— Дацэнт даў згоду?
— Цяжка адмовіць, ведаючы, што твая каханая дзяўчына ў любы момант можа памерці ў страшных пакутах. У Трыяд багатая і ненармальным фантазія... Як толькі скончыцца бура, я выклікаю верталёт. Падводная лодка чакае нас ля ўзбярэжжа.
— Думаеце, ніхто нічога не даведаецца?
— Даведаюцца, вядома! Але нічога нельга ўжо будзе зрабіць... Прыходзіць наш час!
— Вы не падобны на кітайца.
— У душы я Хань!.. Хопіць размоў! Марш у кают-кампанію!.. Не хачу пакідаць Медзельца без нагляду.
— Не трэба было!
Судзераў і Казанцаў разам павярнулі галовы — дацэнт стаяў у дзвярах. У яго руцэ была заціснута граната.
Прафесар адскочыў, а электрык схапіўся за аўтамат.
Позна.
Медзелец вырваў загваздку яшчэ ў калідоры...