

N-ro 353. P. 9. XII. 1910

 

Kara sinjoro! — De ĉiuj esperantistaj gazetoj mi ricevas la peton,

ke mi estu ilia kunlaboranto; sed bedaŭrinde tio estas por mi absolute

ne ebla, ĉar dum la tuta tago min okupas mia profesio kaj dum la

tuta vespero mi havas jam tiom multege da esperantistaj laboroj, ke

mi ne povas preni sur min ian laboron novan.

 

N-ro 354. L. 9. X. 1912

 

Kara kunfrato! 1 — Permesu, ke mi turnu min al vi kun la sekvanta

persona peto: Mia filo, kiu antaŭ nelonge finis sian medicinan studadon

en Lausanne, deziras nun perfektiĝi speciale pri la malsanoj de okuloj.

Mi konsilas al li, ke li veturu Vienon, kie ekzistas specialaj „kursoj

por kuracistoj“, gvidataj de diversaj docentoj. Sed mi ne scias,

ĉu tiaj kursoj ekzistas nur dum libertempo aŭ ĉu ili funkcias dum

la tuta jaro. Tial mi estus al vi tre danka, se vi volus informiĝi pri

tio kaj skribi al mi, ĉu estas konsilinde, ke mia filo nun venu Vienon.

Se ekzistas ia programo de tiaj specialaj kursoj por kuracistoj, mi

estus al vi tre danka, se vi povus sendi al mi unu ekzempleron.

 

N-ro 355. P. 18. X. 1912

 

Kara kolego! — Mi ricevis vian leteron de 14/X kaj mi dankas

vin tre kore pro viaj afablaj informoj. Nun mia filo jam decidis ne

veturi Vienon, ĉar li ricevis la oficon de asistanto ĉe la profesoro de

oftalmologio en Lausanne kaj antaŭhieraŭ tien forveturis.

A1 s-ro Ivan Krestanof, Stara Zagora

 

N-ro 356. P. 1910 (ricevita 31. XIL 1910)

 

Kara sinjoro! — Vian broŝuron mi danke ricevis. — Por eldoni

bulgaran tradukon de la artikolo „Essence et avenir . . mi volonte

donas al vi mian permeson. La traduko devas aperi ne sub mia nomo,

sed sub mia pseŭdonimo „Unuel“. Sendi al vi ian noton aŭ artikolon

mi ne povas.

 

1 komp. la noton 1 al V.305!

 

574

 

Edmund Sos - Ivan Krestanof - E. Deligny - Boirac. — N-roj 352—360

 

N-ro 357. P. 2. V. 1912 (ricevita)

 

Kara sinjoro! — Kun plezuro kaj danko mi ricevis vian libron,

al kiu mi deziras plej bonan sukceson. Pardonu, ke mi ne skribas

pli multe, ĉar vi komprenas, ke mi devas eviti ĉian publikan laudadon

aŭ mallaŭdadon de libroj.

A1 s-ro E. Deligny, Saint Omer

 

N-ro 358. P. 11. I. 1911

 

Kara sinjoro! — La elparolado de Esperanto estas tute konforma,

(kompreneble krom la supersignitaj literoj) al la latina elparolado,

kiu estas uzata en mia lando. Via artikolo estas bona. Feliĉan jaron.

 

N-ro 359. P. ? I. 1903

 

Kara sinjoro! — Kun plezuro mi legis vian informon pri la nove-fondita grupo en via urbo kaj pri la du kursoj, kiujn vi aranĝis. Mi

kore salutas la novan grupon kaj mi deziras al vi la plej bonan sukceson. Pri la vastigado de Esperanto, mi povas diri al vi nenion

novan krom tio, kion vi trovas en la esperantaj gazetoj. Nia afero

progresas nun rapide kaj potence. Mian portreton mi nun bedaŭrinde

ne havas. —

A1 rektoro Boirac , Dijon

 

N-ro 360. L. 15. XII. 1911

 

Kara sinjoro! — Antaŭ unu monato mi sendis por la Oficiala

Gazeto kelkajn „Respondojn“ kaj inter ili estis unu, kiu koncernis la

Lingvan Komitaton. Mi petis tiam s-ron Chavet, ke li sendu la tekston

de tiu respondo al vi, kaj ke li presigu ĝin nur en ia okazo, se vi

ĝin aprobas. Ĉar mi ĝis nun ne scias ankoraŭ vian opinion pri tiu

„Respondo“, tial mi nun skribas al vi aparte.

 

Laŭ mia opinio estus tre utile, se vi donus al ĉiuj komitatanoj

ian laboron:

 

a) tiam oni ĉesus plendi, ke la Komitato nenion faras kaj ke la

titolo de komitatano estas nur titolo honora, kiu elvokas konstantan

envion kaj atakadon;

 

b) la forto de la 200 kompetentuloj, kiuj nun nenion faras, estus

efike eluzata por nia afero (se 200 kompetentaj personoj laboros, ili

povas ja alporti al nia afero grandegajn servojn!).

 

Se iu komitatano ne plenumas sian taskon, oni povas eksigi lin.

Tiam ni ne havus tiun malvivan korpon, kiu al ĉiu pikas la okulojn,

kaj estas kaŭzo de konstanta ironiado; tiam ni ne havus tiajn faktojn,

ke ekzemple iu laboras kontraŭ Esperanto kaj absolute nenion faras

por Esperanto kaj tamen li estas membro de nia Lingva Komitato!

(kiel ekzemple s-ro … x )

 

1 mi ne presigis la nomon, ĉar la komitatano ankoraŭ vivas.

 

575

 

V. B. Ĝis nun nepresitaj leteroj al Boirac - M. Ŝidlovskaja -

 

Ŝajnas al mi, ke estus pli bone komisii al la komitatanoj krei

provizoran Vortaregon, kaj difini por ĉiu lian parton en la komuna

tasko. Du cent laborantaj kompetentuloj povus plenumi tiun taskon

en plej mallonga tempo kaj la rezultato estus efektive gravega. Kia

estas via opinio pri tio?

A1 s-ino M. Ŝidlovskaja, Dmitrovo (Moskvo)