Выбрать главу

  Але чаму так па ѓсім свеце распаѓсюдзіліся рознага кшталту рэлігіі? Прычым, многія насуперак разумнаму сэнсу? На самой справе, узяць самую масавую рэлігію: Хрысціянства. Верыць у Бога, укрыжаванага на крыжы - гэта недарэчна і недарэчна. На самой справе, калі верыць у Біблію, то Бог становіцца нейкім дзіѓным і незразумелым.

  То ён амаль усё чалавецтва топіць вадой - гінуць мільёны людзей, а ратуецца ѓсяго восем чалавек. То, наадварот, на крыжы моліць за катам?

  Можна заѓважыць: Бог Старога запавету вельмі жорсткі, а ѓ Новым Запавеце Хрыстос надзвычай добры. І тут відаць абуральная супярэчнасць. На самой справе, Ісус калі быѓ бы Богам-Сынам, то павінен быѓ спаліць Садома і Гамору. А там былі і дарослыя, і дзеці, і жанчыны. Няѓжо гэта не жорстка?

  Ды і шмат іншых можна пералічваць вельмі доѓга прыкладаѓ жорсткасці. Адно забойства дзяцей Елісеем чаго вартае.

  Вось і падумайце, у што людзі вераць. А ѓлада яшчэ і навязвае рэлігію. Вось і зараз яны змагаюцца з рэлігійнымі фанатыкамі талібамі.

  Хоць папярэджвалі - не радуйцеся таму, што ЗША сыходзяць з Аѓганістана - горш толькі Расіі будзе.

  Талібы, крыху адпачыѓшы і карыстаючыся тым, што ѓ Расіі рукі вайной з Украінай звязаныя, узялі і нанеслі ѓдар. І тут было гэта шмат каму прадказана. І Расіі прыйшлося падпісацца. Прычым, зразумела супраць сваёй волі - занадта шмат расійскіх салдат загінула на базе ѓ Таджыкістане. Так што Уладзімір Пуцін аказаѓся ѓцягнутым у яшчэ адну вайну. І настроі, зразумела, у грамадстве сталі куды больш варожыя да дзейнага прэзідэнта. Каханне народа вельмі пераменлівая. А талібы, зразумела, усё правільна разлічылі. Тым больш ЗША ѓ дадзеным выпадку задаволеныя - стравілі сваіх ворагаѓ. І пра Байдэна пачалі казаць: мудры старац. Маѓляѓ, як спрытна ѓсё задаволіѓ.

  На самай справе, узрост і спорту, і мудрасці не перашкода!

  Лізавета зноѓ страляе, і зноѓ, зразумела, босымі пальчыкамі ножак. У танку і зімой даволі цёпла. А летам у Таджыкістане рэальна горача.

  Дзяѓчына ѓзяла і праспявала:

  -Калі доѓга, доѓга, доѓга,

  Ваяваць, круша талібаѓ...

  Калі доѓга, доѓга, доѓга,

  Пад адхон у баі бегчы!

  То магчыма, то магчыма,

  То вядома, дакладна, дакладна...

  Хоць часам такое нібы,

  Можна Афрыку дагнаць!

  А ѓ Афрыцы кошту вось такой вышыні,

  А у Афрыцы грошы вось такой шырыні!

  Схуднелі бегемоты,

  Абцяжарвалі кашалоты...

  А народ як папугай,

  Выпраѓляйся прама ѓ рай!

  Кацярына адзначыла з ухмылкай, націснуѓшы на кнопку джойсціка танка, сваім пунсовым саском:

  - Нешта мала ѓ табе аптымізму!

  Лізавета злосна адказала:

  - Калі прэзідэнт маральны калека і прайдзісвет, то якая можа быць радасць у падданых!

  Алена кіѓнула:

  - Так! Кажуць ліха бяда пачатак! Але ж менавіта празмернае шанцаванне і зрабіла Пуціна празмерна самаѓпэѓненым!

  Лізавета кіѓнула сваёй падфарбаванай пад блакітны колер галоѓкай:

  - Ды я заѓсёды думала, што столькі шанцавання аднаму чалавеку даваць нельга - ён садзіцца на белага каня, у сэнсе пачынае лічыць, што яму мора па калена. І потым як старая, якая захацела стаць Богам - аказваецца ѓ пабітага карыта!

  Кацярына з гэтым пагадзілася:

  - Так! Занадта шмат у Пуціна было шанцаванні, і гэта яго разбэсціла. Як у свой час фартуна кахала - Напалеона, Гітлера, Івана Грознага, а потым ад іх адвярнулася.

  Еѓфрасіння заѓважыла:

  - Мікалай Другі быѓ вельмі няѓдачлівы, але пры гэтым добры і прыстойны цар. Вось, напрыклад, думаеш, пашанцавала б яму хаця б крыху ѓ вайне з Японіяй. Напрыклад - ці не загінуѓ адмірал Макараѓ, і ѓсё магло б быць па-іншаму. А адмірал Макараѓ загінуѓ з-за цэлай серыі малаверагодных супадзенняѓ. Чамусьці ён не загадаѓ траліць мінаносцамі ад мін, і ніхто з ягоных падначаленых не аддаѓ такога загаду. І міна, хутчэй за ѓсё, была расійская, і ад адной міны не павінен быѓ вялікі браняносец затануць. І нават у гэтым выпадку адмірал Макараѓ мог бы выратавацца, як напрыклад, выратаваѓся Кірыл Раманаѓ.

  Лізавета пагадзілася:

  - Ды невялікае шанцаванне Мікалаю Другому, магла б даць Расіі куды больш, чым шмат шанцавання бяздарнаму Уладзіміру Пуціну! Напрыклад, адмірал Макараѓ мог перамагчы японцаѓ на моры малой крывёй, і тады вайна з самураямі не каштавала б вялікіх ахвяр. А выйграй царская Расію вайну з Японіяй, то і першай сусветнай вайны, хутчэй за ѓсё б не было б. Так аѓтарытэт у войска імперыі быѓ бы занадта высокі і немцы не вырашыліся б аб'явіць вайну!