Літаратурны самазвал
Ён сам сабе работадатчык,
Ягоны пал,
Нібы абвал.
Газуе
Самаперакладчык —
Літаратурны самазвал.
Замшэлы санетыст
Старасці спрыяў нябесны дах
I маладзіком здаваўся ветах.
Перажыў Шэкспіра па гадах,
Перажыць ці ўдасца
Пa санетах?
Куды спяшацца?
Ты пры жыцці ўжо ў вечнасці даўно,
Твайго чала сумненне не захмарыць.
Навошта ж сам спяшаешся адно
Свае лісты сябрам
Замемуарыць?
Адзінае выйсце
Празаік сніў з працягам сны.
I ўсе сюжэтныя яны.
A ўранні ўсё знікала хістка.
Каб працягнуць сюжэт скразны,
У жонкі ўзяў стэнаграфістку!
Знаўца жывапісу
Алей i акварэлі
Прымаю ў натурэлі.
I нацюрморт кранае,
Як закусь...
П'ю да дна я,
Малюся на Данаю
З «Блакітнага Дунаю»!
Чаму злуецца гром
Паэтам заезджаны вобраз сніцца,
Хай слепяць маланкамі фактары!
Ілья ў камісійны здаў калясніцу,
Пасаду далi —
на рэактары!
Парада пачаткоўцу
Па літаратурным лесе
Не хадзі, хадзіць абы.
Помні,
З ходу не нарвешся
На шаноўныя грыбы.
Нос не задзірай угору —
Не заўважыш мухамора.
Схамяніся,
Нахініся —
Баравік чакае ўнізе!
Адносна літрадоўкі
«Ні дня без радка!» —
Забаліць рука,
I можа застацца паэт без рук.
Старайся, браток,
Толькі кожны радок
Не цісні, нібы ў ператок,
У друк!
Непаўторны крытык
Непераўзыдзеным слыве,
Як крытык-эскулап.
Хадзіў бы ён на галаве,
Калі яна была б...
Perpetuum mobile
Шукаюць паэты
Спрадвеку ў запале
У сэрцах чытачак
Лірычных праталінак.
Паэты ўганяюць
Клічнікаў палі.
A крытыкі востраць
Сярпы пытальнікаў.
Перакананне перакладчыка
Што б крытыка ні пілікала
Не размяняйся на дробязі.
Перакладаеш вялікага —
Часова
Вялікім робішся.
Толькі адно
У Дантэ
Профіль быў Шаўні,
I падабенства больш
Ані!
Паэту-мазгавіку
He накінецца слава на плечы вам,
Не расквокчацца свойскай цяцераю.
Злоўжываеце шэрым рэчывам,
І таму вашы вершы —
Шэрыя.
Аб'ява
Гнаў бы ён задум вагоны,
Песціўся ў зеніце...
Хто знайшоў талент ягоны,
Аўтару вярніце!
Мяняе
Лірычна свой кабінет абсталёўвае
Класічна —
Вітальню й гасцінную.
Мяняе сваё пяро сталёвае
На цютчаўскае —
Гусінае...
Спачуванне
Ca школьных год
Над рыфмай вяне
Так безнадзейна — хоць крычы.
Сям'і i блізкім спачуванне
Прыносяць шчыра чытачы.
Яго расшукваюць
Эпапеіст спіць спакойна ўначы,
A ўдзень, як мярэжы,
Цягне раманы.
Яго расшукваюць чытачы,
Каб расквітацца
За час змарнаваны.
Вядомы i ядомы
Хрып
Мухамор у пахвале:
— Я грыб
Усім вядомы!
Зазначыў баравік сабе:
— Я проста грыб ядомы...