kaj estas mem parto de tiu frazparto. Tradicia grama-
tiko uzas la vortojn “epiteto” kaj “suplemento”. Per-
verba priskribo estas memstara frazparto, kiu pri-
skribas la subjekton aŭ la objekton pere de verbo.
Tradicie nomata “predikativo”.
pronomeca
Vorteto, kiu same kiel persona pronomo anstataŭas
vorteto (§15)
tutan O-vortan frazparton, ekz. ambaŭ, tiu, nenio.
Tradicie nomata “pronomo”.
708
§44
Gramatika vortareto
pronomo (§11)
Iu el la O-vortecaj vortetoj: mi, vi, li, ŝi, ĝi, ni, ili, oni
kaj si (kaj ci). La baza formo de pronomo nomiĝas pli
precize persona pronomo. Tradicie oni parolas pri
“personpronomo” aŭ “personalo”. Se oni aldonas A-
finaĵon al pronomo, ĝi fariĝas poseda pronomo: mia,
via, lia, ŝia, ĝia, nia, ilia, onia kaj sia (kaj cia). Tradi-
cie oni parolas ankaŭ pri “posedpronomo” aŭ
“posesivo”. Tradicie la vorto “pronomo” inkluzivas
ankaŭ multajn aliajn vortetojn, kiuj en PMEG nomiĝas
pronomecaj vortetoj, O-vortecaj vortetoj kaj A-
vortecaj vortetoj.
radiko (§3.1)
Lingva elemento, kiu bezonas finaĵon por fariĝi vorto.
Vidu ĉe “vorteto”.
reala modo
AS-formo, IS-formo aŭ OS-formo de verbo. La reala
(§26.2)
modo montras, ke la ago aŭ stato estas reala, ne nur
imagata aŭ volata. Tradicie nomata “indikativo”.
rekta objekto
Vidu ĉe “objekto”.
(§12.2.2)
rekta parolo
Rerakontado de ies penso, diro, opinio, decido, de-
(§33.8)
mando, rimarko k.s., per (pli-malpli) laŭvorta citaĵo.
Vidu ĉe “nerekta parolo”.
rekta priskribo
Vidu ĉe “priskribo”.
(§3.3)
rilata KI-vorto
KI-vorto, kiu enkondukas rilatan (nedemandan) sub-
(§33.4)
frazon. Tradicie iuj el ili nomiĝas “rilativo”, “rilativa
pronomo” aŭ “rilatpronomo”.
rilata subfrazo
Subfrazo, kiun enkondukas rilata (nedemanda) KI-
(§33.4)
vorto. Tradicie iuj el ili estas nomataj “rilativa sub-
propozicio”.
rolfinaĵo (§12)
La finaĵo N. Tradicie nomata “akuzativo”. Vidu ĉe
“rolmontrilo”.
rolmontrilo
Vorteto aŭ finaĵo, kiu montras la rolon de frazparto en
(§12)
la frazo. Mankas tradicia esprimo. Tia vorteto nomiĝas
rolvorteto. La finaĵo N estas rolfinaĵo.
rolvortaĵo
E-vorto kaj rolmontrilo, kiuj rolas kune kvazaŭ unu
(§12.3.7)
rolmontrilo, ekz. dekstre de, konforme al, kompare
kun, koncerne ...N. Tradicie nomata “prepoziciaĵo”.
rolvorteto
Vorteto, kiu montras la frazrolon de la posta frazparto.
(§12.3)
Tradicie nomata “prepozicio”, ekz. sur, en, ekster, per,
pro, je, krom, tra, anstataŭ. Vidu ĉe “rolmontrilo”.
§44
709
Gramatika vortareto
senobjekta
Verbo, kiu ne povas havi objekton. Tradicie nomata
verbo (§30.2)
“netransitiva verbo”. Vidu ĉe “objekta verbo”.
sensubjekta
Verbo, kiu ne bezonas subjekton. Tradicia esprimo por
verbo (§30.1)
“sensubjekta verbo” ne ekzistas. Vidu ĉe “subjekta
verbo”.
subfrazo (§33)
Frazo, kiu rolas kiel frazparto de alia frazo. Tradicie
nomata “subpropozicio”. Vidu ĉe “ĉeffrazo”.
subjekta verbo
Verbo, kiu devas havi subjekton. Tradicia esprimo por
(§30.2)
“subjekta verbo” ne ekzistas. Vidu ĉe “sensubjekta
verbo”.
subjekto
Frazrolo, kiu (en aktiva frazo) montras tion, kio faras
(§12.1.1)
la agon de la ĉefverbo.
sufikso (§38.1)
Vidu ĉe “afikso”.
ŝajnafikso
Radikparto, kiu ŝajnas esti afikso, kvankam ĝi tute ne
(§37.6)
estas. Se temas pri io, kio estis vera afikso en la origina
lingvo, oni parolas pri eksafikso. Tradicie eksafikso
nomiĝas “pseŭdoafikso”.
tabelvorto (§13)
Iu el tiuj 45 vortetoj, kiuj komenciĝas per ki-, ti-, i-, ĉi-
aŭ neni-. Tradicie nomata ankaŭ korelativa vorto.
unu-nombro
Unu afero. Tradicie nomata “singularo”. Vidu ĉe
(§8)
“multe-nombro”.
verbo (§26)
Vorto kun iu el la finaĵoj I, AS, IS, OS, U kaj US. Vidu
ĉe “ĉefverbo”.
vicorda
Vidu ĉe “nombrovorto”.
nombrovorto
(§23.4)
vokalo (§2.1)
Iu el la literoj aŭ sonoj A, E, I, O kaj U. Ĉiuj aliaj lit-
eroj kaj sonoj en Esperanto estas konsonantoj. Vidu ĉe
“duonvokalo”.
vola modo
U-formo de verbo. Ĝi montras, ke la ago aŭ stato ne
(§26.3)
estas reala, sed nur volata. Ankaŭ nomata U-modo aŭ
U-verbo. Tradicie nomata “volitivo” aŭ “imperativo”.
vorteto (§3.1)
Lingva elemento, kiu povas roli kiel vorto sen bezono
de finaĵo. PAG parolas pri “solstariva lingvoelemento”.
Vidu ĉe “radiko”.
vortklasa finaĵo
Vidu ĉe “finaĵo”.
(§3.1)
710
§44
Gramatika vortareto
Tradiciaj gramatikaj vortoj
Jen listo de tradiciaj gramatikaj vortoj kun la plej proksimaj PMEG-aj
esprimoj. La tradiciaj vortoj estas pli-malpli laŭ la sistemo de PAG. Rimarku,
ke al unu PAG-a vorto povas respondi pli ol unu PMEG-a esprimo, kaj