Czerwonoręcy: Żołnierze Legionu Czerwonej Ręki, których wybrano do tymczasowych obowiązków typu policyjnego, pilnowali zatem, czy inni żołnierze Legionu nie powodują kłopotów lub szkód w jakimś mieście albo wsi. Nazwani tak ze względu na noszone podczas służby szerokie czerwone opaski naramienne, które przykrywają im prawie całe rękawy. Zwykle wybierani spomiędzy mężczyzn doświadczonych i godnych zaufania. Odkąd za wszelkie szkody muszą płacić sami, Czerwonoręcy z całych sił starają się dopilnować spokoju i porządku. Pewna liczba byłych Czerwonorękich udała się za Matem Cauthonem do Ebou Dar. Patrz również: Legion Czerwonej Ręki.
da’covale: (1) W Dawnej Mowie termin oznaczał dosłownie „tego, kogo się posiada”, względnie „osobę, która stanowi własność”.
(2) U Seanchan słowem tym często określa się niewolników. Niewolnictwo ma w przypadku tego narodu długą i niezwykłą historię, tym bardziej, że niewolnicy mieli u Seanchan prawo do zajmowania wysokich stanowisk i sprawowania władzy także nad ludźmi wolnymi. Patrz również: so’jhin.
der’morat: (1) W Dawnej Mowie „mistrz tresury”.
(2) U Seanchan przyrostek dodawany w celu wyróżnienia doświadczonego, obdarzonego wysokimi umiejętnościami tresera egzotycznych istot, osobę, która szkoli innych treserów, np. der’morat’raken. Der’morat mogą się cieszyć stosunkowo wysoką pozycją społeczną, przy czym najwyższą zajmują der’suldam (treserzy sul’dam) zaliczający się do relatywnie wysokich rangą oficerów wojskowych. Patrz również: morat.
Długi Krok, Jain: Bohater północnych krain, który podróżował po rozlicznych ziemiach świata i miał w trakcie swych podróży liczne przygody; między innymi pojmał Cowina Słabe Serce i doprowadził go przed oblicze królewskiej sprawiedliwości. Jest autorem licznych książek, jak też bohaterem ksiąg i legend. Zniknął w 981 r. NE. po powrocie z wyprawy na Wielki Ugór, która wedle niektórych świadectw miała go zaprowadzić do samego Shayol Ghul.
Eelfinn: Rasa istot zasadniczo człekokształtnych wyposażonych wszelako w wyraźne cechy upodabniające je do lisów, której przedstawiciele zawsze spełniają trzy życzenia, aczkolwiek zawsze za odpowiednią cenę. Jeżeli prosząca o spełnienie życzeń osoba nie negocjuje ceny, Eelfinn sami ją wyznaczają. W takich okolicznościach zazwyczaj ceną jest śmierć, co jednak nie unieważnia umowy, której słabą stroną jest ponadto to, że życzenia rzadko spełniają się w sposób, który proszący jest sobie w stanie wyobrazić. Miejsce zamieszkania tych istot jest nieznane, można się z nimi spotkać, przechodząc przez ter’angreal, który niegdyś znajdował się w Rhuidean. Ten ter’angreal został wywieziony przez Moiraine Damodred do Cairhien, gdzie został zniszczony. Historia odnotowuje doniesienia, wedle których inna droga do ich siedziby wiedzie przez Wieżę Ghenjei. Podobnie jak Aelfinn, tych, którzy przed nimi stają, zawsze przepytują w kwestii posiadania przez nich żelaza, instrumentów muzycznych i narzędzi do krzesania ognia. Patrz również: Aelfinn, Węże i Lisy.
Fain, Padan: Handlarz, który pojawiał się w Polu Emonda tuż przed Zimową Nocą. Później jako Ordeith doradzał Lordowi Kapitanowi Komandorowi Synów Światłości. Były Sprzymierzeniec Ciemności, obecnie ktoś jeszcze gorszy niż Sprzymierzeniec i w takim samym stopniu wróg Przeklętych, jak i Randa al’Thora, którego nienawidzi całą duszą. Kiedy go ostatnio spotykano, przedstawiał się jako Jeraal Mordeth; udzielał rad lordowi Toramowi Riatinowi podczas rebelii, którą ten wszczął w Cairhien przeciwko Smokowi Odrodzonemu.
Gaidin: Dosłownie „Brat Bitew”. Tytuł, który Aes Sedai nadają strażnikom. Patrz również: Strażnik.
Gwardia Królowej: Elitarna formacja militarna w Andorze. W okresie pokoju Gwardia odpowiada za przestrzeganie praw Królowej i utrzymanie porządku. Gwardziści noszą czerwone kaftany, składające się z pancerza i kolczugi błyszczące zbroje, olśniewające czerwone płaszcze i stożkowe hełmy z kratowaną przyłbicą. Oficerowie wysokiej rangi noszą na ramieniu węzły rangi, na buty zaś mają prawo zakładać złote ostrogi zakończone lwimi głowami. Ostatnio Gwardię Królowej zasiliła osobista straż przyboczna Dziedziczki Tronu, którą tworzą prawie wyłącznie kobiety – z wyjątkiem ich kapitana, Doilina Mellara. Gwardzistki noszą znacznie bardziej wyszukane mundury niż Gwardziści, w tym: kapelusze o szerokich rondach, przyozdobione białymi piórami, lakierowane na czerwono napierśniki i takież hełmy o białych okapach, wreszcie koronkowe szarfy przez pierś z godłem Białego Lwa Andoru.
Graendal: Jedna z Przeklętych. W Wieku Legend nazywała się Kamarile Maradim Nindar i słynęła z dokonań ascetycznych. Była drugą z Przeklętych, która poszła na służbę Czarnego. Bezwzględna morderczyni, ponosi odpowiedzialność za śmierć Aran’gar i Asmodeana, przyczyniła się również do zguby Mesaany. Obecne miejsce jej pobytu jest nieznane.
hadori: Opaska z rzemiennej plecionki, którą Malkierczycy przewiązują włosy. Zanim Malkier padła ofiarą Ugoru, każdy dorosły Malkierczyk nosił włosy długie do ramion i przewiązywał noszonym na skroniach i czole hadori. Podobnie jak dar przekazania miecza, zawiązanie hadori było w Malkier oznaką przejścia z dzieciństwa w dorosłość. Hadori symbolizuje obowiązki i zobowiązania, które spoczywają na dorosłym Malkierczyku oraz jego związek z ojczyzną.. Patrz również: ki’sain.
Hanlon, Daved: Sprzymierzeniec Ciemności, były dowódca Białych Lwów na służbie u Przeklętego Rahvina, gdy ten, jako lord Gaebril, władał Caemlyn. Stamtąd Hanlon zabrał Białe Lwy do Cairhien z rozkazem poparcia rebelii przeciwko Smokowi Odrodzonemu. Białe Lwy rozbiła „bańka zła”, a Hanlonowi kazano wrócić do Caemlyn, gdzie jako Doilin Mellar wkradł się w łaski Elayne, Dziedziczki Tronu, a zgodnie z pogłoskami zrobił znacznie więcej, niż tylko jej się przypochlebiał.
Iluminatorów, Gildia: Społeczność, która przechowuje tajemnicę wytwarzania fajerwerków. Tajemnica strzeżona jest tak ściśle, że jej zdrajca może nawet zostać zabity. Iluminatorzy przyjęli swe miano od wielkich przedstawień zwanych Iluminacjami, które przygotowują dla władców lub najznaczniejszych arystokratów. Mniej okazałe fajerwerki sprzedawane są na wolnym rynku, zawsze jednak z dołączeniem ścisłej instrukcji i ostrzeżenia przed nieszczęściem, jakie może wyniknąć z próby zbadania, co znajduje się w środku. Kiedyś Gildia posiadała kapitularze w Cairhien i Tanchico, jednak obecnie oba zostały zniszczone. W dodatku członkowie Gildii w Tanchico zbuntowali się przeciwko najazdowi Seanchan. Tych, którzy przeżyli, Seanchanie zmienili w da’covale, toteż Gildia jako taka już nie istnieje. Poszczególni Iluminatorzy jednakże uciekli spod seanchańskich rządów, więc może w niezbyt odległej przyszłości odbędą się jednak większe pokazy. Patrz również: da’covale.
Kapitan-Generał: (1) Wojskowy stopień przywódcy Gwardii Królowej w Andorze. Funkcję tę pełni obecnie Lady Birgitte Trahelion.
(2) Tytuł przywódczyni Zielonych Ajah, chociaż znany tylko członkiniom Zielonych. Stanowisko to aktualnie pełni Adelorna Bastine w Wieży, zaś wśród buntowniczek Aes Sedai skupionych wokół Egwene al’Vere – Myrelle Berengan.
ki’sain: mała kropka malowana na czole przez kobiety z Malkier każdego ranka, na znak, że gotowa jest poświęcić (lub już poświęciła) życie swoich synów walce z Cieniem. Sens tej ofiary niekoniecznie sprowadza się do przysięgi wychowania synów na wojowników, ale oznacza, że zawsze i wszędzie w sercach swoich i uczynkach będą wrogami Cienia. Podobnie jak hadori, ki’sain uważana jest za symbol związku kobiety z ojczyzną oraz wszystkimi innymi Malkierczykami. W podobnym znaczeniu jest też ki’sain oznaką dorosłości. Z barwy kropki na czole można też wnioskować o stanie cywilnym kobiety: niebieską kropkę malują panny, czerwoną mężatki, białą wdowy. Po śmierci na czole kobiety maluje się wszystkie trzy kropki, niezależnie od tego, czy kiedykolwiek wyszła za mąż, czy nie. Patrz również: hadori.