3. Zaleca się nie informować młodszych Podoficerów i szeregowców o przyjeździe konwoju aż do chwili jego przybycia, z doświadczeń wynika bowiem, iż jeśli informacja ta zostanie podana wcześniej, w szeregi żołnierzy wkrada się niepokój i zdenerwowanie, które w sposób widoczny utrudnia im wypełnianie swych zadań. Natychmiast po przybyciu konwoju szef jednostki ustala listę użytkowników, złożoną wyłącznie z młodszych podoficerów i szeregowców, w tym celu zezwalając im wszystkim, na wpisywanie si«jako kandydatów. Po zamknięciu listy kandydatów należy przystąpić do wyeliminował z niej osób cierpiących na choroby zakaźne, w szczególności weneryczne (rzeżączka, szankier) i osób, u których wykryje się świerzbowce, pluskwy, wszy, kleszcze i inne rodzaje bezskrzydłych (Anoplura). Zaleca się przeprowadzić wśród kandydatów badania lekarskie.
4. Po ustaleniu listy użytkowników należy zapoznać ich z obecnymi wizytantkami nakazując, by dokonali wyboru i podali go do wiadomości. W związku z tym, że jak wykazała praktyka, spontaniczny wybór nie pozwala nigdy na równomierny podział użytkowników między wizytantki, szef jednostki powinien dla rozdzielenia użytkowników między wizytantki nail ilościowo równe grupy użyć metody, którą uzna za najlepszą (losowanie, podział według zasług i kar wpisanych do karty służby) mając na uwadze, iż każda z wizytantek zobowiązana jest zapewnić minimum dziesięć usług w każdej jednostce. W przypadkach wyjątkowych, jeżeli liczba użytkowników przekracza tę liczbę, można:! złamać zasadę równomierności i symetrii, większą! liczbę użytkowników przydzielając wizytantce, za którą opowiedziało się najwięcej ludzi, lub najmniej spośród konwoju zmęczonej.
5. Po ustaleniu grup należy przystąpić do losowania kolejności, w jakiej użytkownicy będą wchodzić do pomieszczeń, i rozstawienia przy wejściu do każdego z nich kontrolerów. Maksymalny czas usługi wynosi 20 minut. Wyjątkowo, w jednostkach, w których liczba użytkowników nie zdoła pokryć dolnego limitu roboczego wizytantki (dziesięć), można czas usługi przedłużyć do trzydziestu minut, w żadnym jednak wypadku nie więcej. Poprzez wcześniejsze instrukcje należy uprzedzić użytkowników, że usługa będzie typu określanego jako normalny, co tym samym zwalnia wizytantkę od spełniania jakichkolwiek żądań o niezwykłym lub zboczonym charakterze, antynaturalnych fantazji, perwersji czy fetyszystycznych kaprysów. Nie zezwala się żadnemu użytkownikowi na powtórne wykorzystanie usługi tej samej lub innej wizytantki.
6. Celem zabawienia i przygotowania użytkowników oczekujących na swą kolej wejścia do pomieszczenia, szef konwoju rozprowadzi między nich stosowne druki o charakterze fotograficznym i literackim, które obowiązkowo mają być zwracane kontrolerom przy wchodzeniu użytkownika do wizytantki i w tym samym stanie, w jakim użytkownik je otrzymał. Zniszczenie lub uszkodzenie ilustracji czy tekstu będzie karane grzywną i utratą następnych usług SWGPGO.
7. SWGPGO będzie zawsze dokładać wszelkich starań, by konwoje docierały do ośrodków działalności usługowej tak, by usługi można było świadczyć o najdogodniejszej porze (wieczór lub noc), to znaczy po zakończeniu dziennych zajęć, jeśli jednak okaże się to niemożliwe z przyczyn atmosferycznych lub z powodu znacznej odległości, szef jednostki wyda zezwolenie, by akcja usługowa została przeprowadzona za dnia, nie wstrzymując konwoju w oczekiwaniu na zmrok.
8. Po całkowitym zakończeniu akcji szef jednostki prześle do SWGPGO raport statystyczny, sporządzony szczegółowo, zawierający następujące dane:
a) dokładną liczbę użytkowników obsłużonych przez poszczególne wizytantki;
b) imię i nazwisko każdego użytkownika z numerem karty służby i poświadczeniem należności z odpowiednim potrąceniem;
c) krótką informację o zachowaniu się członków konwoju (szefa, wizytantek, personelu technicznego) podczas pobytu w jednostce;
d) konstruktywną krytykę i propozycje mające na celu usprawnienie działalności SWGPGO.
Podpisano:
kapitan PSL (Intendentura) Pantaleon Pantoja.
Zatwierdzam:
generał PSL Felipe Collazos,
szef Administracji, Intendentury i Służb Różnych Sił Lądowych
Raport statystyczny
Lagunas 2 września 1957.
Kapitan PSL Alberto J. Mendoza R. ma zaszczyt przesłać SWGPGO następujący raport o pobycie konwoju nr 16 w dowodzonym przez niego obozie Lagunas (rzeka Huallaga):
Konwój nr 16 przybył do obozu Lagunas (w czwartek l września o godzinie 15 z miasta Iquitos środkiem transportu wodnego „Ewa” i opuścił obóz o godzinie 19 tego samego dnia kierując się w stronę obozu Puerto Arturo (nad tą samą rzeką Huallaga). Konwojem dowodziła pani Leonor Curinchila, Ciuciumama, a w jego skład wchodziły wizytantki: Słodka Maria, Lunita, Kurczak, Barbara, Penelopa i Rita. Zgodnie z instrukcjami rozdzielono 83 użytkowników na sześć grup (pięć czternastoosobowych i jedna trzynastoosobowa), które zostały obsłużone przez Wyżej wymienione wizytantki w regulaminowym czasie i ku pełnemu zadowoleniu użytkowników. W związku z tym, iż najmniej żołnierzy opowiedziało się za wizytantką Słodka Maria. przydzielono jej grupę jedynie trzynastu mężczyzn. Załączam listę osiemdziesięciu trzech użytkowników z imieniem, nazwiskiem, numerem karty służby i poświadczeniem potrącenia. Zachowanie się konwoju podczas jego pobytu w obozie było nienaganne. Zanotowano tylko jeden incydent, w chwili przypłynięcia okrętu, gdy szeregowiec Reinaldino Chumbe Quisqui rozpoznał miedzy wizytantkami swoją rodzoną siostrę (o przydomku Lunita) i przystąpił do obrażania jej i wymierzania kary cielesnej, na szczęście bez większych konsekwencji, zanim nie został powstrzymany przez żandarmerię. Szeregowca Chumbe Quisqui pozbawiono usługi i zatrzymano w areszcie na sześć dni ścisłego za zły charakter i złe postępowanie, później jednak zwolniono go z drugiej części kary w związku z usilnymi próśb4 yii jego rodzonej siostry Limity i innych wizytan.' ±c. Niżej podpisany pozwala sobie zaproponować SWGPGO, instytucji, której pracę wychwalają wszyscy młodsi podoficerowie i szeregowcy, by przestudiowała możliwość rozszerzenia swych usług na starszych podoficerów, o co wielokrotnie prosili, jak również stworzenia brygady specjalnej wizytantek wysokiej kategorii dla oficerów kawalerów lub tych, których rodziny zamieszkują z dala od ich okręgu wojskowego. Dokument czysty.
Podpisano:
kapitan PSL Alberto J. Mendoza R.
SWGPGO
Raport numer piętnaście
Dotyczy
ogólnie: Służby Wizytantek przy Garnizonach, Posterunkach Granicznych i innych Obiektach
szczegółowo: obchodów i bilansu pierwszej rocznicy oraz Hymnu Wizytantek
Charakterystyka: ściśle tajne.
Data i miejsce: Iquitos, 16 sierpnia 1957.
Niżej podpisany kapitan PSL (Intendentura) Pantaleon Pantoja, szef Służby Wizytantek przy Garnizonach, Posterunkach Granicznych i innych Obiektach, z szacunkiem pozdrawiając generała Felipe Collazos, szefa Administracji, Intendentury i Służb Różnych Sił Lądowych, melduje:
1. W związku z upłynięciem dnia 4 bieżącego miesiąca pierwszej rocznicy powstania SWGPGO, niżej podpisany pozwolił sobie zaprosić personel męski i żeński tej placówki na skromny koleżeński (poczęstunek w lokalu nad rzeką Itaya, który celem nieobciążania szczupłego budżetu Służby przygotowany został przez ochotniczą grupę Wizytantek pod kierownictwem naszego szefa personalnego dońi Leonor Curinchili, alias Ciuciumamy. Przyjęcie nie tylko upłynęło w braterskiej, szczerej atmosferze pełnej radości i humoru w czasie próbowania wybornych dań kuchni amazońskiej – na menu składały się: słynna zupa tego regionu z orzeszków ziemnych, Inchic Gapi, juane ryżowe z kurą, lody z cocona i jako napój piwo – ale wykorzystano je, w tym samym duchu, na chwilę spojrzenia wstecz, przegląd dorobku Służby w jej pierwszym roku działalności i wymianę poglądów, propozycji i pozytywnych krytyk, zawsze biorąc pod uwagę jak najlepsze wypełnianie obowiązków, które powierzyły nam Siły Lądowe.