Кашмарны ѓспамін; размаляваная фізіяноміяй як сарака, у чорным гарнітуры з жоѓтымі тупымі шыпамі стэлзанка, са ѓсяго размаху б'е яго тады яшчэ зусім маленькага хлопчыка пальчаткамі па твары. Свістіць рассечанае паветра, запалыя ад недаядання шчокі абпальвае агнём, хочацца адказаць, але цела скавана нябачным, якое душыць ціскамі полем. Толькі не заплакаць, не закрычаць, не паказаць што табе страшна... Самае жудаснае тут не боль, да якога ты прывыкаеш з маленства, нават не прыніжэнне, бо які гонар можа быць у раба, а той факт, што пальчаткі зроблены з натуральнай чалавечай скуры. Той самай скуры, што жыѓцом садралі з тваіх таварышаѓ!
...Леѓ ачуѓся і застагнаѓ, з цяжкасцю павярнуѓся, робаты паспрабавалі яго супакоіць, прытрымваючы сваімі калючымі, шматсуставачнымі канечнасцямі. Пры гэтым як быццам у насмешку параненаму гладыятару, нібы маленькаму хлопчыку, заспявалі танюсенькімі, механічнымі галаскамі калыханку. Хлопчык адчуѓ крыѓду, ён ужо паспеѓ за сваё нядоѓгае жыццё пабываць у такіх калатнечах, што псіхалагічна адчуваѓ сябе аксакалам. Эраскандэр шапнуѓ напухлымі, разбітымі вуснамі:
- Выпрабаванні гэта ланцугі, што не даюць знікнуць занадта лёгкім думкам. Груз адказнасці цяжкі, але легкадумнасць прыводзіць да яшчэ больш цяжкіх наступстваѓ!
У гэтую хвіліну дзверы сама сабой адчыніліся - драпежнае з іглістымі шчупальцамі расліна ѓпаѓзла ѓ памяшканне. Медкібаргі, нібы атрымаѓшы каманду, расступіліся. Жахлівае спараджэнне инагалактычнай флоры навісла злавеснай хмарай, з яго паѓметровых іголак закапаѓ пякучы яд.
Пераадольваючы боль, Эраскандэр своечасова ѓскочыѓ: ліловая лапа гіганцкага кактуса з нечаканай спрытнасцю паспрабавала адштабнаваць пакалечанага юнака. Нягледзячы на раны, Лёваѓ раззлаваѓся; для яго было відавочным, што расліна-кілер выконвае закладзеную праграму. Хірургічны інструмент закруціѓся злавесным прапелерам у руцэ робата. Машына кінулася ѓ атаку, разлічваючы дабіць ненавіснага чалавека. Эраскандэр упаѓ на спіну і, выкарыстоѓваючы як рычаг не зламаную нагу, і калоцячыся ад невыноснага болю, перакінуѓ праз сябе медкіборга. Рухомы кактус патрапіѓ у верцяцца лопасці бязлітаснай машыны. Разляцеліся кавалкі пажадлівай расліны курчыліся, сьцякаючы жаѓтлявай вадкасцю. Лепшы спосаб нейтралізаваць кібарга - шпурнуць у яго іншага робата. Няхай тупыя машыны зламаюць адна адну.
Успомніліся словы Гуру: "Выкарыстоѓвай кінетычную энергію суперніка. Боль не мяшае. Няхай пакута надасць табе новыя сілы!"
Пачуѓся скрыгат металу, не баявыя робаты ѓрэзаліся, злёгку пакамячылі корпус і замерлі, спрабуючы зарыентавацца. Стрэл з прамянемэта ледзь не знёс галаву. Выратавала толькі звышчалавечае нюх, якое прымусіла абрынуцца на пакрыццё.
Медкібаргу павезла значна менш - яго проста разнесла, распаленыя аскепкі дадалі юнаку драпін на твары і грудзі, але гэта было ѓжо не істотна. Прамяні прапалілі метал і пластык, прабіѓшы самавітую дзірку. Вырваѓшы з адляцелай металічнай канечнасці рэжучы скальпель і падхапіѓшы са стала яшчэ адзін хірургічны інструмент, Леѓ запусціѓ іх у бандыта. Хоць кідок быѓ інтуітыѓным і ѓсляпую, але, мабыць, трапленне мела месца, бо рушыѓ услед дзікі віск, а затым мільганула тоѓстая туша.
Гэта быѓ Урлік. Эраскандэр зрэшты, чакаѓ нешта падобнае. Тоѓсты прымат яму нічога не дараваѓ. Схапіѓшы кібернетычны ѓ форме дыска пульверызатар, Леѓ з сілай запусціѓ яго наѓздагон. Удар прыйшоѓся дакладна па свіны азадак, моцна распораѓ тлустае мяса. Урлік зароѓ і куляй уляцеѓ у адчыненыя дзверы браніраванага аэрапланера.
Падобная на сумесь "Мэрсэдэса" і "Міга" машына крута ѓзвілася ѓ ружова-ізумруднае неба, ледзь не тараніѓ ромбападобны, на чатырох ножках, трохкаляровы хмарачос з тузінам драконаѓ на купалападобным даху. Дах прыйшоѓ у паскораны рух, маляѓнічая кавалькада дзіѓных монстраѓ круцілася і пералівалася ѓ чароѓным святле чатырох свяцілаѓ.
Эраскандэр разгарнуѓся, зламаныя косці саднілі, са свежых ран капала кроѓ, рэшткі парэзанага драпежнага кактуса працягвалі варушыцца, драпаючы калючкамі трывалы аранжавы з блакітным арнаментам пластык.
- Шкада, што патрапіѓ у зад, а не ѓ патыліцу. Тады б свінячаму гібону не дапамагла нават рэканструкцыя.
На месца здарэння ѓжо прыбылі паліцэйскія фланеры, баявыя кібаргі і слізістыя першабытнікі-ахоѓнікі. Нядоѓга думаючы, павалілі чалавека на падлогу, энергічна прылашчыѓ шокавымі дубінкамі. Ад паразы ультратоку дымілася пругкая скура гладыятара, а боль была проста невыноснай - гэтая разнавіднасць электрычнасці з гіперсветлавой хуткасцю праносіцца па нервовых канчатках, дзівячы мозг, апускаючы прытомнасць у пякельны кашмар.
Эраскандэр стрываѓ, не выдаѓшы найменшага стогну. Толькі кропля поту скацілася з высокага ілба, і нечалавечая напруга, палыхлае ѓ юных вачах, паказала, чаго яму гэта каштавала.
Нічога яны яшчэ заплацяць, а крычаць і крыць мацюком, толькі зневажаць сябе. Лепш адзін раз забіць, чым тысячу разоѓ праклясці! Пакуль ты слабы цялесна, умацуй духам, каб не абрынуцца на дно пакоры. Самая страшная гэта не той боль, што вывернула цябе навыварат, а той, што выявіла пад вываратам баязліѓца.
Медыцына ѓ імперыі высокаразвітая: зламаныя косткі зрастуцца, шнары пасля рэгенерацыі знікнуць бясследна. Але хто зможа сцерці нябачныя і ад гэтага яшчэ больш балючыя рубцы з чалавечай душы?
. Кіраѓнік? 2
Ты, чалавек, заѓсёды марыѓ,
У глыбінях космасу знайсці субрата,
Ты думаѓ, што прышэлец "ідэал"...
А ён - пачвара з пекла!
Становішча на планеце Зямля моцна распалілася...
З прыходам да ѓлады новага рэжыму ѓ Расіі пачалося бурнае адраджэнне. Краіна хутка вяртала свае, раней страчаныя зоны ѓплыву. У процівагу блоку САТО быѓ створаны магутны ѓсходні блок, на чале якога была Вялікая Расія, яе малодшымі партнёрамі-сатэлітамі выступалі Сітай, Андыя і іншыя краіны. Небяспека прамога ѓзброенага канфлікту паміж дзвюма ваеннымі ѓтварэннямі ѓзрастала. Толькі пагроза прымянення ядзернай зброі стрымлівала натапыраныя сталлю армады, ад фатальнага кроку. Новая трэцяя сусветная вайна магла прывесці да поѓнага знікнення чалавецтва як біялагічнага віду. Гэта нібы дуэль з такімі смяротнымі ракетнымі пісталетамі, што пры страляніне разнясе і стралялага, і ахвяру з секундантамі.