Алімпіяда дадаѓ, ламаючы непрыяцеляѓ і паказваючы падвышаныя абарачэнні:
- Самай квітнеючай краіне вялікая слава!
Матрона, дзяѓбаючы супернікаѓ, і выкарыстоѓваючы босыя пальчыкі ножак пры стральбе, узяла і піскнула:
- І самым крутым ваяѓніцам слава!
Маруся, таксама строчачы па непрыяцелях, і літаральна выкошваючы іх, аглушальна прабуркавала:
- І СССР таксама вялікая слава на стагоддзі!
І дзяѓчынкі хорам праспявалі:
- Будзе людзям шчасце,
Шчасце на стагоддзі...
У савецкай улады -
Сіла вялікая!
І ваяѓніцы як засмяюцца ва ѓсю глотку. І выскаляць зубкі.
Алёнка з вялікай усмешкай адзначыла:
- За нашу Радзіму мы сэрца аддамо!
Анюта з лютасцю працягнула:
- І выстаім і пераможам!
Вось такія яны скажам прама выдатныя дзяѓчыны. І ім вельмі падабацца ваяваць у поѓную сілу.
А вось і Алег Рыбачэнка, і Маргарыта Коршунава ѓ баі.
Хлопчык і дзяѓчынка на выгляд дзеці гадоѓ дванаццаці, а насамрэч несмяротныя пападанцы так агрэсіѓна ваююць. Што супраць іх нішто не выстаіць.
Алёнка, скалячы зубкі і ссякаючы праціѓнікаѓ з Трэцяга Рэйха з усмешкай праспявала:
- За светлае заѓтра мы будзем змагацца!
Анюта, ведучы агонь і шпурляючы бамбёшкі босымі пальчыкамі ножак дадала:
- А наш браняпоезд паспеѓ разагнацца!
І рудая Ала, падскокваючы і выгінаючыся, дадала, падморгваючы:
- Давай цалавацца!
Алег Рыбачэнка правёѓ мячамі млын, ссякаючы галовы гітлераѓцам і піскнуѓ:
- Слава нашай Айчыне!
І хлопчык босымі пальчыкамі ножак запусціѓ забойны прэзент смерці.
Дзяѓчынка таксама мячамі прасек прыём матыль. Зрэзала суперніка і піскнула:
- Слава савецкаму строю!
І таксама босымі пальчыкамі ножак кіне прэзенты анігіляцыі, знішчаючы ворагаѓ.
І дзеці, круша праціѓніка хорам праспявалі:
- Веру ѓвесь свет прачнецца,
Будзе канец мядзведзям...
Ярка засвеціць сонца,
Злых усіх ворагаѓ пераедзем!
Дзеці ѓ і самым вельмі крутыя байцы. А яшчэ яны і свішчуць, абвальваючы на суперніка цэлую хмару аглушаных і адурманеных крумкач. І гэта надзвычай крута.
Алег Рыбачэнка, секчы гітлераѓцаѓ, з усмешкай адзначыѓ:
- З намі юнацтва ѓсёй планеты,
Наш сусветны будатрад!
І хлопчык голай пяткай паддаѓ разбуральны падарунак смерці.
Маргарыта Магнітная, ламаючы карычневых воінаѓ, таксама прачырыкала, выскаліѓшы зубкі.
- Крочыць народ усёй краінай у камунізм!
І таксама як рубанет па гітлераѓскіх шэрагах. І гэта трэба сказаць вельмі нават жорстка і крута.
А тым часам фашысты захапілі ѓ палон хлопчыка гадоѓ чатырнаццаці. Яны яго распранулі і прывязалі да дрэва. Пасля чаго спачатку адлупцавалі, распаласаваѓшы скуру да крыві.
Потым пасыпалі раны падлетка соллю. Затым сталі пячы агеньчыкам, і падпалілі дзіцяці пяткі. І гэта было так жорстка. І ѓ канчатковым выніку закатавалі
хлапчука да смерці.
І зноѓ ідуць жорсткія баі...
І па пазіцыях Кітая б'юць савецкія штурмавікі, выкарыстоѓваючы авіяцыю. І тут дубасяць гітлераѓцаѓ і ракеты. А яны ѓсё лезуць і лезуць нібы жаба на корч.
І цэлыя курганы трупаѓ за сабой пакідаюць.
Маргарыта з усмешкай праспявала:
- За светлае заѓтра мы будзем змагацца!
І Алег Рыбачэнка, секчы гітлераѓцаѓ, раѓнуѓ:
- Змаглі разабрацца!
І хлопчык зноѓ босымі пальчыкамі ножак як кідае забойнай сілы гранату.
І гэтых гітлераѓцаѓ так упэѓнена і ліха малоцяць.
Вось гэта дзеці - сапраѓдныя монстры.
І ваююць несмяротныя стварэння басанож, і вельмі актыѓна разбураюць супернікаѓ.