П'есы: Клоп. Лазня.

Па садзе і тэатру ідуць служыцелі заасада.

1-шы служыцель

Разглядваць
                   бактэрыі
                                 нельга на дотык.
Вось мікраскопы —
                              выдатнай работы!

2-гі служыцель

Мець пры сабе
                       раіць доктар Таболкін [51]
На выпадак аплёўвання
                                   раствор карболкі.

3-ці служыцель

Кармленне экспанатаў —
                                     незабыўная карціна!
Бярыце
            дозы
                     алкаголя і нікаціна!

4-ты служыцель

Паіце алкаголем —
                             і жывёліны забяспечаны
Падаграй,
               ідыятызмам
                                  і расшырэннем печані.

5-ты служыцель

Гваздзіка агню
                      і дым-тубероза
Гарантуюць
                  100
                        працэнтаў
                                       скляроза.

6-ты служыцель

Узбройвайце вушы,—
                                навушнікі адмыслова
Затрымліваюць
                        кожнае
                                    грубае слова.

Распарадчык (расчышчае праход да трыбуны гарсавета)

Таварыш старшыня і яго бліжэйшыя супрацоўнікі пакінулі найважнейшую працу і пад старадаўні дзяржаўны марш прыбылі на нашу ўрачыстасць. Вітаем дарагіх таварышаў!

Усе апладыруюць, праходзіць група з партфелямі, паважна раскланьваецца і спявае.

Служба
            і годы
Не зморшчылі нас.
Справа —
              заўсёды,
Забава —
              раз!
Прывет вам
                  ад горада,
Лаўцы і стралкі!
Мы вамі
             гордыя.
Мы —
         горада бацькі!!!

Старшыня (узыходзіць на трыбуну, узмахвае флагам, усё заціхае)

Таварышы, аб’яўляю ўрачыстасць распачатай. Нашы гады багатыя глыбокімі хваляваннямі і перажываннямі ўнутранага характару. Знешнія падзеі рэдкія. Чалавецтва, стомленае ад папярэдніх падзей, нават рада гэтаму адноснаму спакою. Аднак мы ніколі не адмаўляемся ад відовішча, якое, будучы феерычным па знешнасці, хавае пад ружовым апярэннем глыбокі навуковы сэнс. Сумныя выпадкі ў нашым горадзе, што з’явіліся вынікам неабачлівага дапушчэння прабывання ў ім двух паразітаў, выпадкі гэтыя маімі сіламі і сіламі сусветнай медыцыны ліквідаваны. Аднак гэтыя выпадкі, што тлеюць слабым напамінам мінулага, падкрэсліваюць жах зрынутага часу і велічнасць і цяжкасць культурнай барацьбы рабочага чалавецтва.

Хай жа загартуюцца душы і сэрцы нашай моладзі на гэтых злавесных прыкладах!

Не магу не адзначыць падзякай і даю слова праслаўленаму нашаму дырэктару, які разгадаў сэнс дзіўных з'яў і зрабіў са згубных выпадкаў навуковае і вясёлае правядзенне часу.

Ура!!!

Усе крычаць «ура», музыка іграе туш, на трыбуну ўзыходзіць дырэктар заалагічнага сада, раскланьваецца.

Дырэктар

Таварышы! Я ўзрадаваны і ўсхваляваны вашай увагай. Улічваючы і свой удзел, я не магу ўсё ж не выказаць падзякі адданым працаўнікам саюза паляўнічых, якія з'яўляюцца непасрэднымі героямі злаўлення, а таксама паважанаму прафесару інстытута ажыўлення, які перамог замарожваючую смерць. Хаця я і не магу не адзначыць, што першая памылка паважанага прафесара была ўскоснай прычынай вядомых бедстваў. Па знешніх мімікрыйных [52] прыкметах — мазалях, вопратцы і іншаму — паважаны прафесар памылкова прылічыў размарожанае млекакормячае да «гомо сапіенс» [53] і да яго вышэйшага віду — да класа рабочых. Не прыпісваю поспех выключна сваёй працяглай практыцы з жывёламі і пранікненню ў іх псіхалогію. Мне дапамог выпадак. Няясная, падсвядомая надзея цвердзіла: «Напішы, дай, зрабі аб’яву». I я даў:

«Зыходзячы з прынцыпаў заасада, шукаю жывое чалавечае цела для пастаянных абкусванняў і для ўтрымання і развіцця свежанабытага насякомага ў прывычных для яго, звычайных умовах».

51

Доктар Таболкін Я. А.— маскоўскі ветэрынарны ўрач; лячыў сабаку Маякоўскага.

52

Мімікрыйны — пераймальны.

53

«Гомо сапіенс» (лат. Homo sapiens) — мыслячы чалавек, натуральна-навуковае вызначэнне чалавека.