Глава 2
1И въ третии дьнь бракъ бысть въ кана галилеисцэ и бэ тоу мати iсоусова. 2зъванъ же бысть iсоусь и оученици эго на бракъ. зи не доставъшоу виноу глагола мати iсоусова къ нэмоу: вина не имуть. 4глагола эи iсоусь: чьто эсть мънэ и тебэ жено; не оу приде година моя. 5глагола мати эго слоугамъ: эже аще глаголэть вамъ сътворите. 6бэ же тоу водоносъ камянъ шесть лежящь по очищению иоудеискоу въмэстящь по дъвэма ли по трьмъ мэрамъ. 7глагола имъ iсоусь: наплъните водоносы воды и наплънишя я до врьха. 8и глагола имъ: почрьпэте нынэ и принесэте архитриклинови. они же принесошя. 9якоже въкоуси архитриклинъ вина бывъшааго от воды и не вэдэаше откудоу эсть а слоугы вэдэаху почрьпъшеи воду. възгласи жениха архитриклинъ. 10и глагола эмоу: вьсякъ чловэкъ прэжде доброэ вино полагаэть и эгда оупиють ся тойгда хоуждеэ. ты же съблюде доброэ вино доселэ. 11се сътвори знамениэмъ начятойкъ iсоусь въ кана галилеисцэ и яви славу свою и вэровашя въ нь оученици эго.12по семь съниде iсоусь въ каперънаоумъ самъ и мати эго и братия эго и оученици эго и тоу не мъногы дьни прэбысть. 1зи близъ бэ пасха иоудеиска. и възиде iсоусь въ иероусалимъ 14и обрэте въ црькъви продающяя волы и овьця и голуби и пэняжьникы сэдящя. 15и сътвори бичь от врьвии и изгъна вься ис црькъве овьця и волы и тръжьникомъ расыпа пэнязя и дъскы опрьврьже. 16и продающиимъ голуби рече: възмэте си отсюдоу. не творите домоу отьца моэго домоу коупльнааго. 17помянушя же оученици эго яко написано эсть: жалость домоу твоэго сънэсть мя. 18отвэщашя же иоудеи и рекошя эмоу: коэ знамениэ являтши намъ яко си твориши; 19отвэща iсоусь и рече имъ: разорите црькъвь сию и трьми дьньми въздвигну ю. 20рэшя же иоудеи: четырьми десяты и шестию лэтой съзъдана бысть црькы си. а ты ли трьми дьньми въздвигнеши ю; 21онъ же глаголааше о црькъви тэла своэго. 22эгда же въста от мрьтвыихъ помянушя оученици эго яко се глаголааше. и вэру яшя кънигамъ и словеси эже рече iсоусь. 2зэгда же бэ въ иероусалимэхъ въ пасху въ праздьникъ мънози вэровашя въ имя эго видяще знамения эго яже творэаше. 24самъ же iсоусь не въдаяше себе въ вэру ихъ имьже самъ вэдэаше вься. 25и яко не трэбовааше да къто съвэдэтельствоуэть о чловэцэ. самъ во вэдэаше чьто бэаше въ чловэцэ.
Глава 3
1Бэ же чловэкъ этеръ от фарисеи. имя эмоу никодимъ. кънязь иуодеискъ. 2сь приде къ iсоусови нощию и рэчэ эмоу: равви вэмь яко от бога эси пришьлъ оучитель. ни къто же бо не можеть знамении сихъ творити яже ты твориши аще не будеть богъ съ нимъ. зотвэщавъ iсоусь рече эмоу: аминь аминь глаголю тебэ аще къто не родить ся съвыше не можеть видэти царьствия божия. 4глагола къ нэмоу никодимъ: како можеть чловэкъ родити ся старъ сы; еда можеть въторицею въ утробу вълэзти матере своэя и родити ся; 5отвэща iсоусь и рече эмоу: аминь аминь глаголю тебэ: аще къто не родить ся водою и доухъмь не можеть вънити въ царьство божиэ. 6рожденоэ бо от плъти плъть эсть и рожденоэ от доуха доухъ эсть. 7не диви ся яко рэхъ ти яко подобаэтой вамъ родити ся съвыше. 8доухъ идеже хощеть дышеть и гласъ эго слышиши нъ не вэси откудоу приходить и камо идеть. такъ эсть вьсякъ рожденыи от доуха. 9отвэща никодимъ и рече эмоу: како могуть си быти; 10отвэща iсоусь и рече эмоу: ты эси оучитель израилевъ и сихъ ли не вэси; 11аминь аминь глаголю тебэ яко яже вэмъ глаголемъ и эже видэхомъ съвэдэтельствоуэмъ и съвэдэтельства нашего не приэмлэте. 12аще земьная рэхъ вамъ и не вэроуэте. како аще реку вамъ невесьная вэроуэте; 1зи ни къто же възиде на небо тойкъмо съшедыи съ небесе сынъ чловэчьскыи сыи на небеси. 14и яко моуси възнесе змия въ поустыни тако подобаэть възнести ся сыноу чловэчьскоуоумоу. 15да вьсякъ вэроуяи въ нь не погыбнеть нъ имать живота вэчьнааго. 16тако во възлюби богъ мира яко сына своэго эдиночядааго дасть да вьсякъ вэроуяи въ нь не погыбнеть но имать живота вэчьнааго. 17не посъла бо богъ сына своэго въ миръ да судить мироу нъ да съпасеть ся миръ имь. 18вэроуяи въ нь не будеть осужденъ а не вэроуяи оуже осужденъ эсть яко не вэрова въ имя эдиночядааго сына божия. 19се же эсть судъ яко свэтой приде въ миръ. и възлюбишя чловэци паче тьму неже свэтой бэшя бо ихъ дэла зъла. 20вьсякъ бо дэлая зълая ненавидить свэта и не приходить къ свэтоу да не обличать ся дэла эго яко зъла суть. 21а творяи истину грядеть къ свэтоу да явять ся дэла эго яко о бозэ суть съдэлана.22по сихъ въниде iсоусь и оученици эго въ иоудеискую земля и тоу живэаше съ ними и крьщааше. 2збэ же иоанъ крьстя въ енонэ близь салима яко воды мъногы бэаху тоу. и прихождааху и крьщааху су. 24не оу бо бэ въсажденъ въ тьмьницу иоанъ. 25бысть же сътязаниэ от оученикъ иоановъ съ иоудеи о очищении. 26и придошя къ иоаноу и рэшя эмоу: равви иже вэ съ тобою об онъ полъ иордана эмоуже ты съвэдэтельствова се той крьщаэть и вьси грядуть къ нэмоу. 27отвэща иоанъ и рече: не можеть чловэкъ приимати ни чьсо же аще не будеть эмоу дано съ небесе. 28вы сами мънэ съвэдэтельствовасте яко рэхъ нэсмь азъ христосъ нъ посъланъ эсмь прэдъ нимь. 29имэяи невэсту женихъ эсть а дроугъ женихов стоя и послоушая эго радостию радоуэть ся за гласъ жениховъ. си оубо радость моя исплъни ся. з0ономоу подобаэть расти а мънэ мьнити ся. з1грядыи съвыше надъ вьсэми эсть. иже от земля от земля эсть и от земля глаголэть. грядыи съ небесе надъ вьсэми эсть. з2и эже видэ и слыша се съвэдэтельствоуэть и съвэдэтельства эго ни къто же не приэмлеть. ззприимыи эго съвэдэтельство запэчатлэ яко богъ истиньнъ эсть. з4эгоже бо посъла богъ глаголы божия глаголеть не въ мэру бо богъ дасть доуха. з5отьць любить сына и вься дасть въ руцэ эго. з6вэроуяи въ сына имать живот вэчьныи. а иже не вэроуэть въ сына не оузьрить живота. нъ гнэвъ божии прэбываэть на нэмь.