Angriz — zhinduizowany angielski.
Apsara — nimfa mieszkająca w chmurach, częsty motyw płaskorzeźb na świątynnych filarach; pierwotnie apsary były duchami drzew.
Arahb — hinduska nazwa miliarda. Hindusi mają użyteczne nazwy dla bardzo dużych liczb.
Ardha mandapa — portyk prowadzący do mandapy, czyli kolumnowej świątyni.
Baba — zwrot: czuły lub wyrażający szacunek.
Babu — urzędnik państwowy, biurokrata.
Badmaś — młody oprych, chuligan. Ktoś „z jajami”.
Bahadur — dumny, zarozumiały, nadęty.
Bansuri — bambusowy flet z sześcioma lub siedmioma otworami, pochodzi z północnych Indii.
Baradari — pakistańska/pasztuńska nieformalna grupa, coś pomiędzy klanem, gangiem a hordą.
Basti — osiedle lub slums, a także (myląco) świątynia dźajnistyczna.
Begum — grzecznościowy sposób zwracania się do muzułmanki-mężatki.
Behen ćud — siostrojebca, najpospolitsze hinduskie wyzwisko.
Bhai — przyrostek po nazwisku, oznaczający pełną szacunku bliskość.
Bhakti — ścieżka wiary.
Bhati — radźputańska kasta lub klan (przyp. tłum.).
Bhawan — dom, zwykle dość zamożny.
Bhisti — służący odpowiadający za zaopatrzenie w wodę.
Bibi — hinduski termin oznaczający mężatkę.
Bidi — indyjski papieros, zwężający się ku ustnikowi. Trujący jak mało co.
Big Dada — drobny przestępca, dosłownie „silna ręka”. Osiłek, zabijaka.
Bindi — symbolizujący kastę znak na czole, pełniący także funkcję ozdobną. Religijnym odpowiednikiem jest tilaka.
Bramini — najwyższa z czterech głównych kast, tak święta, że nawet bogowie nie mogą jej nic zrobić (zob. t. warna). W kontekście powieści, z wielkiej litery — także genetycznie zmodyfikowane dzieci bogaczy.
Brindźal — bakłażan.
Bulbul — bilbil, wróblowaty ptak o czarnej głowie i białych policzkach, słynący z pięknego śpiewu.
Burka — tradycyjny ubiór muzułmanki w miejscu publicznym, wahający się od cienkiej chusty po pełen czador.
Chidmatgar — kamerdyner, główny służący (przyp. tłum.).
Chota peg — mały drink, przeważnie dżin z tonikiem (przyp. tłum.).
Ćakra, czakra, czakram — splot energetyczny w ciele człowieka. Jest ich siedem, od łonowego, po czubek głowy.
Ćarbagh — ogród wodny w stylu perskim, podzielony ścieżkami na cztery części.
Ćarpoj — bardzo popularne na indyjskiej wsi łóżko z drewnianą ramą przeplecioną sznurami. Można się na nim kołysać lub obserwować przemijający świat.
Ćhatri — mały dekoracyjny pawilon w stylu Mogołów, w kształcie podpartej kolumnami kopuły.
Ćidmutgar — główny służący domu, prawie jak kamerdyner czy majordomus.
Ćo ćuit — popularny czuły zwrot.
Ćoli — podkoszulka z krótkimi rękawami noszona przez kobiety pod sari.
Ćowkidar — stróż nocny.
Ćutja — „cipa” w slangowym hindi.
Dakoit — uzbrojeni gangsterzy/rozbójnicy. Wciąż w powszechnym użyciu.
Dal — soczewica, podstawa diety indyjskiej wsi.
Dalit/dalici — najniższa kasta. Dosłownie „uciśnieni”, niegdyś zwani „niedotykalnymi”.
Daramśala — noclegownia dla pielgrzymów, studentów i podróżnych.
Darśan — dobrze wróżące spojrzenie bóstwa albo bogatej i wpływowej osoby.
Darwaz — wejście do meczetu.
Desi — esencja indyjskości w oczach emigracji — nostalgiczna, tęskna myśl o Indiach. W slangu brytyjskich Hindusów oznacza to samo, co pukka: oryginalny, autentyczny.
Deva/Devi — bóg/bogini. Także popularne imię.
Dhaba — przydrożna lub uliczna jadłodajnia.
Dhobi — pralnia, zwykle na płaskim kamieniu nad brzegiem rzeki lub przy studni.
Dhol — rodzaj bębna.
Dhoti — długa przepaska biodrowa, w miastach rzadko widywana. Taką nosił Gandhi.
Dhuri — tkany bawełniany dywan.
Dija — łódeczka ze świeczką, puszczana na wodę Gangesu jako ofiara.
Dikpala — posąg strzegący świątyni, umieszczony na dachu.
Diwali, Dipawali — hinduskie święto lamp, jedno z najważniejszych świąt w Indiach, symbolizowane przez lampki oliwne, dije oraz wszelkiego rodzaju iluminacje, fajerwerki, lampiony. Tradycyjne jest także obdarowywanie się łakociami (przyp. tłum.).
Diwan — otwarta, otoczona kolumnadą sala audiencyjna Wielkich Mogołów.
Dupatta — długi szal, tradycyjnie noszony do śalwar kamiz — spodni i kaftana.
Dwaparajuga — trzecia z kolei era mahajugi, czyli okresu istnienia świata, trwająca 864 tysiące lat (przyp. tłum.).
Dwarapala — bóstwo strzegące drzwi świątyni hinduistycznej, dosłownie: odźwierny.
Dźagannath, Juggernaut (ang.) — jedno z imion Kryszny, kojarzone przede wszystkim ze słynną świątynią w Puri, gdzie co roku odbywa się Ratha Jatra, procesja wielkich rydwanów wiozących posągi Kryszny. Niekiedy także nazwa takiego rydwanu. W czasach brytyjskich powstał mit, że fanatyczni wyznawcy rzucają się pod koła takich rydwanów, by uzyskać zbawienie. Autor pomieszał w książce nieco znaczenia terminów Ratha Jatra i Dźagannath (przyp. tłum.).
Dźai — „chwała” albo „zwycięstwo”.
Dźanum — „słodki”, czuła forma zwracania się do mężczyzn.
Dźati — system podkast, czy też cechów w ramach czterech głównych kast systemu warna.
Dźawan — indyjski żołnierz, lub członek formacji paramilitarnej.
Dźemadar — indyjski podoficer lub żołnierz rezerwy.
Dźharoka — wystające okno lub balkon.
Dźiwa — esencja życia, istota żywa.
Dźohad — półkolista tama spiętrzająca wodę odpływową.
Dżellaba — (galabija) długa, lekka bawełniana suknia powszechnie noszona ku wygodzie przez muzułmanów od Maroko do Malezji.
Fatfat — riksza z silnikiem, wszechobecna i groźna.
Firengi — cudzoziemiec, jedno z przywłaszczonych przez Star Treka słów z języka hindi. Zob. t. dźemadar.
Gadźra — wszechobecny wianek z aksamitek, przynoszący szczęście.
Gali — zaułek.
Gandzia — wiadomo.
Garbagriha — wewnętrzne sanktuarium świątyni hinduistycznej.
Ghazal — islamska pieśń miłości, często w języku urdu.
Ghi — klarowane masło, dające się długo przechowywać; w Indiach używane także do celów religijnych (przyp. tłum.).
Gjana Ćakśu — trzecie oko Śiwy, dosłownie „oko mądrości” przenikające złudzenia.
Gol guppas — uliczne jedzenie — nadziewane mączne kulki. Smakują lepiej niż brzmi ich nazwa.
Gopi — żona pasterza lub pasterka, także przyjaciółka Kryszny z dzieciństwa, uwielbiająca jego grę na flecie.
Gora — pogardliwe określenie białego.
Grameen — „wiejski”, określenie banków mikrokredytowych obsługujących ubogą wiejską ludność (przyp. tłum.).
Gunda — drobny uliczny przestępca.
Gupśap — plotki, delikatna obmowa.
Guru Purnima — święto pełni księżyca w miesiącu aśadh (lipiec/sierpień) hinduskiego kalendarza, podczas którego uczniowie ofiarowują pudźię swoim guru (przyp. tłum.).
Hauda — wielka, często obficie zdobiona platforma nakładana na grzbiet słonia.
Haweli — tradycyjny dom z dziedzińcem, typowo zamożnych muzułmanów.
Hidżra — dosłownie: eunuch.
Hindutwa — kwintesencja indyjskości rozumianej jako hinduizm; nacjonalizm religijny.
Holi — hinduskie święto kolorów, podczas którego zwyczaj nakazuje obsypywać się kolorowymi proszkami i polewać wodą (przyp. tłum.).