ЕВАНГЕЛИЕ ОТ МАРКА
Глава 1
1Зачяло евангелия iсоуса хрстова сына божия. 2якоже писано эсть въ пророцэхъ: се азъ посълю ангелъ мои прэдъ лицьмь твоимь иже оуготовить путь твои прэдъ тобою. згласъ въпиющааго въ поустыни: оуготовите путь господьнь правы творите стьзя эго. 4бысть иоанъ крьстя въ поустыни и проповэдая крьщениэ покаянию въ отпоущениэ грэховъ. 5и исхождааше къ нэмоу вься иоудеиская страна и иероусалимляне и крьщааху ся вьси въ иорданьсцэи рэцэ от нэго исповэдающе грэхы своя. 6бэ же иоанъ облэченъ власы вельбужди и поясъ оусниянъ о чрэслэхъ эго и эды акридъ и медъ дивии. 7и проповэдааше глаголя: грядеть крэплии мене въ слэдъ мене эмоуже нэсмь достоинъ поклонь ся раздрэшити ремене сапогъ эго. 8азъ оубо крьстихъ вы водою а той крьстить вы доухъмь святыимъ. 9и бысть въ дьни ты приде iсоусь от назарета галилеискааго и крьсти ся от иоана въ иорданэ. 10и абиэ въсходя от воды видэ разводяща ся небеса и доухъ яко голубь съходящь на нь. 11и гласъ бысть съ небесъ: ты эси сынъ мои възлюблэныи. о тебэ благоволихъ.12и абиэ доухъ изведе и въ поустыню. 1зи бэ тоу въ поустыни четыри десяти дьнъ искоушаэмъ сотоною и бэ съ звэрьми и ангели слоужааху эмоу. 14по прэдании же иоановэ приде iсоусь въ галилею проповэдая евангелиэ царьствия божия. 15глаголя яко исплъни ся врэмя и приближи ся царьствиэ божиэ. каите ся и вэроуите въ евангелиэ.16ходя же при мори галилеисцэ видэ симона и андреа брата того симона въмэтающа мрэжя въ море бэста бо рыбаря. 17и рече има iсоусь: придэта въ слэдъ мене и сътворю вы быти ловьца чловэкомъ. 18и абиэ оставльша мрэжя своя по нэмь идосте. 19и прэшьдъ оттудоу оузьрэ иакова зеведеова и иоана брата эго. и та въ ладии завязающа мрэжя 20и абиэ възъва я. и оставльша отьца своэго зеведеа въ ладии съ наэмьникы по нэмь идосте. 21и вънидошя въ капернаоумъ и абиэ въ суботы на съньмищи оучааше я. 22и дивляаху ся о оучении эго. бэ бо оучя я яко власть имы и не яко кънижьници. 2зи бэ на съньмищи ихъ чловэкъ нечистоймь доухъмь и възъва глаголя: 24остани чьто эсть намъ и тебэ iсоусе назарянине; пришьлъ эси погоубитой насъ; вэмь тя къто эси святыи божии. 25и запрэти эмоу iсоусь глаголя: оумлъчи и изиди из нэго. 26и сътрясъ и доухъ нечистыи и възъпивъ гласъмь велиэмь изиде из нэго. 27и оужасошя ся вьси. и сътязааху ся въ себэ глаголюще: чьто оубо се; чьто оучениэ новоэ се; яко по области и доухомъ нечистыимъ велить и послоушають эго: 28и изиде слоухъ эго абиэ во вьсю страну галилеиску.29и абиэ ишьдъше ис съньмища придошя въ домъ симоновъ и андреовъ съ иаковъмь и иоанъмь. з0тьща же симонова лежааше огньмь жегома. и абиэ глаголашя эмоу о нэи. з1и приступль въздвиже ю эмъ за руку эя. и остави ю абиэ огнь и слоужааше имъ. з2поздэ же бывъшоу эгда захождааше слъньце приношааху къ нэмоу вься недужьныя и бэсьныя. ззи бэ вьсь градъ събьралъ ся къ двьрьмъ. з4и исцэли мъногы недужьны имущя различьны язя и вэсы мъногы изгъна. и не оставляаше глаголати бэсъ яко вэдэаху и. з5и оутро пробрэзгоу зэло бъставъ изиде iсоусь и иде въ поусто мэсто и тоу молитву дэяше з6и гънашя и симонъ и иже бэаху съ нимь. з7и обрэтойше и глаголашя эмоу яко вьси ищуть тебе. з8и глагола имъ: идэмъ въ ближьняя грады и вьси да и тоу проповэмь на се бо изидохъ. з9и бэ проповэдая на съборищихъ ихъ въ вьсеи галилеи и бэсы изгоня. 40и приде къ нэмоу прокаженъ моля и и на колэноу падая и глаголя эмоу яко аще хощеши можеши мя исчистити. 41iсоусь же милосрьдовавъ простьръ руку косну и и глагола эмоу: хощу исчисти ся. 42и рекъшоу эмоу абиэ отиде проказа от нэго и чистой бысть. 4зи запрэщь эмоу абиэ изгъна и. 44и глагола эмоу: блюди ся ни комоу же ни чесо же не рьци. нъ шьдъ покажи ся иереови и принеси за очищениэ твоэ якоже повелэ моуси въ съвэдэниэ имъ. 45онъ же ишьдъ начятой проповэдати мъного и проносити слово. яко къ томоу не можааше явэ въ градъ вънити нъ вънэ въ поустэхъ мэстэхъ бэ и прихождааху къ нэмоу отвьсудоу.
Глава 2
1И въниде пакы iсоусь въ капернаоумъ по дьньхъ. и слоухъ бысть яко въ домоу эсть. 2и абиэ събьрашя ся мънози яко къ томоу не въмэщааху ся ни прэдъ двьрьми. и глаголааше имъ слово. зи придошя къ нэмоу носяще ослаблэнъ жилами носимъ четырьми. 4и не могуще прити къ нэмоу народа ради открышя покровъ идеже бэ и прокопавъше съвэсишя одръ на нэмьже ослаблэныи лежааше. 5видэвъ же iсоусь вэру ихъ глагола ослаблэноуоумоу: чядо отпоущають ся тебэ грэси твои. 6бэаху же эдини от кънижьникъ тоу сэдяще и помышляюще въ срьдьцихъ своихъ: 7чьто сь тако глаголэть хоулу; къто можеть отпоущати грэхы тойкъмо эдинъ богъ; 8и абиэ разоумэвъ iсоусь доухъмь своимь яко тако ти помышляють въ себэ и рече имъ: чьто сице помышляэте въ срьдьцихъ вашихъ; 9чьто эсть оудобээ рещи ослаблэноуоумоу отпоущають ти ся грэси ли рещи въстани и възьми одръ твои и ходи; 10нъ да оувэсте яко власть имаать сынъ чловэчьскыи на земли отпоущати грэхы. и глагола ослаблэноуоумоу: 11тебэ глаголю въстани и възьми одръ твои и иди въ домъ твои. и въставъ абиэ и възьмъ одръ изиде прэдъ вьсэми яко дивити ся вьсэмъ и славити бога глаголющемъ яко ни коли же тако видэхомъ.1зи изиде пакы къ морю и вьсь народъ идяаше къ нэмоу и оучааше я. 14и мимо иды iсоусь видэ леуию алъфеова сэдяща на мытьници и глагола эмоу: по мънэ иди. и въставъ въ слэдъ эго иде. 15и бысть възлежящоу эмоу въ домоу эго и мънози мьздоимьци и грэшьници възлежааху съ iсоусьмь и съ оученикы эго бэаху бо мънози и по нэмь идошя. 16и кънижьници и фарисеи видэвъше и эдущь съ мьздоимьци и грэшьникы глаголааху оученикомъ эго: чьто яко съ мьздоимьци и грэшьникы эсть и пиэть; 17и слышавъ iсоусь глагола имъ яко не трэбоують съдравии врачя нъ болящеи. не придохъ призъватой правьдьникъ нъ грэшьникы на покаяниэ. 18и бэаху оученици иоанови и фарисеи постяще ся. и придошя и рекошя эмоу: по чьто оученици иоанови и фарисеи постять ся а твои оученици не постять ся; 19и рече имъ iсоусь: еда могуть сынове брачьнии постити ся доньдеже съ ними эсть женихъ; элико врэмя имуть съ собою жениха не имуть постити ся. 20придуть же дьниэ эгда отиметь ся от нихъ женихъ и тойгда постять ся въ ты дьни. 21и ни къто же приставлэния плата не бэлена не приставляэть ризэ ветойсэ. аще ли же ни възьметь коньць от нэя новоэ от ветойхааго и горьши дира будеть. 22и ни къто же не въливаэть вина нова въ мэхы ветойхы. аще ли же ни просадить вино ново мэхы и вино пролээть ся и мэси погыбнуть. нъ вино новоэ въ мэхы новы лияти. 2зи бысть мимо ходящоу эмоу въ суботы сквозэ сэяния и начяшя оученици эго путь творити въстрьгающе класы. 24и фарисеи глаголааху эмоу: виждь чьто творять въ суботы эгоже не достоить. 25и той глаголааше имъ: нэсте ли чьли ни коли же чьто сътвори давидъ эгда трэбова и възалъка самъ и иже бэаху съ нимь. 26како въниде въ храмъ божии при авиафарэ архиереи и хлэбы прэдъложения сънэсть ихъже не достояше эсти тойкъмо иереомъ. и дасть и сущиимъ съ нимь; 27и глаголааше имъ: субота чловэка ради бысть а не чловэкъ суботы ради. 28тэмъ же господь эсть сынъ чловэчьскыи суботэ.