ти на мънозэ и дано быти нищиимъ. 10разоумэвъ же iсоусь рече имъ: по чьто троуды дээте женэ; дэло бо добро съдэла о мънэ. 11вьсегда бо нищяя имаате съ собою мене же не вьсегда имаате. 12възлиябъши бо си муро се на тэло моэ на погрэбениэ мя сътвори. 1заминь глаголю вамъ: идеже аще проповэдано будеть евангелиэ се въ вьсемь мирэ възглаголэть ся и эже сътвори си въ память эя. 14тойгда ишьдъ эдинъ от обою на десяте нарицаэмыи иоуда искариотьскыи къ архиереомъ 15рече: чьто хощете ми дати и азъ вамъ прэдамь и; 16они же поставишя эмоу три десяти съребрьникъ. и оттоли искааше подобьна врэмене да и прэдасть.17въ пьрвыи же дьнь опрэснъкъ приступишя оученици къ iсоусови глаголюще эмоу: къде хощеши оуготоваэмъ тебэ эсти пасху; 18онъ же рече: идэте въ градъ къ эдиномоу и рьцэте эмоу: оучитель глаголэть врэмя моэ близъ эсть. оу тебе сътворю пасху съ оученикы своими. 19и сътворишя оученици якоже повелэ имъ iсоусь и оуготовашя пасху. 20вечероу же бывъшоу възлеже съ обэма на десяте оученикома. 21и эдущемъ имъ рече: аминь глаголю вамъ яко эдинъ от васъ прэдасть мя. 22и скръбяще зэло начяшя глаголати эмоу эдинъ къжьдо ихъ: еда азъ эсмь господи; 2зонъ же отвэщавъ рече: омочивыи съ мъною въ солило руку той мя прэдасть. 24сынъ же чловэчьскыи идеть якоже эсть писано о нэмь. лютэ же чловэкоу томоу имьже сынъ чловэчьскыи прэдаэть ся. добрээ эмоу бы было аще бы не родилъ ся чловэкъ той. 25отвэщавъ иоуда прэдаяи эго рече: еда азъ эсмь равви; глагола эмоу: ты рече. 26эдущемъ же имъ приимъ iсоусь хлэбъ и благословивъ и прэломи и даяаше оученикомъ своимъ и рече: приимэте и эдите се эсть тэло моэ. 27и приимъ чашу и хвалу въздавъ дасть имъ глаголя: пиите от нэя вьси. 28се эсть кръвь моя новааго завэта проливаэмая за мъногы въ оставлэниэ грэховъ. 29глаголю же вамъ яко не имаамъ пити оуже от сего плода лозьнааго до того дьне эгда и пию съ вами новъ въ царьствии отьца моэго. з0и въспэвъше изидошя въ гору елеоньску. з1тойгда глагола имъ iсоусь: вьси вы съблазните ся о мънэ въ сию нощь писано бо эсть поражу пастыря и разидуть ся овьця стада. з2по въскрьсновении же моэмь варю вы въ галилеи. ззотвэщавъ же петръ рече эмоу: аще и вьси съблазнять ся о тебэ азъ ни коли же не съблажню ся. з4рече же эмоу iсоусь: аминь глаголю тебэ яко въ сию нощь прэжде даже коуръ не възгласить три краты отврьжеши ся от мене. з5глагола эмоу петръ: аще ми ся прилоучить съ тобою оумрэти не отврьгу ся тебе. такожде и вьси оученици рекошя.з6тойгда приде съ ними iсоусь въ вьсь нарицаэмую гефсимании и глагола оученикомъ; сядэте тоу доньдеже шьдъ помолю ся тамо. 27и поимъ петра и оба сына зеведеова начятой тужити и скръбэти. з8тойгда глагола имъ iсоусь: прискръбьна эсть доуша моя до съмрьти пожидэте сьде и бъдите съ мъною. з9и прэшьдъ мало паде ниць моля ся и глаголя: отьче мои аще възможьно эсть да мимо идеть мене чаша си обаче не якоже азъ хощу нъ якоже ты. 40и приде къ оученикомъ и обрэте я съпящя и глагола петроу: тако ли не възможе эдиного часа побъдэти съ мъною; 41бъдите и молите ся да не вънидете въ напасть. доухъ бо эсть бъдръ а плъть немощьна. 42пакы вътороэ шьдъ помоли ся глаголя: отьче мои аще не можеть си чаша мимо ити от мене аще не пию эя буди воля твоя. 4зи пришьдъ пакы обрэте я съпящя бэсте бо имъ очи отягъченэ. 44и оставивъ я пакы шьдъ помоли ся третиэ тожде слово рекъ. 45тойгда приде къ оученикомъ своимъ и глагола имъ: съпите прочеэ и почиваите. се приближи ся часъ и сынъ чловэчьскыи прэдаэть ся въ руцэ грэшьныихъ. 46въстанэте идэмъ се приближи ся прэдаяи мя.47и эще глаголющоу эмоу се иоуда эдинъ от обою на десяте приде и съ нимь народъ мъногъ съ оружии и дрькольми от архиереи и старьць людьскыихъ. 48прэдаяи же эго дасть имъ знамениэ глаголя: эгоже аще лобъжу той эсть имэте эго. 49и абиэ приступль къ iсоусови рече эмоу: радоуи ся равви и обловыза и. 50iсоусь же рече эмоу: дроуже на нэже эси пришьлъ. тойгда приступльше възложишя руцэ на iсоуса и яшя эго. 51и се эдинъ от сущиихъ съ iсоусьмь простьръ руку извлэче ножь свои и оударь раба архиереова оурэза эмоу оухо. 52тойгда глагола эмоу iсоусь: възврати ножь твои въ своэ мэсто вьси бо приимьшеи ножь ножьмь погыбнуть. 5зли мьнить ти ся яко не могу нынэ оумолити отьца моэго и приставить мънэ вяще нежели дъва на десяте легеона ангелъ. 54како оубо събудуть ся кънигы яко тако подобааше быти; 55въ той часъ рече iсоусь народомъ: яко на разбоиника ли изидосте съ оружии и дрькольми яти мя; по вься дьни при васъ сэдэахъ въ црькъви оучя и не ясте мене. 56се вьсе бысть да събудуть ся кънигы пророчьскыя. тойгда оученици вьси оставльше и бэжашя.57они же имъше iсоуса ведошя къ каиафэ архиереови идеже кънижьници и старьци людьсци събьрашя ся. 58петръ же идэаше по нэмь издалече до двора архиереова и въшьдъ утрь сэдэаше съ слоугами видэти коньчину. 59архиереи же и старьци и съборъ вьсь искааху лъжа съвэдэтельства на iсоуса яко да оубиють и 60и не обрэтошя. и мъногомъ лъжемъ съвэдэтелэмъ приступльшемъ не обрэтошя. послэдь же приступльша дъва лъжа съвэдэтеля 61рекоста: сь рече могу разорити црькъвь божию и трьми дьньми съзъдати ю. 62и въставъ архиереи рече эмоу: ни чесо же ли отвэщаваэши чьто си на тя съвэдэтельствоують; 6зiсоусь же млъчааше. и отвэщавъ архиереи рече эмоу: заклинаю тя богъмь живыимь да речеши намъ аще ты эси христосъ сынъ божии; 64глагола эмоу iсоусь: ты рече. обаче глаголю вамъ отселэ оузьрите сына чловэчьскааго сэдяшта о десную силы и идуща на облацэхъ небесьныихъ. 65тойгда архиереи растьрза ризы своя глаголя яко хоулу рече. чьто эще требоуэмь съвэдэтель; се нынэ слышасте хоулу эго. 66чьто ся вамъ мьнить; они же отвэщавъше рекошя: повиньнъ съмрьти эсть. 67тойгда запльвашя лице эмоу и пакости эмоу дэяшя. ови же за ланиту оударишя и 68глаголюще: прорьци намъ христосъ къто эсть оударии тя.69петръ же вънэ сэдэаше на дворэ и приступи къ нэмоу эдина рабыни глаголющи: и ты бэ съ iсоусьмь галилеискыимь. 70онъ же отврьже ся прэдъ вьсэми глаголя: не вэмь чьто глаголэши. 71и ишьдъшоу эмоу въ врата оузьрэ и дроугая и глагола имъ тоу: и сь бэ съ iсоусьмь назарянинъмь. 72и пакы отврьже ся съ клятвою яко не знаю чловэка. 7зне по мъногоу же приступльше стоящии рекошя петрови: въ истину и ты от нихъ эси ибо бесэда твоя явэ тя творить. 74тойгда начятой ротити ся и кляти ся яко не знаю чловэка. и абиэ коуръ възгласи. 75и помяну петръ глаголъ iсоусовъ иже рече эмоу яко прэжде даже коуръ не възгласить три краты отвьржеши ся мене. и ишьдъ вънъ плака ся горько.