Cülyetta.
Yox, yox, göz yaşının nə təqsiri var?
Üzüm əvvəldən də gözəl deyildi.
Paris.
Sizin bu sözünüz göz yaşlarmdan
Daha pis korlayır gül üzünüzü.
Cülyetta.
Bu böhtan deyildir, bir həqiqətdir.
Nə dedim, mən dedim öz üzüm haqda.
Paris. O mənimdir, ona böhtan dediniz.
Cülyetta.
Ola bilər, artıq o mənim deyil.
Boş vaxtınız varmı, müqəddəs ata,
Yoxsa, gəlim axşam ibadət vaxtı?
Lorenso.
Mənim dərdli qızım, indi boşam mən.
Cənab, tək buraxın bizi, lütf edin!
Paris.
İbadəti pozmaq, Allah etməsin!
Cülyetta, sübh tezdən cüməaxşamı
Sizi oyadaram. Hələlik, gülüm,
Mənim saf busəmi qəbul eyləyin.
Gedir.
Cülyetta.
Ah, qapını bağla, mənimlə ağla!
Nə ümid var, nə çarə var, nə kömək!
Lorenso.
Cülyetta, bilirəm sənin dərdini.
Heç cürə ağlıma yerləşmir mənim;
Eşitdim, bu gələn cümə axşamı
Qrafla kəbinin kəsiləcəkdir.
Deyirlər, təxirə salınmaz bu iş.
Cülyetta.
Sən mənə danışma eşitdiyindən,
Sən mənə danış ki, bu müsibətdən
Necə xilas olum, necə qurtarım?
Hərgah birdən kömək edə bilməsən,
Onda qərarıma xeyirdua ver.
O vaxt kömək edər mənə bu bıçaq.
Birləşdirdi mənim Romeo ilə
Allah ürəyimi, sənsə əlimi.
Ürəyim eşqinə xəyanət edib,
Başqa birisinə mehr salmamış,
Əlim dönük çıxıb həmin sevgiyə
O mənfur sənədə möhür basmamış,
Bax, bu parçalayar ikisini də.
Olduqca artıqdır həyat təcrübən,
Bir düşün, fıkirləş, bir məsləhət ver.
Yoxsa mənim ilə mənim dərdimin
Arasında, bax, bu hakim olacaq.
Sənin biliyinin, sənin yaşmın
Deyə bilmədiyi şərəfli yolu
Bu qan tökən bıçaq göstərəcəkdir.
Qısa danış, ölmək istəyirəm mən,
Bir çıxış yoxdursa, heç danışma sən.
Lorenso.
Dayan, qızım, dayan, deyəsən axı,
Üraid işartısı görürəm bir az.
Qarşısmı almaq istədiyimiz
Bu böyük dəhşottək o dəhşətlidir.
Ərə getməkdənsə qraf Parisə
Özünü öldürmək niyyətindəsən?!
İndi ki, var buna gücün, cürətin,
Ölümə bənzəyən bir tədbir də var.
Yerinə yetirsən sən onu əgər,
Bu ağır bəladan qurtarar səni.
İndi hünər səndən, əlac da məndən.
Cülyetta.
Ah, Parisə ərə getməmək üçün,
Razıyam, hökm elə, uca qalanın
Qülləsindən yerə atılım, ya da
Gedib quldurlara yoldaş olum mən.
Razıyam, qaranhq dar mağarada
Bir yerə sal məni ilanlar ilə.
Bağla ayılarla eyni zəncirə,
Ya da ölülərin sürsümükleri,
Dişsiz kəllələri, əlayaqları
Dəhşətle səslənən sərdabəyə at.
Razıyam, qoy məni təzə məzara,
Ya da ölü ilə bir kəfənə bük.
Əvvəl bu sözlərdən tirtir əsərdim,
İndi bu şeylərdən qorxmuram əsla;
Təki namusuma ləkə dəyməsin,
Təki sadiq qalım öz sevgilimə.
Lorenso.
Əgər belədirsə, onda evə get,
Hamıyla dedanış, görün şad, xürrəm,
Qrafa getməyə tez razılıq ver.
Sabah çərşənbədir. Sən sabah axşam
Yerində təkcə yat. Elə eylə ki,
Dayə də səninlə birgə qalmasın.
Yatağa uzanıb, bu şüşəni al,
Ondakı məlhəmi axıradək iç.
Bir azca keçməmiş damarlarmı
Buztək bir soyuqluq bürüyəcəkdir,
Yııxuya dalacaq bütün varlığm.
Bu an dayanacaq nəfəsin, nəbzin,
Canmda hərarət görünməyocək,
Səndə qalmayacaq həyatdan nişan,
Saf dodaqlarmda, yanaqlarında
Açan qızılgüllər solacaq tamam.
Həyata əbədi qapanır kimi,
O göz qapaqların bağlanacaqdır.
Sənin hər bir üzvün, əlin, ayağın
Soyuyub, sustalıb quruyacaqdır.
Öliimü andıran bu dəhşətli hal
Düz qırx iki saat davam edəcək.
Sonra da bir gözəl, şirin yuxııdan
Ayıhrmış kimi, ayılacaqsan.
Səni oyatmağa gələndə qraf
Səni yatağmda ölmüş görəcək.
Adətinə görə bizim ölkənin
Səni paltannda açıq tabutda
Bütün Kapuletti nəsli yatdığı
Qədim sərdabəyə aparacaqlar.
Məktub yazacağam mən Romeoya,
O biləcək bizim planımızı.
Dərhal, dayanmadan bura geləcək.
Sən oyanan vaxtı həm o, həm də men
Durub sərdabədə senin yanında
Senin qalxmağını gözləyəcəyik.
Elə həmin gecə səni özüylə
Romeo buradan aparacaqdır.
Qadın qorxaqlığı, şübhə, tərəddüd
Qırmasa əzmini, cəsarətini,
Bununla ləkədən qurtaracaqsan.
Cülyetta. Qorxudan danışma, o şüşəni ver!
Lorenso.
Al, di get, möhkəm ol öz qərarında.
Mən də məktub yazım, təcili onu
Bir rahib aparsın vəfadarına.
Cülyetta.
Ey sevgi, sən mənə güc ver, qüvvət ver!
Yalnız bir bundadır nicatım mənim.
Salamat qal, ata!
Gedirlər.
İkinci səhnə
Kapulettinin evində zal. Kapuletti, ledi Kapuletti, dayə və iki xidmətçi daxil olurlar.
Kapuletti.
Get, çağır burada yazılanları!
Birinci xidmətçi gedir.
Ey, iyirmi nəfər yaxşı aşpaz tut.
İ kinci xidmətçi. Ağa, heç biri də pis ola bilməz,
Hamısı yalayar barmaqlarını.
Kapuletti. Bu nə deməkdir ki?
İkinci xidmətçi.
Bilirsiz, ağa,
Pis aşpaz yalamaz öz barmağını.
Hansı ki, yalamır öz barmağını,
Eləsini tutub gətirmərəm men.
Kapuletti. Yaxşı, yaxşı, cəld ol!
İkinci xidmətçi gedir.
Qorxuram, düzü,
Çatdıra bilməyək işi vaxtında.
Qızım, doğrudanmı, getdi kilsəyə?
Dayə. Bəli, doğrudan da.
Kapuletti.
Hım, çox pakizə,
Bəlkə, rahib onu yola gətirdi.
Necə də inaddır, sırtıqdır bu qız!
Dayə.
Bir baxın, qızınız gəlir kilsədən,
Üzündən, gözündən sevinc tökülür.
Cülyetta daxil olur.
Kapuletti. Hə, tərs qız, sən harda veyllənirdin?