Çəyirtkə sümüyü cilovlarıdır,
Hörümçək torusa yan qayışları.
Gözləri yuxulu tənbəl qızların
Dırnaqları altda törəyən, artan
Balaca qurdlardan xeyli balaca
Boz çuxalı hünü sürür faytonu.
Pərilərin mahir karet ustası
Ya o dügkər dələ, ya qoca böсək.
Faytonu düzəldib qoz qabığından.
Gecələr məlikə bu cahcalalla
Çapır faytonunu, çapır dördnala,
Keçir aşiqlərin beyinlərindən,
Onlar sevişirlər yuxularında.
Ötür əyanların dizləri üstdən,
Onlar da yuxuda təzim görürlər.
Dəyir hakimlərin barmaqlarına,
Onlar da yuxuda rüşvət alırlar.
Keçir xanımların dodaqlarından,
Xanımlar məst olur odlu öpüşdən,
Dadlı konfetlərə hərislik üstdə
Onlara məlikə hirslənir teztez,
Örtür sızanaqla əndamlarını.
Əyanın burnuna dırmaşan kimi,
Ədavət iyindən sevinir əyan.
Donuz quyruğundan bir tük qoparıb,
Keşişin burnunu qıdıqlayanda
Artıq qazanc görür keşiş röyada.
Əsgərin boynuna çıxır arabir,
O da röyasında kəsilmiş başlar,
İspan qılıncları, qanlı döyüşlər,
Dərinliyi beş fut qədəhlər görür,
Gəlir qulağına şeypur səsləri,
Yuxudan dik qalxır qorxu içində,
Bir dua oxuyub yatır təzədən.
Həmin bu raəlikə gecə atların
Yalmı hörərək düyünlər salır.
Adamın saçını keçəlləşdirir,
Açan tapılarsa bunları əgər,
O saat baş verir böyük fəlakət.
Qızlar uzananda arxası üstə,
Həmin bu əcinnə öyrədir necə
Hamilə qalmağı, uşaq doğmağı.
Həmin bu Meb…
Romeo.
Sus, sus, Merkusio, sus!
Elə danışırsan boşboş şeylərdən.
Merkusio.
Düzdür, yuxulardan danışıram mən,
Onlar meyvəsidir boş xəyalların,
Həmişə havatək etibarsızdır,
Həmişə yel kimi üzüdönükdür:
Elə bir yel kimi hərdən şəfqətlə
Oxşayır şimalın buzlu köksünü,
Hərdən də nifrətlə kükrəyir, coşur,
Can atır sinəsi şehli cənuba.
Benvolio.
Dediyin bu külək yaman əsir ha,
Bizi özümüzdən uzaqlaşdırır.
Yaman gecikirik şam yeməyinəe.
Romeo. Qorxuram tez gedək.
Qəlbimə damıb,
Bəxtim ulduzlardan asılıb artıq.
Duyuram, başlanır bu ziyafətdən
Acı taleyimin qorxunc günləri.
Hansı bir dəhşətli, müdhiş qüvvəsə
Vaxtsız ölümümü yaxınlaşdırır.
Qoy olsun, tükənsin mənfur həyatım,
Tale sükanımı tutan o qüvvə
Ömür yelkənimi aparsın mənim.
Gedəyin, cənablar!
Benvolio. Çal, təbili çal!
Gedirlər.
Beşinci səhnə
Kapulettinin evində salon.
Çalğıçılar gözləyirlər.
Xidmətçilər gəlirlər.
Birinci xidmətçi. Bəs Anton Potpən hardadır? Niyə gəlib kömək eləmir? Heç olmasa boşqabları aparardı, boşqabları yuyardı!
İkinci xidmətçi. İşin hamısını biriki adamın öhdəsinə buraxmaq yaxşı deyil, onların əli natəmiz olanda bu çox pisdir.
Üçüncü xidmətçi. Stulların, servantın yerini dəyişin, gümüş qablardan ehtiyatlı olun. Sən, əzizim, mənə bir az şəkərçörəyi saxla, əgər xətrimi istəyirsənsə, qapıçıya tapşır, qoy o, Susanna Qrayndstonu, Nellini içəri buraxsın. Anton Potpən!
Üçüncü xidmətçi. Nə var, burdayam, nə bağırırsan?
Birinci xidmətçi. Böyük otaqda səni gözləyirlər, səni çağırırlar, səni tələb edirlər, səni axtanrlar.
Üçüncü xidmətçi. Bizimdə bir canımız var da, balam. Eyni vaxtda həm burada, həm də orada ola bilmərik ki!
İkinci xidmətçi. Zirək olun, uşaqlar, zirək olan çox yaşayar, çox yaşayan çox qazanar. Gedirlər.
Kapuletti, Cülyetta və başqa ev adamları daxil olurlar, qonaqlan və maska taxıb gələnləri qarşılayırlar.
Kapuletti.
Möhtərəm ağalar, xoş gəlmisiniz!
Buyurun, ayağı qabarsız olan
Xanımlar sizinlə rəqs eləsinlər.
Hə, gözəl sənəmlər, indi görək kim
Oynamaqdan boyun qaçıracaqdır?
Kim ki, naz eləyib çəksə özünü,
Demək, ayağında döyənəyi var.
Necədir, hədəfə düzmü vurmuşam?
Bir vaxtlar vardı ki, maska geyərək
Qəşəng xanımların qulaqlarına
Mən də şirin sözlər pıçıldayardım.
Artıq keçdi, keçdi, keçdi o vaxtlar.
Romeo, Merkusio, Benvolio və başqaları daxil olurlar.
Siz xoş gəlmisiniz, dostlar, buyurun.
Siz də, çalğıçılar, başlayın görək.
Yol verin, yol verin, qızlar oynasın.
Musiqi. Qonaqlar rəqs edirlər.
İşığı artırın, ey xidmətçilər!
Çəkin stulları tez bir kənara.
Sobanı söndürün, yaman istidir.
Kapuletti əmi, deyən, əyləncə
Qəlbinizə yatır, yox, yox, əyləşin.
Bizim rəqs eləmək vaxtımız keçib.
İndi mənə deyin, sonuncu dəfə
Biz maska taxmışıq neçə il əvvol?
Qoca Kapuletti. Mənə elə gəlir, otuz il olar.
Kapuletti.
Necə? Ola bilməz! O qədər olmaz.
O vaxt toyu idi Luçensionun.
Biz də maska geyib, rəqs elədik ha,
Ondan keçər ancaq iyirmi beş il.
Qoca Kapuletti.
Çox olar, çox olar, Luçensionun
Oğlu çox böyükdür, otuz yaşı var.
Kapuletti.
Yox a, nə deyirsiz, onun oğlu ki,
Ondan ayrılalı ikicə ildir.
Romeo.
O gənci hüsnüylə nura qərq edən
O ayüzlü kimdir?
Xidmətçi. Bilmirəm, cənab.
Romeo.
Günəşdir o parlaq işıq, bəlkə də,
Bütün məşəlləri qoyub kölgədə.
Odur bu gecənin ürək sevinci,
Zənci qulağında ən nadir inci.
Qızların içində durur o çiçək
Qarğalar içində ağ göyərçintək.
Neçə ki, rəqs bitib, yetməyib sona.
Mən kirpik çalmadan baxacam ona.
Onun əllərinə azca toxunmaq –
Ən böyük səadət tək budur ancaq.
Könlüm sevibdirmi indiyə qədər?
Gözüm gözəlliyi görübmü məgər?
Yox, yox, bilməmişsən heç zaman bunu
Əsl gözəlliyin nə olduğunu.
Tibalt.
Səsindən bilinir o Montekkldir.
Gətir qılıncımı, oğlan.
Bu nədir?
Əclaf maska taxıb, cürət eyləyib,
Gəlib lağa qoysun şənliyimizi?