Глава 23
1И въставъше вьсе мъножьство ихъ ведошя и къ пилатоу. 2начяшя же на нь вадити глаголюще: сего обрэтохомъ разбращающа языкъ нашь и възбраняюща даяти кесареви дань глаголюща себе христа царя быти. зпилатой же въпроси и глаголя: ты ли эси царь иоудеомъ; онъ же отвэщавъ рече эмоу: ты глаголэши. 4пилатой же рече къ архиереомъ и къ народоу: ни коэя же вины не обрэтаю въ чловэцэ семь. 5они же крэплэаху ся глаголюще яко развращаэть люди оучя по вьсеи иоудеи начьнъ от галилея досьде. 6пилатой же слышавъ галилею въпроси и: аще чловэкъ галилеискъ эсть; 7и разоумэвъ яко от области иродовы эсть посъла и къ иродоу сущоу и томоу въ иероусалимэ въ дьни ты. 8иродъ же видэвъ iсоуса радъ бысть зэло. бэ бо желэя от многъ врэменъ видэти и занэ слышааше мънога о нэмь и надэаше ся знамениэ этеро видэти от нэго бываэмо. 9въпрашааше же и словесы мъногы. онъ же ни чесо же не отвэщавааше эмоу. 10стоэаху же архиереи и кънижьници прилэжьно вадяще на нь. 11оукорь же и иродъ съ вои своими и поругавъ ся облькъ и въ ризу свэтьлу възврати и къ пилатови. 12бысте же си дроуга иродъ же и пилатой въ той дьнь съ собою. прэжде бо бэасте вражду имуща междоу собою. 1зпилатой съзъвавъ архиерея и кънязя и люди 14рече къ нимъ: приведосте ми чловэка сего яко развращающа люди. и се азъ истязавъ прэдъ вами не обрэтохъ ни эдиноя о чловэцэ семь вины яже на нь вадите. 15нъ ни иродъ. посълахъ бо и къ нэмоу и се ни чьто же достоино съмрьти сътворено эсть о нэмь. 16показавъ оубо отпоущу и. 17потрэбу же имэаше на вься празьдьникы отпоущати имъ эдиного. 18възъпишя же вьси народи глаголюще: възьми сего отпоусти же намъ вараву 19иже бэ за эдину крамолу бывъшую въ градэ и оубииство въврьженъ въ тьмьницу. 20пакы же пилатой възгласи хотя отпоустити iсоуса. 21они же въпияаху глаголюще: пропьни и пропьни. 22онъ же третиицею рече къ нимъ: чьто бо сътвори зъло; ни чесо же достоина съмрьти обрэтохъ о нэмь. показавъ и оубо отпоущу. 2зони же прилежааху гласы велии просяще эго на пропятиэ. и оустоэаху гласи ихъ и архиереистии. 24пилатой же посуди быти прошениэ ихъ. 25отпоусти же имъ въсажденааго въ тьмьницу за крамолу и оубииство эгоже прошааху а iсоуса прэдасть воли ихъ. 26и яко и поведошя эмъше симона эдиного куринея грядуща съ села задэшя эмоу крьстой носити по iсоусэ. 27идэаше же въ слэдъ эго мъногъ народъ людии и жены яже и бияаху ся и плакааху ся эго. 28обращь же ся iсоусь къ нимъ рече: дъщери иероусалимьскы не плачите ся о мънэ. обаче себе плачите ся и чядъ вашихъ. 29яко се дьниэ грядуть въ няже рекуть: блажени неплодъви и чрэва яже не родишя и съсьци иже не доишя. з0тойгда начьнуть глаголати горамъ: падэте на ны и хлъмомъ покрыите ны. з1занэ аще въ сырэ дрэвэ се творять въ соусэ чьто будеть; з2ведэаху же и ина дъва зълодэя съ нимь оубитой. ззи эгда придошя на мэсто нарицаэмоэ краниэво тоу пропяшя и и зълодэя ового оубо о десную а дроугааго о шуюю. з4iсоусь же глаголааше: отьче отпоусти имъ не вэдять бо ся чьто творять. раздэляюще же ризы эго метааху жрэбия. з5и стоэаху людиэ зьряще. подражааху же и и кънязи глаголюще съ ними: инэхъ эсть съпаслъ да съпасеть и ся аще эсть христосъ божии избьраныи. з6ругааху же ся эмоу и воини приступающе и оцьтой придэюще эмоу з7и глаголюще: аще ты эси царь иоудеискъ съпаси ся самъ. з8бэ же и написаниэ написано надъ нимь кънигами елиньсками и римьсками и евреисками се эсть царь иоудеискъ. з9эдинъ же от обэшеноую злодэю хоуляаше и глаголя: аще ты эси христосъ съпаси ся самъ и ны. 40отвэщавъ же дроугыи прэщааше эмоу глаголя: ни ли ты боиши ся бога; яко въ томьжде осужденъ эси. 41и вэ оубо въ правьду достоиная бо эже дэлаховэ въсприэмлэвэ. а сь ни чьсо же зъла не сътвори. 42и глаголааше iсоусови: помяни мя господи эгда придеши въ царьствии твоэмь. 4зрече же эмоу iсоусь: аминь глаголю тебэ дьньсь съ мъною будеши въ раи. 44бэ же яко година шестая. и тьма бысть по вьсеи земли до годины девятыя. 45и помрьче слъньце. и катапетазма црькъвьная раздра ся на дъвоэ. 46и възглашь гласъмь великъмь iсоусь рече: отьче въ руцэ твои прэдаю доухъ мои. и се рекъ издъше. 47видэвъ же сътьникъ бывъшеэ прослави бога глаголя: въ истину чловэкъ сь правьдьнъ бэ. 48и вьси пришьдъшеи народи на позоръ сь видяще бывъшая биюще прьси свои възвращааху ся. 49стояаху же вьси знаэмии эмоу издалече и жены въшьдъшяя съ нимь от галилея зьрящя сихъ.50И се мужь именьмъ иосифъ съвэтьникъ сы мужь благъ и правьдьнъ. 51сь не бэ присталъ съвэтэ и дэлэ ихъ. от аримафеа града иоудеиска. иже чаяше и той царьствия божия. 52сь приступль къ пилатоу испроси тэло iсоусово. 5зи сънемъ э обитой э плащаницею и положи э въ гробэ исэченэ въ нэмьже не бэ ни къто же ни когда же положенъ. 54и дьнь бэ параскеви и субота свитааше. 55въ слэдъ же шьдъшя жены яже бэаху пришьлы съ нимь от галилея видэшя гробъ и яко положено бысть тэло эго. 56възвращя же ся оуготовашя ароматы и муро и въ суботу оубо оумлъчашя по заповэди.