І запытаўся ў барда
Бард:
— Ці ўпарта
Рэжашся ў більярд?
— Мастак рабіць
Падстаўкі я.
Жыву ў паэзіі
З кія.
Рацпрапанова
Са смелаю рацпрапановай
Пятроў прыйшоў да Івановай:
Стаць для Пятрова
Жонкай новай.
Нібы з апошняю вымовай
Пятроў
Ішоў
Ад Івановай...
Станоўчы персанаж
Літфондаўскі сабака
Жук
У Доме творчасці
У лесе
Не ўдзельнічаў у літпрацэсе,
Не ціснуўся пішчом у друк.
Для байкі персанаж станоўчы
Не да пісьмовага стала —
Бліжэй трымаўся да сталоўкі,
Бо костка стымулам была.
Брахаў на лес
I слухаў шум,
У хмыз не лез
Шукаць задум.
А па душэўнай прастаце
Знаходзіў нешта
У хвасце!
Было чаго
Скараў прыроду чалавек:
Гнуў палазы
I жорны сек,
Валіў лясы,
Чадзіў паветра,
Машыну сніў:
Са скуры лез,—
Каб выехаць у запаветны,
У не крануты колам
Лес...
Адказ
Пятрок спытаўся
У Мікіты:
— Дзе мне прыдбаць
Каўнер з бабра?
Мікіта адказаў:
— Ідзі ты!..
І ўсё.
Ні пуху ні звяра!
Верны
У вернасці кляўся
Адной толькі
Кляузе.
Падпіска
Цырульнік-воўк
Любіў закон,
З авечак браў падпіску:
План з воўнай выканае ён,
Калі не будзе піску.
Да пытання аб паслядоўніках
У ружы быў паслядоўнік —
Дзядоўнік.
Абы дым
Зямлю былінную, лірычную
Паэт апеў, бо меў уздым:
Наведаў блінную,
Шашлычную.
Як дым кастра,
Жароўні дым...
Галубка i галубец
Паэт,
У кулінарнай справе спец,
Пісаў:
«Жылі галубка й галубец.
Здавалася, не будзе ім канца.
Але галубка з'ела галубца».
Каго шкада,
Галубку,
Галубца?
Паперу, чытача ці выдаўца?
Ён i яна
Дзе пара, там неразбярыха,
Засвоіць ісціну пара:
Хаця кусае камарыха,
Абэлка ўся на камара!
Прапажа антыквара
Прыйшла да антыквара
З вяселля антыпара:
— Калі ўжо антыквар ты,
Прадай нам антыквар ты...
Пайшлі.
Жахнуўся антыквар —
Прапаў ягоны антытвар!
ЛІСТЫ, ПАШТОЎКІ, ТЭЛЕГРАМЫ І ЭПІГРАМЫ
Акраверш з нагоды
Акраверш з нагоды юбілею.
Рыфма цягне пад ялей балею.
Калядуюць вобразы. Аднак
Аглядае ўзрыхленыя ляды
Дбайны сейбіт, шчодры на прыгады,
Заручоны з радасцю юнак.
Юбіляр трымае Сцяг Брыгады.
Коціць хвалі акіян на звады,
Уладарыць акіян-бурлак.
Лепш, радок, не ткніся выпадкова.
Ямб слухмяна гнецца, як падкова,
Шэпча нешта Беседзі дуброва.
Одум — неачахлы крыгаход.
Восень, пакладзі зялёнаброва
Умалот на шалі строгіх год!
Кайсыну Куліеву
Звініць радка дакладнага страла.
Хвала ўзлятае ў славы з-пад крыла.
I Беларусь — зялёная скала —
Святлее ўсмешкай горнага арла.
Маршрут прыязні
Удзячнасці метро,
Пашаны электрычка:
Ад станцыі Дзмітро —
Да станцыі Паўлычка!
Слова ў застоллі Геворга Эміна
У дастаслаўнага Геворга
Віно цячэ,
Нібы гаворка.
Цячэ гаворка,
Я к віно.
I да відна
Дна
Не відно.