duone Esperantigitajn formojn sen O-finaĵo). Alf|o, bet|o kaj gam|o troviĝas
en Wüster, Enciklopedia Vortaro Esperanta-Germana. Rot|o troviĝas en
Pokrovskij, Komputada leksikono. La aliaj estas de Wennergren: alf|o, bet|o,
gam|o, zet|o, et|o, tet|o, kap|o, mu|o, nu|o, ksi|o, omikron|o, pi|o, rot|o, sigm|o, taŭ|o, upsilon|o, fi|o, ĥi|o, psi|o. El la duone Esperantigitaj nomoj tri
estas de Wennergren: epsilon, omikron kaj upsilon. La aliaj estas en PIV.
Hebreaj literoj
Aperas duone Esperantigitaj Hebreaj liternomoj (§19): alef, bet, gimel, dalet,
he, vav, zain, ĥet, tet, jod, kaf, lamed, mem, nun, sameĥ, ain, pe, cadi, kof, reŝ, ŝin, tav. Ili estas el la Psalmaro de La Sankta Biblio (sed ili verŝajne ne
estas Zamenhofaj).
Tononomoj
Aperas specialaj nomoj por bemolaj kaj diesaj tonoj (§19): *As*, *Ais*,
*Bes*, *Bis*, *Ces*, *Cis*, *Des*, *Dis*, *Es*, *Eis*, *Fes*, *Fis*,
*Ges*, *Gis*. Ili troviĝas en Wüster, Enciklopedia Vortaro Esperanta-
Germana kaj en Desmet’, Bildvortaro.
Nombrovortoj
Menciiĝas kelkaj maloftegaj nombrovortoj (§23.2): undecilion|o,
duodecilion|o,
tredecilion|o,
kvatuordecilion|o,
kvindecilion|o,
seksdecilion|o,
septendecilion|o,
oktodecilion|o,
novemdecilion|o,
vigintilion|o, centilion|o. Ili estas de Wennergren.
Tabelvortoj
Menciiĝas neoficialaj kaj nepre evitendaj tabelvortoj je ALI (§13.3). Nur du
el ili, *aliel* kaj *alies* estas registritaj en PIV. Kvin el la aliaj, *aliam*,
*alie*, *alio*, *aliu* kaj (nerekte) *alia*, estas menciitaj en PAG §62 kaj
§88 (rimarko I). En Cherpillod: Nepivaj Vortoj aperas *alial* kaj *aliom*.
Ekkriaj vortetoj, sonimitoj
Aperas kelkaj alternativaj skriboj de ekkriaj vortetoj kaj sonimitoj (§18.4).
Ili estas de Wennergren: hu ra, ho la, a ha, e he, o ho, mjaŭ.
§43
703
Gramatika vortareto
44. Gramatika vortareto
PMEG uzas netradiciajn gramatikajn esprimojn. La sekva listo enhavas mal-
longajn klarigojn de ili. Iuj gramatikaj esprimoj de PMEG estas tamen tiel
memklarigaj, ke ne necesas ilin listigi ĉi tie. La tradiciaj vortoj, kiuj menci-
iĝas en la klarigoj, estas laŭ PAG. Rimarku, ke la PMEG-aj esprimoj ne ĉiam
estas precize samsignifaj kiel la respondaj vortoj de PAG. Se vin interesas,
kial PMEG uzas netradiciajn gramatikajn terminojn, legu la aldonon “Pri la
gramatikaj terminoj en PMEG” (§45).
afikso (§38.1)
Radiko, kiu estas uzata precipe por fari kunmetitajn
vortojn. Afiksoj, kiujn oni metas post aliaj radikoj,
nomiĝas sufiksoj (= postafiksoj). Afiksoj, kiujn oni
metas antaŭ aliaj radikoj, nomiĝas prefiksoj (= antaŭ-
afiksoj).
aktivo (§3.2)
La ordinara speco de frazo, en kiu la subjekto estas tiu,
kiu faras la agon de la ĉefverbo. Vidu ĉe “pasivo”.
alvoko (§12.1.2)
Frazrolo, kiu montras tiun, al kiu la eldiro estas direkt-
ata. Tradicie nomata “vokativo”.
apudmeto
Frazparto, kiu ordinare staras tuj post alia frazparto,
(§25.3)
kaj kiu montras la saman aferon per aliaj vortoj. Tradi-
cie nomata “apozicio”.
A-vorta fraz-
Frazparto, en kiu la ĉefvorto estas A-vorto.
parto (§7.2)
A-vorteca vort-
Vorteto, kiu povas roli simile kiel A-vorto, kvankam ĝi
eto, A-eca vort-
ne havas A-finaĵon, ekz. tiu, iu, ĉia, kies, ĉies, ambaŭ.
eto (§15)
Tradicie nomata “pronomo”.
A-vorto (§5)
Vorto kun la finaĵo A. Tradicie nomata “adjektivo”.
ĉeffrazo (§3.2)
Ordinara memstara frazo. Tradicie nomata “ĉef-
propozicio”. Vidu ĉe “subfrazo”.
ĉefverbo (§3.2)
Verbo kun iu el la finaĵoj AS, IS, OS, U, US. Tradicie
nomata “predikato” aŭ “finitivo”.
ĉefvorto (§3.3)
La plej grava vorto en frazparto. Aliaj partoj de fraz-
parto estas rektaj priskriboj de la ĉefvorto. Tradicie
nomata “kerno-vorto”.
diftongo (§2.1)
Vokala sono, en kiu la lango moviĝas de unu pozicio
en la buŝo al alia.
duonvokalo
Sono, kiu laŭ la elparola maniero estas (mallonga)
(§2.1)
vokalo, sed kiu rolas en la lingvo kiel konsonanto.
ekkria vorteto
Vorteto, kiu esprimas senton, ekz. ho, he, ha, lo, stop,
(§18)
baf. Tradicie nomata “interjekcio”.
§44
705
Gramatika vortareto
eksafikso
Vidu ĉe “ŝajnafikso”.
(§37.6)
E-vorteca vort-
Vorteto, kiu povas roli simile kiel E-vorto en frazo,
eto, E-eca vort-