Qoy baxım üzünə, Merkusionun
Yaxın qohumdur, qraf Parisdir!
Xidmətçim nə dedi, biz yol gələndə?
Onu dinləmədim həyəcanımdan.
Mənə elə gəlir o mənə dedi:
Paris Cülyettayla evlənecəkdir.
Belə dedi, yoxsa yuxu görürdüm?
Bəlkə, Cülyettadan damşdığından
Ağlımı itirib belə düşündüm?
Sən ey bədbəxtliyin qəm kitabma
Adı mənim ilə birgə yazılan,
Əlini mənə ver! Dəfn edəcəyəm
Səni əzəmətli bir məzara mən.
Məzara? Ah, yox, yox, işıqlı qəsrə,
Çünki Cülyetta da burda uyuyur.
Onun gözəlliyi bu sərdabəni
Ziyafət zalıtək nura qərq edir.
Di yat, ey ölünün gömdüyü ölü!
(Parisi sərdabəyə uzadır).
Ölüm ayağında insanlar bəzən
Sevinib gülürlər. Ölümqabağı
Şimşək adlandırır görenlər bunu.
İndi o sevinci duyuram mən də.
Ah, mənim sevgilim! Ah, mənim zövcəm!
Ölüm nəfəsini içdi bal kimi,
Toxuna bilmədi hüsnünə ancaq.
Sən tabe deyilsən, məğlub deyüsən.
Gözəllik bayrağı nur saçır yenə
Lalə yanağmda, gül dodağmda.
Onlara ölümün solğun bayrağı
Hələ ki, hələ ki, sancılmayıbdır.
Sən qanlı kəfəndə burdasan, Tibalt?
İndi güldürərəm qəmli ruhunu:
Senin gəncliyini məhv edən əllə
Sənin düşmənini öldürərəm mən.
Bağışla, bağışla məni, qardaşıtn!
Ah, əziz Cülyetta, əziz sevgilim,
Nə üçün sən yenə belə qəşəngsən?
Yoxsa ölüm sənə aşiq olubdur?!
Yoxsa o riyakar, mənftır, yırtıcı
Səni məşuqetək saxlayır burda?
Necə də dəhşətdir bunu düşünmək!
Mən də qalacağam səninlə birgə,
Heç vaxt bu zülmətdən çıxmayacağam.
Burda sənin təzə qulluqçuların
Qurdlarla birlikdə olacağam mən.
Əbədi dincliyim, istirahətim
Burda bu saatdan başlanacaqdır.
Dözülməz yükünü nəhs ulduzlarm
Burda atacağam yorğun çiynimdən.
Ey gözlərim, baxm ona son dəfə!
Ey qollarım, qucun son dəfə onu!
Həyatın qapısı dodaqlanm, siz
Hər şeyi məhv edən qəddar ölümlə
Bağlanan daimi müqaviləyə
İndi möhür vurun saf bir öpüşlə.
Gəl, ötkem bələdçim, qorxma sükançım,
Həyat tufamnda sınmış gəmimi
Biryolluq sıldırım qayalara çırp.
İçirəm eşqimin şərəfınə mən.
(İçir).
Namuslu əczaçı, sözün doğruymuş,
Zəhərin necə tez təsir eləyir!
Ölürəm yanmı öpəöpə mən.
Ölür. Qəbiristanlığm o biri tərəfınden rahib Lorenso əlində fənər, ling və bel daxil olur.
Lorenso.
Müqəddəs Fransisk, özün kömək ol!
Zəif ayaqlarım büdrəyir teztez,
Çuxura düşməyim. Aha, o kimdir?
Baltazar. Dost adamdır, yaxşı tanıyır sizi.
Lorenso.
Tanrı xoşbəxt etsin səni, eziz dost.
Mənə bir de görüm, orda boş yerə
Gözsüz kəllələrə, iyrənc qurdlara
Elə işıq saçan o məşəl nədir?
Mənə elə gəlir, yanır özü də
Kapulettilerin sərdabəsində.
Baltazar.
Elədir. Ordakı, müqəddəs ata,
Sizin dostunuzdur, menimsə ağam.
Lorenso. O kimdir?
Baltazar.
Romeo.
Lorenso. Çoxdan ordadır?
Baltazar. Yanm saat olar.
Lorenso.
O sərdabəyə,
Gəl, mənimlə gedək.
Baltazar.
Qorxuram, ata.
Burda olduğumu ağam bilməyir.
O mənə dedi ki, burda dayanıb
Əgər məni güdsən, öldürəceyəm.
Lorenso.
Onda dur yerində. Mən tək gedərəm.
Nəsə ürəyimi titrədir qorxu,
Qorxuram başıma felakət gələ.
Baltazar.
Bu ağacın altda yatmışdım indi.
Yuxuda gördüm ki, ağam kimləsə
Vuruşub öldürdü onu.
Lorenso (sərdabəyə yaxınlaşır). Romeo!
Ah, ah, məqbərənin daş pilləsinə
Bu qan ləkələri tökülüb hardan?
Sükut mənzilinə atılmış belə
Qanlı qılıncların mənası nədir? (Məqbərəyə girir).
Romeo, ağarıb bətibənizi.
Bəs o kimdir? Necə? Qraf Parisdir?
Qanına qəltandır? Hansı nəhs saat,
Görəsən, törədib bu müsibəti?
Cülyetta tərpənir.
Cülyetta oyanır.
Cülyetta.
Oh, əziz atam!
Bəs hanı sevgilim, ömür yoldaşım?
Yaxşı yadımdadır, bilirəm ki, mən
Burda olmalıydım, burdayam indi.
Bəs hanı Romeom?
Səhnə arxasından səsküy eşidilir.
Lorenso.
Xanım, gələn var.
Dinlə bir səsküyü! Tez çıxıb gedək
Bu ölüm, yoluxma, dərd yuvasından.
Bizim qüvvəmizdən güclü bir qüvvə
Tamam altüst etdi planımızı.
Gəl, gəl, gedək burdan.
Ömür yoldaşın,
Odur, bax, böyrünə yıxılıb, ölüb.
Paris də ölübdür. Dayanma, gedək,
Mən səni rahibə bacılarının
Yanına, kilsəyə aparacağam.
Keşikçilər gəlir, heç nə soruşma,
Cəld ol, əziz qızım, gedək,
Cülyetta. Yenə səsküy eşidilir. Mən qala bilmərəm bu yerdə bir dəm.
Cülyetta. Get, ata, mən burdan getməyəcəyəm.
Rahib Lorenso gedir.
Əlindəki nədir, şüşədir görən?
Zəhərdir, ömrünü məhv etdi erkən.
Ah, xəsis sevgilim! İçib büsbütün,
Mənə bir damcı da saxlamayıbdır.
Öpəcəyəm onun dodaqlarından,
Yəqin, zəhər qalıb onlarda bir az,
Mənim ölməyimə kömək eyləyər.
(Romeonu öpür).
Necə də istidir dodaqları, ah!
Birinci keşikçi (səhnə arxasından).
Oğlan, göstər görək, o yer haradır?
Cülyetta.
Doğrudan, səs gəlir. Gərək cəld olum.
Gəl, gəl, xoşbəxt xəncər!
Romeonun xəncərini qınından çıxarır.
Qının, bax, budur.
Xəncəri köksünə sancır.
Sən dincəl burada, mənsə qoy ölüm.
Romeonun cəsədi üstünə yıxılıb ölür.
Keşikçilər Parisin nökəri ilə daxil olurlar.
Nökər.
Buradır, buradır, məşəl yanan yer.
Yerə qan tökülüb, gedin, tez olun,
Arayın, axtarın qəbiristanlığı.
Bir adam tapsanız, tutun, saxlayın.
Birinçə keşikçi gedir.