На агульным узроѓні - гэта для чалавечай большасці Пекла.
Таксама целы падлеткаѓ, але ѓ змякчэлым варыянце. І праца па шэсць гадзін у дзень, і чатыры гадзіны вучобы і цэлых два з паловай выходныя дні ѓ тыдзень.
Гэта значыць - субота, нядзеля, і раз у два тыдні пятніца.
На агульным узроѓні і экскурсіі па Раі, і басейны, і індустрыя забаѓ, і кампутарныя залы і гульні. Амаль як дзіцячы санаторый. Але шэсць гадзін усё ж трэба даволі цяжка працаваць.
Тыпу як калонія-малалетка ѓ цывілізаванай краіне з працатэрапіяй.
Вялікі плюс - можна ѓжо насіць акуратную, кароткую прычоску і хадзіць у спартыѓным, прыгожым касцюме.
А не бо тут напаѓголыя. Зрэшты, Пекла месца цёплае, нават можна сказаць смажаніна як у Афрыцы на экватары, і тут у адных шортах або плаѓках нават зручней. На строгім узроѓні, дзе ѓжо выдаюць адзежу, маладыя целам зэкі-грэшнікі аддаюць перавагу працаваць у адных трусіках. Чаравікі на строгім узроѓні такія грубіянскія, што басанож практычней зручней. Добры і зручны абутак выдадуць на агульным узроѓні і гэта выдатна.
На аблегчаным узроѓні яшчэ лепш: і ежа разнастайней і смачней, і забаѓ больш, і сэкс з дзяѓчынай не раз у тыдзень, а часцей, і працатэрапіі толькі чатыры гадзіны. І выходных ужо тры з паловай дні. І экскурсіі па раі часцей. І нават піѓка папіць ужо можна. На агульным узроѓні спіртное пакуль па забароне.
А ільготны ѓзровень гэта ѓжо амаль як рай. Працатэрапія ѓсяго толькі дзве гадзіны пры чатырох з паловай дзён выходных, і вучобы толькі ѓжо дзве гадзіны. А астатні час толькі забаѓкі і задавальненні. Прычым больш вольныя. І ежа як у рэстаране і віны заморскія і іншае. І Рай можна вельмі часта бегаць.
Толькі аднаполы сэкс забаронены і цяжкія наркотыкі. І ты ѓсё яшчэ ѓ целе падлетка. Пакуль не патрапіш у рай.
На льготным узроѓні ѓжо ѓ цябе цэлая асобная кватэра - тыпу дарагі гасцініцы. А на аблегчаным Адзе асобная камера з душам, ваннай, тэлевізарам і кампутарам.
Дык вось Пекла. Па Волі Усявышняга Бога - Міласцівага і Міласэрнага.
Вядома лепш, чым возера вогненнае і сернае, як гэта малявалі ѓ Бібліі.
Чакаціла нават жывучы ѓ гэтай калоніі-малалетцы думаѓ, што тут не так дрэнна. У нечым куды лепш, чым на Зямлі. Напрыклад, ты ѓ целе здаровага, мускулістага падлетка, і адчуваеш сябе як падлетак-здаравяк. І гэта вельмі добра і бадзёра. Ты вечны хлопчык і гэта з аднаго боку цудоѓна.
З іншага ты, як і падлетак пакутуеш без сэксу і дзяѓчыны. І нават шкадуеш, што не зямная калонія-малалетка дзе могуць хлопчыкі з хлопчыкамі. Так мучыць гэтая спантанная эрэкцыя. І толькі ѓ сне часам атрымліваеш палёгку. Але і гэта здорава.
А так няволя і пастаяннае сачэнне адчуваецца ва ѓсім.
Былы злодзей у законе Сыч, тут ужо даѓно сядзіць, зрэшты, і Чакаціла ѓжо больш за паѓстагоддзе правёѓ на больш жорсткім рэжыме Ада. Сыч быѓ яшчэ ѓ малалетняй калоніі сталінскіх часоѓ. І ён адзначыѓ з усмешкай:
- Ды тут, падобна. Хіба што вучоба цікавейшая, і ад працатэрапіі не ѓвернеш. Няма ѓ нас на малалетцы было куды больш свабоды, ды бязмежжа таксама. Але мы былі моцныя, і для нас калі свабоды і бязмежжа большыя, то і лепшыя. Я вось амаль не працаваѓ і нядрэнна харчаваѓся, ужо тады быѓ аѓтарытэтам.
Тут узнікла побач пасля гэтых слоѓ наглядчыца-д'ябалка з дубінкай. Яна ѓрэзала, ды так дзюбнула былога злодзея ѓ законе токам. І зароѓ:
- А ѓ нас не калонія-малалетка, а Пекла! А ѓ Пекле бязмежжа не бывае. І ты не злодзей у законе, а такі ж зняволены як усе!
Ды ѓ Пекле з бязмежжам строга. І ѓ Раі, таксама ёсць паліцыя, і сочаць, каб праведнік не гадыѓ праведніку. Але можна ѓ віртуалцы бязмежжам і хуліганствам пацешыцца.
І ѓ віртуалцы нават войны вядуць - тыпу такой забаѓкі. У Раі можна ѓсё, акрамя шкоды свайму блізкаму. Але можна нашкодзіць віртуальнаму двайніку блізкага. І гэта таксама забаѓка.
Маньяк Чакаціла вельмі хацеѓ патрапіць у Рай хутчэй. Там у віртуалцы можна катаваць і катаваць дзяцей, прычым мозг не адчуе розніцы, з рэальнасцю. Праѓда, з такімі думкамі паспрабуй Пекла пакінуць. Тут узнікае парадокс.
Маньяк каб спусціцца на лягчэйшы ѓзровень Ада, а потым патрапіць у Рай павінен выправіцца, характарам, і адмовіцца ад садысцкіх схільнасцяѓ. Але Чакаціла якраз хоча апынуцца ѓ Раі, каб свае садысцкія схільнасці задавальняць.
Вось з-за гэтага даводзіцца яму ішачыць па дзесяць гадзін у дзень і чатыры гадзіны яшчэ сядзець за партай, амаль не маючы чакай атрымліваць задавальненне. У мінулым жыцці было прасцей у плане забаѓ. Хоць у камеры смяротнікаѓ Чакаціла і зусім быѓ гатовы завыць ад нуды. Забавак хіба што чытаць, але бібліятэка там небагатая.
Тут жа, вядома ж, даводзіцца фізічна напружвацца. Цела, юнае, цягавітае да нагрузак хутка абвыкае. Але маральна гэта сумна так ішачыць. Гэта працатэрапія для юных целам грэшнікаѓ.
Чакаціла цяжка ѓздыхнуѓ. Працаваць надакучыла. Тым больш незразумела навошта ѓ тэхнічна развітым іншым святле такая прымітыѓная праца - ламаць камяні кіркамі, ломікамі, кавадламі, і затым грузіць на тачкі ці насілкі. Нібы бескарысную працу яны выконваюць. Але гэта працатэрапія, для зняволеных-грашнікаѓ.
А перад гэтым абавязковая вучоба. Ужо больш за пяцьдзесят гадоѓ Чакаціла вучыцца. І ѓвесь час, нешта новае даведаецца. З'яѓляюцца і новыя пісьменнікі, і паэты, і новыя веды па фізіцы, хіміі, матэматыцы, астраноміі і гэтак далей. І зразумела і літаратурныя працы па рэлігіі і маралі.
Тэарэтычна грэшнікаѓ вучаць дабру і паслухмянству. І ѓ гэтым плане сёе-тое дабіваюцца.
Словы пранікаюць. І Чакацілу хочацца стаць дабрэй і лепш. Наогул у Раі сапраѓды ѓсё можна ѓ віртуалцы, але там чалавек ужо іншы, лепшы і дасканалы маральна і фізічна. І ѓ яго павінна быць самацэнзура ва ѓчынках і жаданнях. І маѓляѓ не павінен ты быць жывёлай.