* * *
Дзякуй тому х.юшку,
Што нам зробіў пірушку.
I ў ручачкі не хукаў,
Малаточкам не грукаў.
* * *
А на дварэ шум-шум.
— А хто едзіць?
— Кум, кум.
— А што вязець?
— Акуні.
— А для каго?
— Для кумы.
* * *
А кум куме рад,
Павёў куму ў вінаград:
— Шчыпі, кума, ягодкі,
Каторыя салодкі.
Каторыя сладкі, —
Для маёй маткі,
Каторыя горкі, —
Для маёй жонкі.
* * *
Кум не п'ець,
Кум не п'ець,
Кума не хочаць.
A ў кумы пад пупам
блыха шчакочаць.
— Ты, кумок, галубок,
Не будзь у граху,
Паганяй у кумы
Пад пузам блыху!
КАЛЫХАНКІ
Люлі-люлі-люлі,
Пайшоў кот у дулі.
* * *
Сядзіць кошачка на кухні,
Аж яе вочкі падпухлі.
— Чаго, кашачка, ты плачаш,
Ці піткі-есткі хочані?
— Піткі-есткі я не хачу,
Па сваім горачку плачу.
Сам кухар смятанку злізаў,
На мяне, кошачку, сказаў.
Маніўся мне лапкі пабіць.
Чым жа буду шчурак лавіць?
* * *
Люлі-люлі-люлі,
Пайшоў кот у дулі.
Памарозіў лапкі,
Скочыў на палаткі.
Сталі лапкі грэцца,
Недзе катку дзецца,
Сталі лапкі сохнуць,
Трэба катку здохнуць.
Будзем лазню паліць —
Катку лапкі парыць,
Катку лапкі парыць,
Катку хвосцік правіць.
* * *
Чыкі-чыкі, чыканачкі,
Едзіць баба на саначкі,
Пытаецца ў Васіля,
Ці далёка да сяла.
Вась праўды не сказаў,
У балота паказаў.
* * *
Люлі-люлі-люлі,
Прыляцелі вулі,
Селі на вароцях
У чырвоных боцях,
Сталі вуркатаці,
А што вулям даці.
Ці гароху троху,
Ці ячменю жменю,
A ці жартаў кварту,
Ці паўмеха смеху,
Ці прыпол пшаніцы,
Той, што куркам сніцца?
ЗАСТОЛЛЕ, ПАЦЕХІ, СКОКІ.
I вяселле ў нас,
I ігрышча ў нас...
* * *
Гарэлачка-шамбэрачка,
Як я цябе люблю.
А хто ж цябе піці будзіць,
Як я молад памру?
Будуць піці i гуляці
Суседзечкі мае.
Будуць, будуць спамінаці
Пра моладца мяне.
* * *
Хто п'ець, хто п'ець,
Таму надлівайце.
Хто не п'ець, хто не п'ець,
Таму не давайце.
А мы піць будзем
I гуляць будзем,
A прыдзіць смерць, —
Паміраць будзем.
I смерць прыйшла,
Мяне дома не знайшла.
A ў карчомцы я сяджу
I гарэлачку цаджу.
* * *
Ай, Іванька, выпі
Пры вясёлым скрыпе
А за сябе поўную,
А за Кулінку роўную.
Вот табе слава,
Вот табе чэсь.
Запатую чарачку
Да дна гнеш!
* * *
П'ян я, п'ян, ды не павалюся.
Прыйду дамоў, жонкі не баюся,
Жонка мая — чырвоная мята,
Люблю цябе, хоць ты небагата.
Жонка мая — зялёная жычка,
Люблю ж цябе, хоць ты
невялічка.
Жонка мая — чырвоная вішня,
Люблю цябе, што ты — мая мысля.
* * *
Па загрог'іку
Сінія краскі цвіцелі.
Па застолліку
Любыя госці сядзелі.
A цвітуць-цвітуць
Сінія краскі й адпадуць.
A сядзяць-сядзяць
Любыя госці й паедуць.
* * *
Падыйшоў, падыйшоў
Казёл пад ваконца, —
Ці прадуць, ці цягнуць
Дзеўкі валаконца?
А каторая прадзець, —
Казёл танец павядзець,
Каторая не прадзець, —
Казёл рогам забадзець.
* * *
Як кісель, дык кісель,
Дык i жур густы,
А каб тому кісялю
Чырвоныя боты.
Як пайшоў бы кісель
Ды па вуліцах гуляць,
Ды па вуліцах гуляць,
Красных дзевак забаўляць.