582.01 Ĝi staras ankoraŭ malproksime en la kampo.
582.02 Ankoraŭ multe vi kuros, ĝis vi alkuros.
582.03 Ankoraŭ la gajno ne estas en la mano.
582.04 La manĝota fiŝo estas ankoraŭ en la rivero.
582.05 Ĝi estas ankoraŭ birdo sur la tegmento.
582.06 Ĝi estas ankoraŭ pasero en aero.
582.07 Inter la mano ĝis la buŝo ofte disverŝiĝas la supo.
583. Saĝo
583.01 Li ne estas el la grandaj saĝuloj.
583.02 Li ne elpensis la filozofian ŝtonon.
583.03 Li vidas nur ĝis la pinto de sia nazo.
584. Disiĝo
584.01 Post alkutimiĝo doloras disiĝo.
584.02 Ju pli malproksimen la vojo, des pli da larmoj.
584.03 Amo pli kora, disiĝo pli dolora.
584.04 Post dolĉa vino restas acida vinagro.
585. Trankvileco
585.01 Kiu iras trankvile, iras facile.
585.02 Tro rapida akcelo ne kondukas al celo.
585.03 Tro rapida faro estas nur baro.
585.04 Rapidu malrapide.
585.05 Kiu tro pelas, nur malakcelas.
586. Elvoko
586.01 Pri la lupo rakonto, kaj la lupo renkonte.
586.02 Ne elvoku lupon el la arbaro.
587. Reservo
587.01 Servo postulas reservon.
587.02 Vi amas preni, amu redoni.
587.03 Vi min manĝigos, mi vin trinkigos.
587.04 Kiu donacon prenas, tiu sin katenas.
587.05 De kantado senpaga doloras la gorĝo.
588. Donaco
588.01 Donacetoj subtenas amikecon.
589. Donaco
589.01 Pli valoras vinagro donacita, ol vino aĉetita.
590. Donaco
590.01 Al ĉevalo donacita oni buŝon ne esploras.
591. Donaco
591.01 Oni donacas por speso kaj laborigas por spesmilo.
591.02 Kiu akceptas donacon, perdas la pacon.
592. Senpageco
592.01 Por nenio oni faras nenion.
592.02 Nenia ago fariĝas sen pago.
592.03 Senpaga estas nur la morto, sed ĝi kostas la vivon.
593. Malsincereco
593.01 Donaco nesincera estas donaco infera.
593.02 Unu fojon oni donas kaj tutan vivon fanfaronas.
593.03 Donacon reprenu kaj mian vivon ne venenu.
593.04 Ne donu kaj ne boju.
593.05 Li donas peceton da pano kaj bategon per mano.
593.06 Plena glaso da vino, sed kun guto da veneno.
593.07 Li salutas profunde kaj mordas hunde.
593.08 Mielo sur lango, kaj glacio en koro.
593.09 Lango miela, sed koro kruela.
593.10 Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.
594. Dono
594.01 Pli feliĉa estas donanto ol prenanto.
595. Dono
595.01 Doni ovon, por ricevi bovon.
595.02 Bovo prenita, koko donita kaj — kvita.
596. Maltrafo
596.01 Pafi — maltrafi.
596.02 Celis paseron, trafis anseron.
596.03 Pelis pavon, falis kavon.
597. Malapero
597.01 Malaperis kiel vaporo.
597.02 Li pafis sin for.
598. Mallaŭdo
598.01 Fari al iu bonan lavon.
598.02 Fari al iu predikon pri moroj.
598.03 Tani al iu la haŭton.
599. Nebuligo
599.01 Ĵeti polvon en la okulojn.
599.02 Nebuligi al iu la okulojn.
600. Promeso
600.01 Nobelo promesojn disdonas, kampulo promesojn plenumas.
600.02 Per promesoj estas pavimita la infero.
601. Promeso
601.01 Plej facile promeso rimiĝas kun forgeso.
601.02 Dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas.
601.03 Promeso ne satigas.
601.04 Venis mizero, — helpu min, frato; pasis mizero, — for, malamato.
601.05 Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas; danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.
602. Firmeco
602.01 Sub seruro promesojn tenu, sed doninte ne reprenu.
602.02 Estu sinjoro de via vorto.
602.03 Vorto donita estas kiel leĝo.
602.04 Pripensu malrapide kaj agu decide.
602.05 Dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu.
602.06 Antaŭe intencu kaj poste komencu.
603. Simileco
603.01 Li estas la portreto de sia patro.
604. Dono
604.01 Silentu donante, parolu ricevante.
605. Kapablo
605.01 Dio donis oficon, Dio donas kapablon.
606.
606.01 Kion Dio ne donis, perforte ne postulu.
607. Avideco
607.01 Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.
607.02 Se vi donas mielon, donu ankaŭ kuleron.
608. Senpartieco
608.01 Ne rapidu, trankvile decidu.
608.02 Ne rapidu insulti, volu aŭskulti.
608.03 Ne aŭskultinte, ne kondamnu.
608.04 Juĝanto devas havi du orelojn.
609. Mortinto
609.01 Paco al lia cindro!
609.02 Li ripozu trankvile!
610. Rezignacio
610.01 Dio donis, Dio prenis.
611. Dio
611.01 Dio donis buŝon, Dio donos manĝon.
612. Deziro
612.01 Ju pli oni posedas, des pli oni avidas.
612.02 Oni estas riĉa neniam sufiĉe.
612.03 Dum la manĝado venas apetito.
613. Dio
613.01 Se Dio ne aranĝos, lupo vin ne manĝos.
614. Malfrueco
614.01 Nuksoj venis, kiam dentoj elfalis.
614.02 Post morto kuracilo jam estas sen utilo.
614.03 Ĝi estas kiel mustardo post la manĝo.
615. Dono
615.01 Almozoj ne malriĉigas.
615.02 Dio al vi donis, por ke vi povu doni.
616. Neŝatado
616.01 Ne havante, oni petas; ricevinte, forĵetas.
616.02 Bono posedata ne estas ŝatata.
616.03 En juneco logas, en maljuneco tedas.
616.04 Nin ĉiam ravas, kion ni ne havas.
616.05 Juneco ne scias, maljuneco ne povas.
617. Dono
617.01 Ĉia dono estas bono.
618. Paro
618.01 Du botoj faras paron.
618.02 Bela paro por altaro.
618.03 Sinjorino kaj sinjoro, unu alian valoras.
619. Malpaco
619.01 Ne taŭgas du ursoj por unu nesto.
619.02 En unu sako du katoj, ĉiam mordoj kaj gratoj.
619.03 Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno — neniam vivas sen reciproka
malbeno.
620. Esenco
620.01 Nomo egala, sed esenco mala.
621. Necerteco
621.01 Ĝi havas ankoraŭ signon de demando.
621.02 Ĉio dependas de «se» kaj «kiam».
621.03 La sama afero, sed kun la kapo al tero.
621.04 Sama buŝo blovas varmon kaj malvarmon.
621.05 Vizaĝo agrabla kaj ungo diabla.
622. Pli
622.01 Unu saĝo estas bona, du estas pli bonaj.
622.02 Pli da okuloj, pli da certeco.
623. Certeco
623.01 Certe, kiel duoble du kvar.
623.02 Certaĵo kaj leĝo, kiel amen en preĝo.