ОСТРОМИРОВО ЕВАНГЕЛИЕ
ЕВАНГЕЛИЕ ОТ МАТФЕЯ
Глава 1
1Кънигы рождьства iсоусь христова сына давидова сына авраамля. 2авраамъ роди исаака. исаакъ же роди иакова. иаковъ же роди иоуду и братию эго. 3иоуда же роди фареса и зара отъ фамары. фаресъ же роди езрома. езромъ же роди арама. 4арамъ же роди аминадава. аминадавъ же роди наасона. наасонъ же роди салмона. 5салмонъ же роди вооза отъ рахавы. воозъ же роди овида отъ роуфи. овидъ же роди иесея. 6иесеи же роди давида царя. давидъ же царь роди соломона отъ оуриины. 7соломонъ же роди ровоама. ровоамъ же роди авию. авия же роди аса. 8асъ же роди иосафата. иосафатъ же роди иорама. иорамъ же роди озию. 9озия же роди иоафама. иоафамъ же роди ахаза. ахазъ же роди езекию. 10езекия же роди манасию. манасия же роди амона. амонъ же роди иосию. 11иосия же роди иехонию и братию эго въ прэселэниэ вавулоньскоэ 12по прэселэнии же вавулоньстээмь иехония роди салафиила. салафиилъ же роди зоровавеля. 13зоровавель же роди авиоуда. авиоудъ же роди елиакима. елиакимъ же роди азора. 14азоръ же роди садока. садокъ же роди ахима. ахимъ же роди елиоуда. 15елиоудъ же роди елиазара. елиазаръ же роди матфана. матфанъ же роди иакова. 16иаковъ же роди иосифа мужа мариина из нэяже роди сu iсоусь нарицаэмыи христосъ. 17вьсэхъ же родъ отъ авраама до давида родъ четыре на десяте. и отъ давида до прэселэния вавулоньскааго родъ четыре на десяте. и отъ прэселэния вавулоньскааго до христа родъ четыре на десяте.18iсоусь христово же рождьство сице бэ. обрученэ бо бывъши матери эго марии иосифови прэжде даже не сънидоста ся обрэтеся имущи въ чрэвэ отъ доуха свята. 19иосифъ же мужь эя правьдьнъ сы и не хотя обличити эя въсхотэ отаи поустити ю. 20сице же эмоу оумышльшоу се ангелъ господьнь въ сънэ яви ся эмоу глаголя: иосифе сыноу давидовъ не оубои ся прияти мария жены твоэя. рождьшеэ бо ся въ нэи отъ доуха эсть свята. 21родить же сынъ. и наречеши имя эмоу iсоусь. той бо съпасеть люди своя отой грэхъ ихъ. 22се же вьсе бысть да събудеть ся. реченоэ от господа пророкъмь глаголющемь: 23се дэва въ чрэвэ прииметь и родить сынъ и нарекуть имя эмоу емманоуилъ эже эсть съказаэмо съ нами богъ. 24въставъ же иосифъ от съна сътвори якоже повелэ эмоу ангелъ господьнь. и приятой жену свою. 25и не знааше эя доньдеже роди сынъ свои прьвэньць. и нарече имя эмоу iсоусь.
Глава 2
1Iсоусоу роджьшоу ся въ вифлееми иоудэистэи въ дьни ирода царя се влъсви от въстока придошя въ иероусалимъ глаголюще: 2къде эсть рождии ся царь иоудеискъ; видэхомъ бо звэзду эго на въстоцэ и придохомъ поклонитой ся эмоу. 3оуслышавъ же иродъ царь съмяте ся и вьсь иероусалимъ съ нимь. 4и събьравъ вься архиерея и кънижьникы людьскыя въпрашааше я: къде христосъ раждаэть ся; 5они же рекоша эмоу: въ вифлееми иоудеистэи. тако бо писано эсть пророкъмь: 6и ты вифлееме землэ иоудова ни чимь же мьньши эси въ владыкахъ иоудовахъ. ис тебе бо изидеть владыка иже оупасеть люди моя израиля. 7тойгда иродъ отаи призъвавъ влъхвы испыта от нихъ врэмя явльшяя ся звэзды. 8и посълавъ я въ вифлеемъ рече: шьдъше испытаите извэстьно о отрочяте. эгда же обрящете повэдите ми да и азъ шьдъ поклоню ся эмоу. 9они же послоушавъше царя идошя и се звэзда юже видэшя на въстоцэ идэаше прэдъ ними доньдеже пришьдъши ста врьхоу идеже бэ отрочя. 10видэвъше же звэзду въздрадовашя ся радостию великою зэло. 11и въшьдъше въ храмину видэшя отрочя съ мариэю материю эго и падъше поклонишя ся эмоу. и отврьзъше съкровища своя принесошя эмоу дары злато и ливанъ и змурьну. 12и отвэтой приимъше въ сънэ не възвратити ся къ иродоу нъ инэмь путьмь отидошя въ страну свою. 13отшьдъшемъ же имъ се ангелъ господьнь въ сънэ яви ся иосифоу глаголя: въставъ поими отрочя и матерь эго и бэжи въ егуптой и буди тоу доньдеже ти реку. хощеть бо иродъ искати отрочяте да погоубить э. 14онъ же въставъ поятой отрочя и матерь эго нощию и отиде въ егуптой. 15и бэ тоу до оумрьтия иродова. да събудеть ся реченоэ от господа пророкъмь глаголющемь: от егупта възъвахъ сынъ мои. 16тойгда иродъ видэвъ, яко поруганъ бысть от влъхвъ разгнэва ся зэло и пославъ изби вься отрокы сущяя въ вифлееми и въ вьсэхъ прэдэлэхъ эя от дъвою лэтоу и ниже по врэмени эже испыта от влъхвъ. 17тойгда събысть ся реченое иеремиэмь пророкъмь глаголющемь: 18гласъ въ рамэ слышанъ бысть плачь и рыданиэ и въпль мъногъ. рахиль плачущи ся чядъ своихъ н не хотэаше оутэшити ся яко не суть. оумьръшоу же иродоу се ангелъ господьнь въ сънэ яви ся иосифоу въ егуптэ 20глаголя: въставъ поими отрочя и матерь эго и иди въ землю израилэву. измрэшя бо ищущеи доушя отрочяте. 21онъ же въставъ поятой отрочя и матерь эго и въниде въ землю израилэву. 22слышавъ же яко архелаи царьствоуэть въ иоудеи въ ирода мэсто отьца своэго оубоя ся тамо ити. вэсть же приимъ въ сънэ отиде въ страну галилеиску 23и пришьдъ въсели ся въ градэ нарицаэмээмъ назарефъ. да събудеть ся реченоэ пророкы яко назореи наречеть ся.