Ліра зразумела гэта і зрабіла крок на сустрэчу.
- Ну, давай, малыш, акуратна апусці зброю.
Юнак не стаѓ чакаць, пакуль "Мядзведзь" выслізне з рук, і, ледзь не зваліѓшыся, націснуѓ кнопку пуску. Чэргі ѓдарылі з верціцца ствала. Трасіруючыя кулі разрэзалі паветра, але былі адкінутыя, наткнуѓшыся на празрыстую сцяну.
- Ты спазніѓся! Малайцы, хлопцы, паспелі закрыць мяне полем.
Хлапчука тут жа схапілі.
- Не забівайце яго. Дастаѓце на наш зоркалёт! - Загадала самка-генерал. Зрэнкі зорнай ведзьмы сталі бяздонны як чорная дзірка.
Хлопец, сарваѓшы з яго рэшткі адзення, і скрышыѓшы ѓдарам рэбры, так што з-за рота вылецеѓ згустак крыві, запхнулі ѓ браніраваную скрынку, спецыяльна зробленую для асабліва небяспечных ваеннапалонных.
Твар Ліры заззяѓ. Яна, выскаліѓшыся, упілася пякучымі вачыма ѓ пабіты твар расійскага маршала.
- Я б цябе проста з'ела. Ты прайграѓ, ты павінен гэта прызнаць. Ты будзеш доѓга і пакутліва паміраць у клетцы нашага заапарка, назіраючы за тым, як рэшткі твайго выгляду стануць менш жывёл, нікчэмней за быдла. Я ж стану каралевай вашай нікчэмнай галактыкі, а вы ѓсё зрынецеся ѓ апраметную антыпрасторы!!!
- Не, гэтаму не бываць! Гэта ты, касмічная фурыя, прайграла і праз некалькі секунд памрэш. - Паліканаѓ ікнуѓ на апошнім слове, з яго зламаных костак капала кроѓ.
- Ты блефуеш, прымат! - Ліра расцягнула вусны ѓ ненатуральна шырокай, нібы ѓ Бураціна ѓсмешцы і злёгку страсянула маршала, з-за чаго зламаныя косці яшчэ мацней упіліся ѓ ірванае мяса. - Я вылечу цябе, зрабіѓшы асабістым рабом, будзеш нас лашчыць. - Погляд фурыі стаѓ яшчэ больш цяжкім, мужчына-нявольнік цацка ѓ руках, якога яны прымусяць выконваць усе свае перакручаныя сэксуальныя фантазіі, як гэта выдатна...
- Не! У нас ёсць анігіляцыйны зарад! - Маршал ледзь не страціѓ прытомнасць ад болю.
- Уся ваша кібернетыка мёртвая шчанятка! - Велімара кінула на Паліканава паблажліва-пагардлівы погляд.
- Так, мёртвая, але можна падарваць, запусціѓшы праграму ѓручную!
***
Расейскі воін смерці не баіцца!
Злы рок на поле лаянкі не страшыць!
З ворагам за Русь святую будзе біцца.
І нават, паміраючы, пераможа!
Вельмі яркая ѓспышка перапыніла словы Прэзідэнта Расіі Генадзя Паліканава. Самая магутная і разбуральная зброя з калі-небудзь зробленага чалавецтвам спрацавала. Гігатоны д'ябальскай энергіі вырваліся на волю, паглынуѓшы і людзей і іншапланетных захопнікаѓ, якія ѓварваліся. Выбухная хваля стукнула ѓ чэрава прызямліѓся зоркалёта суперніка. На гэты раз, зоркалёт не быѓ прычынены магутным сілавым полем (з-за імкнення да эканоміі энергіі было ѓключана толькі мінімальнае па сіле ахоѓнае выпраменьванне). хвалі антыматэрыі, якія вырваліся, лёгка адштабнавалі слабую абарону і раскідалі зоркалёт на аплаѓленыя аскепкі. Частка былых ва ѓлонні анігіляцыйных бомбаѓ паспела дэтанаваць - і ѓспыхнула яшчэ некалькі яркіх выбліскаѓ. Праѓда, пры дэтанацыі зарады дзейнічаюць у аслабленым варыянце, што некалькі скараціла і без таго велізарная колькасць ахвяр. А термокварковое зброю па сваім прынцыпе дзеяння такое, што надзвычай устойліва да любых вонкавых уздзеянняѓ. Такая ракета не ѓзарвецца, нават у палаючай тэрмаядзернай геене сонечнага чэрава.
Генерал Генгір Воѓк убачыѓ дзеянне зарада падчас выканання зачысткі арфіканскага кантынента. Ліра загадала сцерці экватарыяльную расу з твару планеты як самую непаѓнавартасную. (Пляскаты нос і чорная скура, выклікалі ѓ фурыі азвярэнне). Супраць арфіканаѓ ужылі супергаз "Далерома-99". Імкліва сем разоѓ хутчэй хуткасці гуку, гэты таксін, распаѓзаючыся па паверхні, хутка завяршыѓ зачыстку мясцовасці, каб затым бясследна знікнуць, расклаѓшыся на бяспечныя элементы.
Вестка пра смерць Ліры Велімары выклікала складаныя пачуцці. З аднаго боку, гэтая капрызная зорная гарпія ѓсім надакучыла, замучыла сваімі капрызамі. З іншага боку, страта цэлага зоркалёта класа крэйсер-флагман магла быць прызнана празмернай пры заваёве адносна слабаразвітай планеты, ды яшчэ без загада з цэнтра.
Крамар Разарвіраѓ, зларадна выскаляючыся, прашыпеѓ.
- Верагодна, у паралельным сусвеце Ліру не чакае павышэнне ѓ званні. Ці наѓрад вялікі імператар будзе задаволены! Трэба тэрмінова нешта зрабіць. У першую чаргу, дабіць рэшткі чалавецтва і схаваць сляды злачынства.
Генгір Воѓк з прыкрасцю прашыпеѓ, вочы жмурыліся, рот крывіѓся:
- Мне так хацелася выпрабаваць на іх новую праграму кібернетычных катаванняѓ, кажуць, яна дае цудоѓныя вынікі. У ёй выкарыстоѓваецца дзевяць мільёнаѓ кропак на целах інагалактак.
Раптам на маніторы запаліѓся надпіс: "У сувязі з рэзкім абвастрэннем сітуацыі і неабходнасцю канцэнтрацыі сіл для вырашальнай бітвы з дзяржавай Дын, загад - спыніць усе другарадныя аперацыі і ісці ѓ сектар Амар-976 пункт Дол-45-32-87 максімальна імкліва!"
Генерал Крамар натхнёна сказаѓ:
-Вайна вечная нявінніца - не можа скончыць без крыві! Вайна з прагнай хваткай блудніца - ніколі дае перамогу дарма!
Генгір хрыпла (сарваѓ голас) рыкнуѓ:
- Ну што ж адпульсарым (парвём кіпцюры!) з гэтай клаакі!
Стэлзаны прыроджаныя салдаты: не абмяркоѓваць, а выконваць іх крэда, тым больш і так на душы нават гэтых захопнікаѓ вельмі гідка. Пакінуѓшы напаѓжывую, крывацечную язвамі планету, зоркалёты сышлі ѓ гіперскачок.
З насельніцтва планеты Зямля ѓ амаль дванаццаць мільярдаѓ засталося менш за паѓтара мільярда, уключаючы параненых і пакалечаных. Чалавечы выгляд быѓ адкінуты на стагоддзі таму.
Так адбылося першае знаёмства паміж "разумнымі" мірамі.
Кіраѓнік 5
Ззяе над намі нябесная роѓнядзь,
Вабныя высі вабяць нас магнітам.
Нам жадаецца жыць і да планет лётаць...
Але што можна зрабіць, калі мы разбіты?