Закілзаеш адчаем
На скаку —
У рыўку!
Мы на лес даручаем
Скардзіцца
Арыку.
Пазіраем патайна.
Чуем стук капытоў.
I дазволу пытаем
У капрызных гадоў.
Ты — ў збянтэжана-юных,
Я — ў разважных сваіх.
Маю, хмаратабунных,
З гакам аж —
На дваіх!
Сівізны да адвалу —
Тут не да забыцця!
Хоць пайдзі ў аксакалы
На паўстаўкі хаця!
На імянінах у Белавежы
Што з развагай станецца?
Смех,
Арэх раструшчы!
Сельскія настаўніцы
У Белавежскай пушчы.
А сталы састаўлены
Так,
Што цесна зале.
Хлопцы,
Як праталіны.
Мала заказалі?!
Рэстаран адменнейшы.
Сцены з зубрамі.
Жаніхоў меншае.
Ці шляхі забралі?
Нам нялоўка клініцца.
Пушча заманіла.
На куце ймянінніца.
П'ём за імяніны!
Ах, бібліятэкарка,
Блузачка ў палоску.
Жохі кукарэкаюць,
Падпускаюць лёсткі.
Збор няпоўны Бахуса
Ў звонкім пераплёце.
Коракі бабахаюць,
Стынуць у палёце.
Хвалім імянінніцу,
Хлопцы не манюкі.
Нам далі гасцініцу
Камянюкі.
Слаць сватоў
Спачатку б нам!
Рэй вядзём ляхою.
Сельсавет з пячаткаю
Пад адной страхою.
Асачыць козачку
Не паспелі самі.
А рагам аж козытна
Пад капелюшамі...
Тлумачальная лірыка
Быў снежань-снегатай
На кветкі не багаты.
Сама ў сябе спытай,
Кім для мяне была ты.
З данінаю вясны
Спяшаўся да цябе я.
Не думаў, што скразны
I ў сэрцы паслабее.
Скразняк не цішыў лёт,
Змушаў хіліцца ніца.
Быў дужа слізкі лёд —
I я паспеў спазніцца...
Незабыты ўспамін
Калі ў цябе, смуглянкі,
Спытаць, ці ўдзень,
Ці ўночы,
Калі ў якой цыганкі
Ты выпрасіла вочы?
Не бойся — не сурочу!
Прыгадваеш міжволі,
Калі адмыеш вочы,
Цябе пыталі ў школе.
Дражніліся ўсім класам
Што лезла ў печ па сала
I вочы хітрым часам
Ты ў сажу закачала.
На вочы раніцою
Не шкадавала мыла.
О, як я рад за тое,
Што ты ix не адмыла!
Мінусіначка
Ад маіх бы сарака
Мінус дваццаць мінімум.
Заракацца не рука.
Закасіць бы лінію!
Пад адхон ляці, састаў
Гэнай мужняй вернасці.
Раптам я маўклівы стаў.
Як да мужнай звернешся?
Сума суму,
Меншай стань,
Страх адмінусуецца.
Ды гарыць вачмі не здань
I не міма сунецца.
Мінусіначку вядзе,
Разумее лірыку:
Словы — пугай па вадзе.
Ласкай асмялі руку!
Гэны мінус метры два.
Плюс яму, a мінус — мне
Maладому — трын-трава!
Грэцца мне ўспамінамі...
Розум,
Як ні кансультуй,—
Вочы ўслед за ікрамі.
Забяспечаны інсульт
Ці інфаркт замікраны.
Матэматыка, твае
Правілы не ў сіле ўсе.
Плюс на мінус плюс дае?
Мінус з мінусіначкай!
Вясновы настрой
Сябе,
Машынаўласнік, спеш.
Канец журбе.
Пяе капеж:
— Стынь,
Згінь!
Было б
Цяпло!
Лоб
Не маршчынь!
Чало
Не хмур!
Праталься ад заган!
Каты канаюць:
— Фэр дэ мур.
Як начыталіся Саган.
— Гол!—
Носам дзед у стол
Дзяўбель.
Спіць,
Дымакур зрудзелы.
Сажмакан твар,
Як той рубель
З вясёлага аддзела.
Каму — вымова,
Каму ж — чыж
Прысніцца.
Дама з фертамі
Ідзе — ў ёй душна
Ад мужчын,
Бы ў ліфце неправетраным.