Выбрать главу

А я все тот же гость усталый

Земли чужой.

Бреду, как путник запоздалый

За красотой.

За хараством...

У звычайныя, неэпахальныя, пазагістарычныя імгненні. Дзе жыццё — „у вокамгненных драбніцах”, дзе „гараць кветкі, запаленыя дажджом”, дзе „ ў бурштыновым забыцці паўдзённых тых хвілін урачысты спеў вядуць фанфары Цьепало i флейты Джорджыёне”.

Часоп. „Неман”, 1992, № 7. (Карэктывы — снежань 2005 г.)

P.S. Тады, у 1987-м годзе, я i не спадзявалася, што траплю ў Італію зноў. A надарыўся такі падарунак лёсу. У 2000 годзе. Пілігрымка з нагоды Беатыфікацыі 11 сёстраў-назарэтанак.

I была Венецыя. Сакавіцкая. Ветраная. Знакамітых гандолаў i гандальераў не было відаць. A хуткі параходзік — vaporetto — імчаў нас па лагуне да п’яцца Сан-Марко, да знаёмай да дробязяў па здымках i малюнках аднайменнай святыні. I была незабыўная Імша ў санктуарыі бажніцы, а пазней — набажэнства ў Падуі.

I за вокнамі аўтобуса ўсё ружавела ад толькі што зацвіўшага міндаля, халодным блакітам пракідалася здалёк мора, выпрабоўвалі на дарожную трываласць серпантыны гор Італіі... i быў незабыўны горад Святога Францішка — Асізі...

І быў зноў Рым. Вечны горад. Апостальская сталіца. I тое, сакральнае, на плошчы Святога Пятра. Пра гэта — маё эсэ „Sursum corda” (у часоп. „Наша Вера”, у маёй кнізе — „Таямніцы пакутны колер”).

I зноў здавалася — нібыта перамаўляюцца яны паміж сабою — бажніцы Італіі. Спеўна i высока. Святыні Фларэнцыі i Пармы, Падуі i Анконы, Сіены i Равенны... A ўрэшце — як велікомны „Магніфікат”. Святыня Сан-П’етро ў Рыме. Куды імкліва i натхнёна крочаць пілігрымы... Ad limini Apostołorum...

Да Апостальскіх парогаў...

1. Тут i далей цытаты, за выключэннем выпадкаў, калі ёсць друкаваны беларускі варыянт, падаюцца ў перакладзе аўтара. Там, дзе перастварэнне на беларускую мову змяняе стылістыку i рытміку тэкста, пакінуты выразы на мове арыгінала.↵

2. Зямны круг, зямля, свет (лац.)↵

3. Невядомая зямля (лац.)↵

4. У прыродзе рэчаў (лац.)↵

5. Спосаб жыцця (лац.)↵

6. Вось выдатная смерць (фр.)↵

7. Ваша вялікасць (фр.)↵

8. Веды (ст.-грэч.)↵

9. Бліскучая адзінота (англ.)↵

10. Трымайся (лац.)↵

11. Свабода, роўнасць, брацтва (фр.)↵

12. Пекла (лац.)↵

13. Ліслівасць, хітрасць i раскошу

Хай кожны кіне ў парозе,

Таму што вечныя ёсць святыні —

Айчына, навука, цнота. (пол.)↵

14. Хто дзяжурны? (англ.)↵

15. Гэта аловак (англ.)↵

16. Дзеці, кухня, строі, царква (ням.)↵

17. Што там за хлопец з поглядам ветлым

Поруч са стройнай дзяўчынай?

Крочыць павольна пад месяцам светлым

Берагам Свіцязі сіняй?

(Пер. А. Зарыцкага)↵

18. Сэрвіторэ (іт. servitore) — служка.↵

19. Dolce far niente (im.) - салодкае гультайства.↵

20. Quattro (im.) — чатыры.↵

21. Tempora nova (im.) — новы час.↵

22. Roma or mortе (im.) — Рым або смерць.↵

23. Quanto sconto? (im.) — колькі каштуе?↵

24. Are you want to see her? (анг.) — Вы хацелі б пабачыць яе? No, nо (анг.) — не, не.↵

25. Лютэцыя Парызіорум (лац. — Lutecia Paryziorum) старажытная назва Парыжа.↵

26. Da oggi a noi la cotidiana manna (im.)- Дай нам сёння кожнадзённую манну.↵

27. giri Fortuna la sua rota Come le piace e il villan la sua marra (im.) — Хай Фартуна круціць свае кола, як ёй падабаецца, а земляроб - сваю матыку.↵

28. Prosperity (анг.) — працвітанне.↵

29. Bonsoir (франц.) — добры вечар.↵

30. Bonjour (франц.) — добры дзень.↵

31. S’il vous plait, madame (франц.) — калі ласка, мадам.↵

32. Qaudeamus igitur, juvenes dum sumus! (лац.) — Давайце весяліцца, пакуль маладыя!↵

Падрыхтаванае на падставе: Ала Сямёнава, Перад геніем лёсу. Літаратурныя версіі паводле рэальнага, іррэальнага, дамысленага, — Мінск: Выдавецтва, 2006. — 358 с.

ISBN 985-6628-40-7

УДК 821.161.3-4

У кнігу ўвайшлі некаторыя творы аўтаркі, што былі замысленыя даўно, займелі магчымасць з’явіцца ў друку толькі ў пасляцэнзуровы час i вызначаюць адметныя творчыя накірункі аўтара. Размова — пра адухоўлепае верай i думкай існаванне чалавека, пра сэнсавыя рытмы жыцця. Роздум i факт, эстэтычна-філасофскія разважанні i побытавыя замалёўкі, лірычны наіў i лёгкая іронія, гарэзліва-з’едлівае пацвельванне i жорсткі скепсіс спалучаюцца на старонках выдання, дзе існуе асоба — ў спробах спасціжэнняў Часу i Вечнасці, Гісторыі i Быцця. У канкрэтных рэаліях, на зямлі Беларусі, на шляхах Еўропы: Італіі, Францыі, Германіі, на прасторах Балтыі, Расіі, Украіны i г.д.