Глава 24
1Въ эдиныи же суботы зэло рано придошя на гробъ несущя яже оуготовашя ароматы и нэкыя съ ними. 2обрэтошя же камень отваленъ от гроба. зи въшьдъшя не обрэтошя тэлесе господа iсоуса. 4и бысть недомыслящамъ ся имъ о семь и се мужа дъва стасте въ нихъ въ ризахъ бльщящахъ ся. 5пристрашьнамъ же бывъшамъ имъ и поклоньшамъ лица на землю рекосте къ нимъ: чьто ищете живааго съ мрьтвыими; 6нэсть сьде нъ въста. помянэте якоже глагола вамъ эще сы въ галилеи 7глаголя яко подобаэть сыноу чловэчьскоуоумоу прэданоу быти въ руцэ чловэкъ грэшьникъ и распятоу быти и третии дьнь въскрьснути. 8и помянушя глаголы эго. 9и възвращьшя ся от гроба възвэстишя вься си эдиномоу на десяте и вьсэмъ прочиимъ. 10бэаше же магдалыни мария и иоана и мария иаковля и прочяя съ ними яже и глаголааху къ апостоломъ си. 11и явишя ся прэдъ ними яко бляди глаголи ихъ и не имэаху имъ вэры. 12петръ же въставъ тече къ гробоу и приникъ видэ ризы эдины лежящя и иде въ себэ дивя ся бывъшоуоумоу. 1зи се дъва от нихъ бэсте идуща въ тойжде дьнь въ вьсь отстоящую стадии шесть десятой от иероусалима эиже имя емаоусъ. 14и та бесэдовасте къ себэ о вьсэхъ приключьшиихъ ся сихъ. 15и бысть бесэдоующема има и сътязающема ся самъ iсоусь приближь ся идяаше съ нима. 16очи же эю дрьжасте ся да эго не познаэте. 17рече же има: чьто суть словеса си о нихъже сътязаэта ся къ себэ идуща и эста дряхла; 18отвэщавъ же эдинъ эмоуже имя клеопа рече къ нэмоу: ты ли эдинъ пришьльцъ эси въ иероусалимэ и нечоу бывъшиихъ въ нэмь въ дьни сия; 19и рече има: кыих; она же рэсте эмоу яже о iсоусэ назарянинэ иже бысть мужь пророкъ сильнъ дэлъмь и словъмь прэдъ богъмь и вьсэми людьми. 20како и прэдашя архиереи и кънязи наши на осуждениэ съмрьти и распяшя и. 21мы же надэяхомъ ся яко сь эсть хотяи избавити израиля. нъ и надъ вьсэми сими третии се дьнь имать дьньсь отнэлиже си бышя. 22нъ и жены этеры от насъ оужасишя ны бывъшя рано оу гроба 2зи не обрэтойшя тэлесе эго придошя глаголющя и явления ангела видэвъшя иже глаголють и жива. 24и идошя эдини от насъ къ гробоу и обрэтошя тако якоже и жены рекошя самого же не видэшя. 25и той рече има: о несъмысльна и мьдьльна срьдьцьмь вэровати о вьсэхъ яже глаголашя пророци. 26не тако ли подобааше пострадати христоу и вънити въ славу свою; 27и начьнъ от моусея и от вьсэхъ пророкъ съказааше има от въсэхъ кънигъ яже бэаху о нэмь. 28и приближишя ся въ вьсь въ нюже идэасте. и той творяаше ся далече ити. 29и нуждаасте и глаголюща облязи съ нама. яко при вечерэ эсть и прэклонилъ ся эсть дьнь. и въниде съ нима облещь. з0и бысть яко възлеже съ нима приимъ хлэбъ благослови и прэломль даяаше има. з1онэма же отврьзосте ся очи и познасте и. и той исчезе от нэю. з2и рэсте къ себэ: не срьдьце ли наю горя бэ въ наю эгда глаголааше къ нама на пути и яко съказааше нама писания. ззи въставъша въ той часъ възвратисте ся въ иероусалимъ и обрэтосте съвъкоупльшя ся эдиного на десяте и иже бэаху съ ними. з4глаголющя въ истину яко въста христосъ и яви ся симоноу. з5и та повэдаасте яже бышя на пути и яко ся позна има въ прэломлэнии хлэба з6си же имъ глаголющемъ самъ iсоусь ста по срэдэ ихъ и глагола имъ: миръ вамъ. з7оубоявъше же ся и пристрашьни бывъше мьняаху доухъ видяще. з8и рече имъ: чьто съмущени эсте и по чьто помышлэиия въходять въ срьдьца ваша; з9видите руцэ мои и нозэ мои яко самъ азъ эсмь. осяжите мя и видите яко доухъ плъти и кости не имать якоже мя видите имуща. 40и се рекъ показа имъ руцэ и нозэ. 41эще же не вэроующемъ имъ от радости и чоудящемъ ся рече имъ: имате ли чьто сънэдьно сьде; 42они же дашя эмоу рыбы печены чясть и от пъчелъ сътой. 4зи приимъ прэдъ ними ясть. 44рече же имъ: се суть словеса яже глаголахъ къ вамъ эще сы съ вами. яко подобаэть съконьчати ся вьсэмъ написаныимъ въ законэ моусеовэ и въ пророцэхъ и въ псалмэхъ о мънэ. 45тойгда отврьзе имъ оумъ да разоумэють писания. 46и рече имъ яко тако писано эсть и тако подобааше пострадати христоу и въскрьснути от мрьтвыихъ третии дьнь. 47и проповэдати ся въ имя эго покаанию и оставлэнию грэховъ въ вьсэхъ языцэхъ начьнъше от иероусалима. 48вы же эсте съвэдэтелэ симъ. 49и се азъ посълю обэтованиэ отьца моэго на вы. вы же сядэте въ градэ иероусалимьсцэ доньдеже облэчете ся силою съвыше. 50изведъ же я вънъ до вифания и въздвигъ руцэ свои благослови я. 51и бысть эгда благословляаше я отступи от нихъ и възношааше ся на небо. 52и ти поклоньше ся эмоу възвратишя ся въ иероусалимъ съ радостию великою. 5зи бэаху въину въ црькъви хваляще и благословяще бога. аминь.