Вось яна дзяѓчынка вышэйшага ѓзроѓню і класа.
А Маргарыта Магнітная таксама лётчыца. Абедзве дзяѓчыны вельмі любяць ляжаць адзін насупраць сябар і датыкацца саскамі зіготкімі як рубіны.
Зрэшты, і мужчынамі яны не грэбуюць.
Ну, а пакуль што Маргарыта возьме i дзюбне па маджахедах з вялiкай, забойнай сiлай.
Пасля чаго заспявае:
Ах якія ножкі,
Якія добрыя...
Ты не бойся дробка,
Тэлефон запішы!
І Маргарыта як возьме і пакажа сваю мову. Яна дзяѓчынка надзвычай баявая.
І яе босыя пальчыкі ножак, дасылаюць забойныя прэзенты смерці.
Акуліна Арлова праспявала са смяшком:
- Маргарыта, акно адчынена,
Маргарыта ты памятаеш, як усё гэта было!
Анастасія Вядзьмакова кіѓнула:
- Ды бабы! Мы ѓсе можам і ворагаѓ капітальна сатрэм!
І дзяѓчынкі хорам заспявалі:
Наша войска моцнае,
Ахоѓвае свет яна...
Няхай талібы наступаюць,
Іх дзяѓчынка забіваюць!
Вось напрыклад Фёдара таксама б'ецца. Яна з мінамёта па маджахедах садзіць. І калі ѓжо дзюбне, то мала не здасца нікому. Хай нават у таліба доѓгая барада, і голеная галава.
Фёдара тупае босымі ножкамі па гразі і напявае:
Бачыш у небе зацьменне,
Грозны сімвал прыбой...
Чорныя крылы над светам,
Чарады касмічнай выццё!
І іншая дзяѓчынка Сірафіма кінула босымі пальчыкамі ножак забойчую бамбёшку і разарвала масу талібаѓ выдала:
Талібан - праклён устае,
Талібан - татальная смерць...
Талібан і мёртвых паліцы!
Талібан - шалёны вядзе!
Талібан!
І Сірафіка возьме ѓ рот свісток, і як падзьме, што вароны трапляюць у прытомнасць і сваімі дзюбамі прабіваюць галовы маджахедам.
Дзяѓчыны трэба сказаць такія выдатныя і прыгожыя.
І вось бачна як талібы падпалілі расійскі склад з боепрыпасамі. Той пачаѓ гарэць і снарады рвацца, з забойнай сілай. Талібы равуць і радуюцца.
А вось дзяѓчынкі з небе па маджахедах дзяѓбаюць. І відаць як з'явіліся ѓ небе Альбіна і Альвіна.
Абедзве дзяѓчыны проста цудоѓныя бландынкі. І дзівосна прыгожыя. І зразумела басанож і ѓ адных толькі тоненькіх трусіках.
Вось гэта бабы - вышэйшага скажам так парадку. І што яны здольныя вытвараць, далёка не кожны здольны паѓтарыць.
А ваяѓніцы і сапраѓды, калі пачнуць забіваць, то іх не спыніш.
Альбіна выпусціла з самалёта, каласальнай разбуральнай сілы ракету. І разбіла дзот войска Талібан, пасля чаго праспявала:
- Я наймацнейшая ѓ свеце,
Хоць ножкі босыя голыя соску ...
Замочым талібаѓ у сарціры,
Нам слабымі быць не з рукі!
Альвіна працягваючы пасылаць пры дапамозе босых пальчыкаѓ ножак прэзенты смерці. І забіваць маджахедаѓ, узяла і праспявала:
- Ёсць у нас прыгожыя дзяѓчынкі,
Яны проста скажам прыгажосць....
Галасочак камсамолак званкі,
Надыходзіць бурная вясна!
І абедзве дзяѓчыны як возьмуць і заспяваюць ва ѓсю глотку:
Адпусціце мяне ѓ Гімалаі,
Адпусціце мяне назусім,
А не то я заваю, а не то я залаю,
А то я каго-небудзь з'ем!
І дзяѓчынка як возьме і стане кукарэкаць. І ёй гэта здаецца вельмі нават крута і цудоѓна. А калі крычыш - Кукарэку - гэта сапраѓды жудасць.
Дзеѓкі тым часам узялі і сталі страляць з цяжкіх гармат, што робіць уражанне. І паліць пры гэтым так трапна.
Дзяѓчына Вівалу заспявала, скалы зубкі і трапна страляючы па ворагах:
- Я наймацнейшая дзяѓчына свету,
Кахаю ѓ мужчын дасканаласць лізаць...
Не ведаюць салдаты крутога эфіру,
Дзе дзеѓка забылася злёгку адсмактаць!
І ваяѓніца засмяецца. Ды душманаѓ душыць прыгажуні ѓмеюць.
І калі сапраѓды казаць, здольныя абламаць рогі і рысу лысаму.