Не зразумела
Жыве ў далёкай маладой красе,
Забыўшыся шчасліва на гады.
Ганяліся за ёй адной усе...
Чаму ж ніводзін не дагнаў тады?!
Да сэнсу першасці
«Апошні дурань» — упарта
Абразу выслоўем вершым,
Хоць дурню ясна: не варта
Імкнуцца быць
Дурнем першым.
Дар па вена [1]
У Літву закіне лес —
Там адведайце адменнай,
Той, што весяліць да слёз,
З добрай просьбай:
«Дар па вена».
А над галавой сасна.
Рэчка б'ецца белапенна.
За сустрэчу — ўсё да дна,
За знаёмства —
Дар па вена.
A літоўка ў добры час
Кіне позіркам праменна —
Згубіш свой спакой ураз.
I за страту —
Дар па вена.
Змрок ахутаў зрок, палі,
Кроў шпарчэй бяжыць па i
За мінулы дзень налі
I за вечар —
Дар па вена!
Знайшоў
Нуду
Я пальцам развяду.
Прэч, скруха-векавуха!
Такую ласачку знайду,
Хоць прыкладай да вуха.
I сегалетачку знайшоў,
Адно зазначыць мушу:
Кахае так,
Што ад паўшкоў
Гараць удзячна вушы!
Акцёр-самабытнік
Засядаць — актывіст,
Вопытны крэслацёр,
Ён на сцэне —
Статыст,
На трыбуне —
Акцёр.
Перасцярога
Паставы, не спі ў каўнер,
Бо не спіць прыгода.
Служба йдзе,
Але цяпер
На дублёнкі мода!
Матэрыялы для немэталагічнага слоўніка
Каўтун —
хвароба тая,
Калі амаль штодня
З сябрамі муж каўтае,
А дома —
Каўтатня.
Валасень
Зашмальцуецца бітлоўка.
Як запусціш — справа дрэнь,
Ножнамі цырульнік лоўка
Выганяе валасень.
Упуд
Як можна вымераць упуд?
Не хабарам вагою ў пуд.
Загмаг забыў спакой?
Яго садзіце —
Не на кут.
Усе сімптомы знікнуць тут.
Страх зніме як рукой!
Трасца
Перад рэвізіяй трасе.
Дрыжаць,—
А можа, пранясе? —
На трасе i на трасцы,
I ў шэйку падуладны ўсе
Крутому рытму трасцы!
Жаўхуха
Як шэфу да вуха
Шаптуха
Прыстаўлена — i не адна! —
Падшэфкаў прахопіць
Жаўтуха,
Падшэфных ачэрніць мана.
Крыксы
Крыксы шмат дзяцей звялі.
Ды хвароба ёсць такая
I ў начальніка,
Калі
Крэсла з-пад яго знікае...
Не без прычыны
У сне стагнаў трывожна сын,
Крычаў ад утрапення —
Наведаў з бацькам магазін
Дзіцячага адзення.
Апраўданне
Паспачувала б жонка хоць.
Жаночы нораў мне вядомы!
Сказала:
«П'яны не прыходзь!»
Таму
I не начую дома...
Адкуль гузакі
(успамін пасля гасцей)
Тост узнімай —
I ўсё дарма!
Падумаеш пасля.
Яно i мяккая зіма,
Ды цвёрдая зямля.
Празмерна пудлівы
Семь пядзяў — без шасці — ў ілбе.
П'е ўдосыць без прынукі.
Такі пудлівы,
Што сябе
Узяць баіцца ў рукі!
Гарантыя клопату
Самога сябе
Правядзеш на мякіне,
Прыляжаш паспаць на дварэ,
Забудуць сапляшнікі,
Жонка пакіне,—
Міліцыя падбярэ!
Розніца ўзростаў
Нямогласць пажадае
Судзіць магчымасць строга,
Усмешка ўлоў багаты
Часцей бярэ з кручка:
Не жонка маладая
У таптуна старога,
А ў маладога таты
Дарослая дачка!