Д'ябал абвясціла Чакацілу:
- Ён будзе спаць зверху на тваёй ложку!
Маньяк кіѓнуѓ і спытаѓ:
- А хто гэта!?
І тут жа атрымаѓ дубінкай па плячы, што вельмі балюча.
Д'ябліца-наглядчыца рыкнула:
- Ты забыѓся сказаць, спадарыня дазвольце звярнуцца!
Чакаціла кіѓнуѓ і прачырыкаѓ:
- Спадарыня надзіральніца дазвольце, калі ласка, звярнуцца?!
Д'яба рыкнула:
- Не дазваляюць! Але на тваё пытанне адкажу - гэта Гітлер!
Сярод хлапчукоѓ-вязняѓ пранёсся гул. Гітлера працяглы час лічылі самым галоѓным злачынцам усіх часоѓ і народаѓ. Зрэшты, Пуцін паспеѓ дакруціцца да таго, што стаѓ прэтэндэнтам на ролю найвялікшага злыдня. Справа ледзь не дайшла да поѓнага знішчэння чалавецтва. Але на шчасце кашмарны дыктатар здох. І жыць адразу ж на планеце Зямля стала лепш і весялей.
Усе разглядалі Адольфа Гітлера. На выгляд гэта быѓ вельмі сімпатычны, худзенькі, але жылісты і сухімі мышцамі хлопчык, гадоѓ чатырнаццаці. Яго галоѓка быѓ абрыта нагала, як і ва ѓсіх астатніх юных зняволеных. Раз на два тыдні хлопчыкам д'ябла наглядчыцы зноѓ згольваюць светлыя вожыкі валасоѓ.
Вонкава зняволеныя пекла, цалкам нармальныя, і нават мілыя падлеткі, ці нават дзеці. Але тут ужо ѓсе мелі ѓ сваім мінулым жыцці, тое ці іншае вельмі сур'ёзнае злачынства і не адно. Тут месца для нягоднікаѓ. Хаця частка з іх і мела высокі ѓзровень інтэлекту. Ды і вучоба давала эфект.
Адольф Гітлер таксама вучыѓся, і ведаѓ ужо шматлікае. І сапраѓды ён стаѓ характарам лепш і дабрэй, і рэальна выпраѓляѓся. Былому фюрару было вельмі сорамна за свае злачынствы ѓ мінулым жыцці. Хоць ён , вядома ж, не ѓсё ведаѓ. І рэальна, зразумела шмат што гітлераѓцам і прыпісвалася. Гісторыю ж пішуць пераможцы. І колькасць ахвяр нацызму была перабольшана і завышана. Праѓда і таго што было насамрэч дастаткова, каб фюрару быць вялікім злачынцам. І любая вайна гэтая справа брудная.
І масавыя ахвяры непазбежныя, калі адбываецца такая маштабная бойня.
Фюрара самога шакавала, што бывалі такія адыёзныя злачынствы, як спаленне людзей, у тым ліку і дзяцей жыѓцом. Ідзі рабілі вырабы з чалавечай скуры.
Ва ѓсякім разе, Адольф Гітлер жадаѓ шчыра стаць іншым. Але ад яго кідаліся.
Старэйшая наглядчыца-д'ябальніца заявіла:
- Будзеш спаць на верхнім ярусе койкі з Чакацілам. Ён таксама маньяк вельмі вядомы. Толькі ѓ адрозненне ад фюрара, нічым станоѓчым не вызначыѓся. А ты быѓ хоць і вялікі злыдзень, але і кіраѓнік няхілы! А зараз марш пад душ!
Мыцца ѓ Пекле з вечным тропікамі, і кліматам як у Афрыцы на экватары гэта вялікае задавальненне. Вада цёплая, ласкавая. Тут яшчэ на больш жорсткім узроѓні можна і мыла ѓзяць.
Гітлер упершыню за сто гадоѓ намыліѓся і адчуѓ сабе бадзёры. Ён не безнадзейны.
Вось Чакаціла глядзеѓ на фюрара. На яго голыя, мускулістыя, амаль дзіцячыя, гладкія, загарэлыя ножкі. І адчуѓ жаданне, і яго годнасць стала паднімацца.
І зноѓ ударыла маньяка д'ябла-наглядчыца, крыкнуѓшы:
- Не смей цягнецца на хлопцаѓ жывёла! І наогул час мабыць цябе перакладаць на ѓзмоцнены ѓзровень!
Хлапчукі-вязні здушана засмяяліся. Але ціха, баючыся самім атрымаць. Тут маньякаѓ хапала. І яшчэ гармоны падлеткавыя ѓ юных целах. Але імкнуцца, не думаць і не глядзець сябар на сябра.
Гітлер сябе ѓмее кантраляваць. І на яго не было ніводнай заѓвагі - нямецкая дысцыпліна мыслення.
І за сто гадоѓ ён змог атрымаць УДВ пры такім вялікім спісе ѓчыненых па яго віне злачынстваѓ. Вось Чынгісхан, таксама па віне якога загінулі мільёны хортаѓ . І да гэтага часу на ѓзмоцненым узроѓні і нават у ланцугах.
Праѓда Чынгісхан у адрозненне ад Гітлера быѓ больш удачлівым, і фартуна яму да самай смерці не здраджвала. А вось і Гітлер і Напалеон, апынуліся крывавымі няѓдачнікамі.
Напалеон ужо няма на больш жорсткім сектары. Праз дзвесце гадоѓ ён выйшаѓ на УДВ і перайшоѓ на строгі рэжым. А там праца восем гадзін у дзень, а значыць больш вольнага часу і забаѓ. І кожную нядзелю выходны, праѓда, з вучобай, і праз тыдзень у суботу. Вось так праяѓляецца міласэрнасць Усявышняга Бога.
У Напалеона ѓ зняволенні былі дробныя вушакі, але менавіта дробныя. У яго хапіла розуму не судзіцца з Усявышнім. Таксама грэшнік немалы. І людзей з-за яго войн загінула мірных і вайскоѓцаѓ каля пяці мільёнаѓ. У гэтым плане калі ѓлічыць што тады ѓ дзевятнаццатым стагоддзі было насельніцтва менш, чым у дваццатым, то ён крыху саступаѓ Гітлеру. Але лагер смерці пры Напалеоне не было. Ды і лічылі Банапарта вялікім чалавекам. Пры ѓсіх яго вушаках. Напалеон таксама быѓ гуляка і меѓ пазашлюбных дзяцей, але гэта ѓжо драбніца.
Усявышні Бог зусім не такі строгі.
Пасля душа юныя целамі зняволеныя сталі на калені і вымавілі малітву Усявышняму Богу. У Аду ѓвогуле шмат моляцца і становяцца на калені. Гэта толькі ѓ Раі малітвы выключна па жаданні. А пакуль у Пеку дазволь маліцца.
Праѓда, на лягчэйшых узроѓнях колькасць малітваѓ памяншаецца. А тут і перад ежай малітва і станавіся на калені, і пасля ежы, і перад сном, і пасля абуджэння.
Выхаванне такі. І перад працай малітва, і пасля працы. І кожную гадзіну падчас працы, бух на калені і кароткая малітва. І падчас вучобы малітва, таксама кароткая.
Ды моліцца даводзіцца, інакш атрымаеш электрычнай дубінкай. А то можа быць і горай.
Ленін дарэчы не хацеѓ маліцца. І таксама пакуль на ѓзмоцненым рэжыме. Ды яшчэ з Богам судзіѓся. Хаця Ленін, вядома ж, не такі злачынец як Гітлер. Хаця яшчэ як сказаць... Ленін жа яшчэ і Багаборац. І па яго загадзе забівалі святароѓ.