* * *
Жах смерці кампенсуе бессэнсоўнасць жыцця. Жах — яго марнасць.
* * *
Забіць, каб не пакутаваў, — жорсткасць літасці ці літасць жорсткасці?
* * *
Зерне, кінутае фарысеямі, прарастае і на каменні.
* * *
Зоркі становяцца рэчаіснымі ў лужынах. Яны халодныя і вільготныя.
* * *
З чалавека кпяць, з чалавецтва здзекуюцца.
* * *
Ідэя — гэта свежазасеянае поле. Застылыя хвалі мёртвае зямлі хаваюць жывы плод, наліты новым сонцам.
* * *
Ілюзорная мара маленькай нацыі — бачыць Збавіцеля ў нацыянальным строі.
* * *
Ісціна, агульная для ўсіх, шкодная.
* * *
Каб знішчыць імперыю, часам дастаткова ўкрыжаваць аднаго.
* * *
Калі доўга не страляюць гарматы, гарматнае мяса пачынае смярдзець.
* * *
Калі жывыя не пахаваюць нябожчыкаў, нябожчыкі пахаваюць жывых.
* * *
Калі для з’яўлення збажынізму неабходна знікненне чалавецтва, то апошняе няхай і знікае.
* * *
Калі Уільям Блэйк мае рацыю ў тым, што “ніхто не можа жадаць таго, чаго ён не ў стане адчуць”, то гэта адзіная ўмова існавання чалавецтва.
* * *
Колькасна вялікія нацыі рэпрэсіі ўзмацняюць яшчэ больш, тады як малыя зніштажаюць ушчэнт.
* * *
Кропля дабра пералівае цераз край зло.
* * *
Крывавы ўсход і захад - след Чырвонага Сонейка.
* * *
К алі вы ўпэўнены альбо вам здаецца, што трымаеце свой лёс ва ўласных руках, пакладзіце іх у кішэню.
* * *
Лепей прадаць сяброў і паплечнікаў, дзяцей і бацькоў, уласную веру, чым веды.
* * *
Логіка кожнай ісціны — ілюзорнасць надзеі, ісціна ў поўным сэнсе гэтага слова — голая ідэя.
* * *
Малады нябожчык смерць упрыгожвае.
* * *
Мараль-гэта балаўніца, якая прываблівае прытворнаю цнатлівасцю.
* * *
«Міф аб Сізіфе» - абсурдная спроба ўсвядоміць эмацыянальнае.
* * *
Мы ўсе родам з вар’яцкага дому, дзе размовы хворых тояць філасафічную глыбіню, а паводзіны лекараў нагадваюць тыранію.
* * *
Мяняючы ідэі, знойдзеце скарб.
* * *
Нават пошук сэнсу жыцця прыносіць асалоду. Пошук — вера.
* * *
Нават смерць пакідае мёртвае.
* * *
Навошта спраўджваць тое, што можна ўявіць?
* * *
Нашае ўяўленне аб вечным смярдзіць нябожчыкам.
* * *
Нельга абысціся без нацыі, якая стварае класічную філасофію.
* * *
Не ўкладайце шчырасць у словы — атрымаеце шчодрыя кпіны.
* * *
Не глядзі туды, дзе смутак: там пахавалі Хрыста; не глядзі туды, дзе весялосць: там Яго ўкрыжоўваюць.
* * *
«Не рабі іншым таго, чаго не хочаш, каб рабілі табе». Не жадаю шкадавання, літасці, паратунку, запрашэнняў і г. д.
* * *
Ні на вокамгненне не губляй адчуванне смяротнасці, інакш смерць сама згадае аб табе.
* * *
Не будзіце спячага дракона, пакуль не падрыхтавалі ў яго гонар свята, бо ліха тым, хто будзе не ў святочнай вопратцы.
* * *
Няма большай радасці і шчасця, як на матчынай мове пісаць у сусвет сусвет.
* * *
Напісанае крывёю і прытчаю не патрабуе зносак.
* * *
Пакуль вада шліфуе каменьчык на беразе, каменьчык адшліфуе акіян.
* * *
Ніцшэ пераасэнсаваў чалавека як самакаштоўнасць, Розанаў — чалавечыя каштоўнасці. Прыклад, калі само пераасэнсаванне ўяўляе каштоўнасць.
* * *
Пазіраючы на зоркі, не перашкаджай небу.
* * *
Пакуты набліжаюць да мудрасці, ісціну знаходзіць радасць.