* * *
Пайду я кароў даіць,
А за мной Давыд бяжыць.
Кіну я даёначку
Давыду ў галёначку.
Каб цябе кадук стаптаў,
Як ты мне хвартух падраў.
Гэта мне татусь купіў,
Каб мяне Пятрусь любіў.
* * *
Буду я дзевак прасіць, —
Паможце мне дзеда злавіць.
Мой дзедзька далёка відаць,
У яго боцікі скрыпяць.
Шубачка бабровоая,
Шапачка-баранкоўка.
Кудры завіваюцца,
Дзеўкі заглядаюцца.
* * *
Дзед бабе чугай шыіць,
A ў бабы душа ныіць.
Дзед бабе чугай пашыў,
На начы сем раз прасіў.
* * *
Дзед бабу тапіць вядзець,
А баба крычыць, не йдзець.
Дзед бабу чабох на дно.
— А мне, дзедзька, й тут ладно.
* * *
Казалі, мой дзед прапаў,
А яго ніхто не ўкраў.
Мой дзед па гарэ ходзіць,
Карагод дзевак водзіць.
* * *
Пайду я на ток, на ток,
Знайду я курэй куток,
Пеўніка ніводнага,
Галоўка заводная.
Вы, курачкі, не сакачыце,
Галовак не клапачыце.
Ёсь у мяне рэшата пер'я,
Куплю вам пеўніка пеўна.
Ёсь у мяне рэшата пшаніцы,
Буду я сыноў жаніці.
* * *
На гарэ дудар хлодзіць,
Карагод дзевак водзіць.
— Дзяўчаты-пралесачкі,
Не йдзіце ў арэшачкі,
А вы там заблудзіце,
Дамоўкі забудзеце.
Вас заяц напугаіць,
Вас пугач загукаіць.
* * *
Пайду я праз тын глядзець,
Як жа мой дзядулька арэць.
Конік вараненечкі,
Дзядулька маладзенечкі.
* * *
Не ўцякай, дзядулечка,
Я ж твая бабулечка.
Чаго ты туляешся,
За дзевак хаваешся,
Каго ты ўракаешся
Ці мяне цураешся?
* * *
Шэрая зязюлечка
Па саду паляцела.
Далі мне дзядулечку,
Kaго я захацела.
Трэба мне піва варыць,
Трэба мне сыноў жаніць.
Трэба мне гарэлку гнаць,
Трэба мне дачок аддаць.
ГУЛЛІВЫ НАСТРОЙ
А дзед бабу разуваў...
* * *
A ў сераду на Масляніцу,
Ha жыдоўскія запусты
Пятух яйцо знёс,
На паліцу ў куточак узнёс.
А сляпы падглядаваў,
A глухі падслухаваў,
A бязрукі яечка ўкраў,
A бязногі уздагон паджгаў.
A бязрукі ды ў бязногага
Яечка адабраў,
Галапузаму за пазуху паклаў.
* * *
Цераз тры дні
На чацвёртай нядзелі
Майго мужа камары з'елі.
Ай, пайду з тугі-гора заб'юся
Аб белыя падушкі.
Цераз тры дні
На чацвёртай нядзелі
Майго мужа камары з'елі.
Ай, пайду з тугі-гора
ўтаплюся
У салодкім мядочку.
Цераз тры дні
На чацвёртай нядзелі
Майго мужа камары з'елі.
Ай, пайду з тугі-гора задаўлюся
На маладых малойчыках.
* * *
Пайшоў казёл у гарод,
Стаптаў часнык, зламаў плот.
Павязу казла на базар
I за тры рублі прадам.
За руб куплю чарніла,
А за другі бяліла,
А за трэцці румянаў,
Каб на мяне сусед глянуў.
Прадала я свой тавар,
А на двор мой гаспадар:
— Чаго, жонка, чырвона?
— Печ паліла сягоння.
— Чаго, жонка, чарнаброва?
— А я ў печ клала дровы,
Лучыначку паліла,
Бровы агнём хапіла.
— Чаго, жонка, так бела?
— А я муку сеяла.
— Ну, дзе ж, жонка, наш казёл,
Быў жа спрыцен i вясёл?
— Пайшоў казёл на гару,
Скруціў сабе галаву.
* * *
A ў нядзелю п'ю, п'ю,
Ў панядзелак п'ю,п'ю.
A ў аўторак снапоў сорак
Пшанічаньку жну, жну.
Ў сераду сушыла,
Ў чэцвер малаціла,
Ў пятніцу веяла,
A ў суботу сеяла.
A ў нядзелю прадала
I з хлопцамі прапіла.
Слава Табе, Госпадзі,
Што да дзела давяла!
* * *
Ай, жонка мужа ды зневажала,
Завяла ў поле дый прывязала
Плячмі к бярозе, х..м к дарозе.
A людзі едуць ды ўсё пытаюць,
Што чалавеча х..м баўтаіць?
A паставіла вадзіцы ражку,
А палажыла саломы вязку.
Не йдзець нядзелю, не йдзець
другую,
Трэццяй нядзелі пайшла
глядзеці.
Салома ляжыць, вадзіца стаіць.
Салома цалютка, ражка
паўнютка.