trovinte pomon FE22
Se O-vorta priskribo de E-vorto montras mezuron, ĝi staras normale antaŭ la E-vorto:
je cent decibeloj laŭte
cent decibelojn laŭte
Komparaj esprimoj
Oni povas priskribi E-vorton per kompara esprimo kun kiel aŭ ol (§20.1). Tia priskribo staras ĉiam post la E-vorto:
longe kiel hieraŭ
tede kiel en la lernejo
same kiel mi
pli longe ol hieraŭ
pli tede ol mia instruisto
Subfrazo aŭ I-verbo
Por priskribi E-vortan participon oni ankaŭ povas uzi subfrazon (§33) kaj I- verbon (§27.4). Tia priskribo staras ĉiam post la E-vorto:
Vidante, ke ŝi estas tiel bela, li demandis ŝin, kion ŝi faras tie ĉi tute sola. FE 21
Aleĉjo staris momenton apud la pordo, kvazaŭ ŝanceliĝante, ĉu li devas resti aŭ iri post la kuzino. M 49
Forgesante diri adiaŭ al la du virinoj, li elkuris en la antaŭĉambron. M 60
8. Unu-nombro kaj multe-nombro 8.1. Bazaj reguloj por nombro
Ĉe O-vortoj (§4) kaj A-vortoj (§5), kaj ĉe tabelvortoj je U kaj A (§13), oni devas fari distingon inter unu-nombro kaj multe-nombro. Unu-nombro signifas, ke temas pri unu afero. Multe-nombro signifas, ke estas pli ol unu afero.
Gramatikan multe-nombron oni montras per la finaĵo J. Manko de J-finaĵo montras unu-nombron:
Unu-nombro Multe-nombro
(unu) tago (pluraj) tagoj
(unu) granda domo (tri) grandaj domoj
ilia granda domo iliaj grandaj domoj
alia homo aliaj homoj
la unua tago la unuaj tagoj
iu iuj
tiu homo tiuj homoj
tia speco tiaj specoj
La kato estas nigra. La katoj estas nigraj.
Ĝi estas granda, sed bela. Ili estas grandaj, sed belaj.
Vi estas bela. Vi estas belaj.
Ĉiu miris pri tio. Ĉiuj miris pri tio.
Kia estis la respondo? Kiaj estis la respondoj?
Eventuala N-finaĵo staras post J: tagojn, grandajn, aliajn, nigrajn, iliajn, tiujn, neniajn.
Iaspecan multe-nombrecon esprimas ankaŭ la sufikso AR (§38.2.5). 8.2. Uzado de unu-nombro kaj multe-nombro
8.2.1. Nombro ĉe radikoj kaj kunmetaĵoj
Radiko (§37.1) povas montri jen unu aferon, jen plurajn aferojn:
okula = rilata al okulo aŭ okuloj. La radiko OKUL mem ne esprimas ian nombron.
okule = rilate al okulo aŭ okuloj
okulkavo = kavo de okulo
okulkuracisto = kuracisto de okuloj
kolora = havanta unu aŭ plurajn kolorojn,
samideano = ano de la sama ideo aŭ de la samaj ideoj
67
marteli = bati per unu martelo aŭ per pluraj marteloj
§8.2.1
libroverkado = verkado de libro aŭ libroj
Oni do ne uzas J-finaĵojn ene de kunmetitaj vortoj. Oni ne diras:
*okulojkuracisto*, *librojvendejo*, *ŝipojhaveno*, *senharojigi* aŭ simile, sed okulkuracisto, librovendejo, ŝiphaveno kaj senharigi, kvankam temas ja klare pri multe-nombraj signifoj: kuracisto de okuloj, vendejo de libroj, haveno por ŝipoj, forigi harojn.
J-finaĵo povas tamen aperi en kunskriboj kiel membroj-abonantoj (§25.3).
Grupaj radikoj (§8.2.2) kiel FAMILI (aro da parencoj) kaj ARME (aro da soldatoj) montras ĉiam multe-nombron de tio, el kio konsistas la grupo, sed ili ne per si mem montras, ĉu estas unu aŭ pli ol unu tia grupo:
familia = rilata al familio aŭ familioj (rilata al unu aro da parencoj aŭ al pluraj aroj da parencoj)
armea = rilata al armeo aŭ armeoj (rilata al unu aro da soldatoj aŭ al pluraj aroj da soldatoj)
8.2.2. Nombro ĉe O-vortoj
Plej multaj O-vortoj estas nomoj de individuecaj aferoj, kiuj povas esti nombrataj. Povas esti unu aŭ pli multaj de la afero: tablo, domo, knabino, ĉevalo, vintro, metro, iro, preno.
Kiam estas pli ol unu, oni aldonas la finaĵon J: tabloj, domoj, knabinoj, ĉevaloj, vintroj, metroj, iroj, prenoj.
Se alia vorto jam montras la multe-nombrecon, oni devas tamen uzi J: du
domoj, tri domoj, multe da katoj, du kilogramoj da legomoj.
Se oni anstataŭigas O-finaĵon per apostrofo (§10), la unu-nombreco restas:
okul' = okulo (neniam okuloj).
Nenombreblaj O-vortoj
Multaj O-vortoj estas nomoj de neindividuecaj aŭ substancecaj aferoj, kiuj ne povas esti nombrataj. Oni ne parolas pri unu aŭ pluraj, sed pri pli aŭ malpli multe: akvo, lakto, rizo, metalo, sablo, muziko, veturado, atendado.
Tiaj O-vortoj normale ne ricevas J-finaĵon, ĉar la distingo inter unu-nombro kaj multe-nombro estas fremda al ili. Sed iafoje oni parolas pri diversaj specoj de ia neindividueca afero. Tiam oni povas je bezono uzi J-finaĵon:
metalo ^ metaloj = pluraj specoj de metalo
muziko ^ muzikoj = pluraj specoj de muziko
Hejme li regalas sin per dolĉaj bonegaj vinoj. Rt31 Temas pri pluraj specoj de dolĉa vino.
Krom la Eŭklida geometrio eblas elpensi aliajn geometriojn kun aliaj reguloj. Oni parolas pri diversaj geometri-sistemoj.
68
Ĉe nenombreblaj aferoj oni povas montri la kvanton per mezurunuoj. Tiaj unuoj estas nombreblaj: tri litroj da akvo, du hektogramoj da metalo, unu sitelo da sablo, tri horoj da muziko.
§8.2.2
Iuj vortoj por manĝeblaj aferoj, kiuj normale nomas individuaĵon, povas tamen iafoje ricevi substancecan signifon, kiam temas pri kuiraĵo, ekz. fiŝo, kolbaso k.a. Normale oni parolas pri unu, du aŭ pli da fiŝoj aŭ kolbasoj, sed ankaŭ eblas diri ekz.: Tiu manĝaĵo estas farita el fiŝo/kolbaso. (Ne gravas, ĉu estas unu aŭ pluraj fiŝoj/kolbasoj.) Sed en tiaj okazoj, kiam preskaŭ certe estas pli ol unu, oni ja uzu J-finaĵon: Tofuo° estas manĝaĵo farita el sojfaboj. (Apenaŭ povus esti nur unu sojfabo.) Pli ofte oni tamen diras: Tio estas fiŝaĵo/kolbasaĵo. Tofuo° estas sojfabaĵo. Kiam oni mencias la nombron, oni ĉiuokaze devas uzi J-finaĵon, se estas pli ol unu: Li manĝis du fiŝojn. Ŝi povis manĝi nur du fabojn.