Benvolio. Məgər mən elə gəncə bənzəyirəm?
Merkusio. Bəli, bəli, sən İtaliyada ən qızğın gənclərdən birisən. Sənə azca toxunan kimi, o saat qızışırsan, qızışan kimi, o saat hamının üstünə cumursan.
Benvolio. A, bu nə deyir?
Merkusio. Yox, belə deyil? İndi burda sənin kimi iki nəfər olsaydı, tezliklə ikisini də itirərdik, çünki ikisi də birbirini öldürərdi. Saqqalının tükü sənin saqqalının tükündən bir dənə artıq və ya əskik olan adamla bu dəqiqə döyüşərsən. Qoz sındıran adamla bu dəqiqə dalaşarsan, nə var ki, sənin gözlərin qoz rəngindədir. Sənin gözündən başqa hansı göz döyüş üçün belə səbəb görə bilər?
Yumurtanın içi ağsarıyla dolduğu kimi sənin başın da davadalaşla dolub. Ancaq bu davadalaşdan sənin başın çalxalanmış yumurta kimi laxlayıb. Küçədə öskürüb sənin günəqarşıda yatan itini oyadan adamla savaşmırdın? Pasxa bayramından qabaq öz təzə köynəyini geyinən dərziylə sən döyüşmürdün? Təzə ayaqqabısını köhnə qaytanla bağladığına görə bir başqasıyla vuruşan son deyildin? İndi gəlib mənə dalaşmamaq barədə dərs verirsən!?
Benvolio. Mən sənin kimi dalaşqan olsaydım, həyatımın sığorta kağızını hamı satın alardı.
Özü də bu iş bir saat on beş dəqiqəyə başa gələrdi.
Merkusio. Sığorta kağızı! Ay, ay, başı boş!
Benvolio. Başıma and olsun, odur, gəldilər.
Merkusio. Dabanıma and olsun, veciınə deyil.
Tibalt və başqaları daxil olurlar.
Tibalt.
Siz arxamca gəlin, danışım gərək İndi mən onlarla necə lazımdır. Cənablar, sizlərə bircə sözüm var.
Merkusio.
Bircə sözünüz var?
Qoy iki olsun.
Sözü tamamlasın qılınc zərbəsi.
Tibalt. Bunun üçün siz mənə bir səbəb tapsanız, cənab, onda görərsiniz ki, mən onu da bacarıram.
Merkusio. Özünüz bir səbəb tapa bilməzsiniz, gərək başqası tapsın?
Tibalt. Merkusio, siz də Romeonun çalğıçılar dəstəsinə qoşulmusunuz?
Merkusio. Çalğıçılar dəstəsi! Bu nə sözdür? Demək, siz bizi küçə çalğıçısı elədiniz? İndi ki, belə oldu, sizin üçün elə bir hava çalım ki, qiyamətə qədər qulaqlannızdan getməsin. Bu da mənim skripkamın yayı, bu saat sizi oynamağa məcbur edər. Lənət şeytana! Çalğıçılar dəstəsi!
Benvolio.
Burda adam çoxdur, səsküy nə lazım? Ya gəlin çəkilək bir xəlvət yerə. Ya işi çürüdək səssizsəmirsiz, Ya da ayrılağın, baxırlar bizə.
Merkusio.
İnsana verilib göz baxmaq üçün.
Baxsınlar, mən burdan gedən deyiləm.
Romeo daxil olur.
Tibalt. Rahat olun, gəldi mənim adamım.
Merkusio.
Özümü asaram, belə alçalsa.
Siz çölə getsəniz, yoldaşlıq edər,
Hə, o bu mənada adamınızdır.
Tibalt.
Romeo, qəlbimdə sənə bəslənən
Sonsuz nifrətimi deməyə bundan
Yaxşı söz tapmıram: son, sən əclafsan!
Romeo. Tibalt, soni mənə sevdirən qüvvət
Sənə bağışlayır bu qəzəbini.
Mən əclaf deyiləm. Odur ki, sağ ol.
Görürəm, sən məni tanımayırsan.
Getmək istəyir.
Tibalt.
Sənin dözülməyən təhqirlərini
Bu sözlər heç cürə əfv edə bilməz.
Bu saat geri dön, qılıncını çək!
Romeo.
Təhqir etməmişəm səni heç vədə,
Əksinə hədsizdir könlümdə sevgin.
Bunun səbəbini sonra bilərsən.
Ey adı adımtək sevimli olan,
Əziz Kapuletti, sən buna inan.
Merkusio.
Ah, miskin, şərəfsiz, alçaq itaət!
Bu murdar ləkəni qan yuyar ancaq.
(Qılıncını sıyırır).
Siçan tutan Tibalt, rədd olacaqsan?
Tibalt. De görüm, sən məndən nə istəyirsən?
Merkusio. Hörmətli pişiklər şahı, sənin doqquz canından yalnız birini. Əgər arzu eləsən, yerdə qalan səkkizini də almağa hazıram. Qılıncının qulağından dartıb, qınından çıxart. Cəld ol, yoxsa mənim qılıncım sənin hər iki qulağını kəsib atar.
Tibalt. Sənin qulluğunda hazıram hər vaxt (Qılıncını sıyırır).
Romeo. Merkusio, tez qoy qılıncı qına.
Merkusio. Ağa, di buyurun, növbə sizindir.
Vuruş urlar.
Romeo.
Benvolio, gəl, biz qılıncımızla
Vurub yerə salaq silahlarını.
Cənablar, ayıbdır, vuruşursunuz?
Axı, vuruşmağı qadağan edib
Hersoq Veronanın küçələrində.
Əziz Merkusio, Tibalt, dayanın!
Tibalt Romeonun qolunun altından vurub Merkusionu yaralayır.
Öz adamları ilə aradan çıxır.
Merkusio.
Mən yaralanmışam. İkinizində
Ocağınız keçsin, həyatım sönür.
O getdi, özü də sağ və salamat?
Benvolio. Necə?
Yaralandın?
Merkusio.
Azca cızılıb,
Elə bu da bəsdir. Hanı nökərim?
Ey, ey, cüvəllağı, qaç, həkim çağır.
Nökər gəlir.
Romeo. Ürəkli ol, dostum, yaran çox deyil.
Merkusio. Hə, quyu kimi dərin, kilsə qapısı qədər enli deyil. Ancaq bu da kifayətdir. Sabah məni axtarsan, meyitimi taparsan. Mənim işim bitib. Mən bu dünyadan köçməliyəm. İkinizin də ocağınız keçsin! Lənət şeytana, it də, siçovul da, siçan da, pişik də adamı ölümcül cırmaqlaya bilərmiş! Ah, lovğa, alçaq, kitab üzrə vuruşmaq öyrənən dələduz! Son iblis kimi hardan peyda olub aramıza soxuldun? Məni sənin qolunun altından vurub yaraladı.
Romeo. İstəyirdim sizə yaxşılıq edim.
Merkusio.
Benvolio, məni tez evə apar.
Az qalır qəşş edim. İkinizin də
Ocağınız keçsin! Necə də məni
Məzarda qurdlara yem elədiniz. Nə yaman məhv oldum, ikinizin də…
Merkusio ilə Benvolio gedirlər.
Romeo.
Hersoqun ən yaxın qohumudur o,
Mənim əsl dostum. O mənə görə
Sağalmaz, ölümcül bir yara aldı.
Biz qohum olsaq da bir saat əvvəl,
Tibalt ləkələdi mənim adımı.
Ah, qəşəng Cülyetta, sənin gül hüsnün
Qəlbimi incəltdi qadın qəlbitək.
Mum kimi yumşaldı polad xislətim.