Брэйгель Мужыцкі – Пітэр Брэйгель Старэйшы атрымаў такую мянушку, бо ў сваёй творчасьці часта зьвяртаўся да сюжэтаў зь сялянскага жыцьця.
Брэйгель Аксамітны – мянушка сына П. Брэйгеля Старэйшага мастака Яна Брэйгеля Старэйшага (таксама вядомы як Ян Брэйгель Кветачны).
Брэйгель Пякельны – мянушка мастака Пітэра Брэйгеля Малодшага, другога сына П. Брэйгеля Старэйшага.
“...Гішпанцы забаўляліся з чужой крывёй...” – у часы Пітэра Брэйгеля Старэйшага Нідэрлянды фактычна належалі Гішпаніі, войскі якой тэрарызавалі мясцовае насельніцтва.
“Schönes Wetter” – добрае надвор’е (нямецк.)
“She is your death” – “яна твая сьмерць” (ангельск.)
“...“Ja, ich bin fertig,” – прамовіў я голасам Грэгара Замзы...” – Грэгар Замза – галоўны пэрсанаж навэлы Франца Кафкі “Ператварэньне”; “bin schon fertig“ – ”я ўжо гатовы” – так дакладна гучаць словы Грэгара ў навэле.
“...Пасьля інтэрвію часопісу “Gabel”...” – Назва часопіса перакладаецца як “відэлец”.
“гер Швайгештыль” – пэрсанаж раману Томаса Мана “Доктар Фаўстус”. Прозьвішча ўтворанае зь нямецкіх словаў “schweige” і “still” (“маўчу”, “ціха”).
“Wes Brot ich ess', des Lied ich sing'!” – “чый хлеб я ем, таго і песьню пяю”, нямецкая прымаўка.
капітаны Гранты – капітан Грант – пэрсанаж кнігі Жуля Вэрна “Дзеці капітана Гранта”.
„Дрозд щебечет в шевелюре кипариса» – радок зь верша Іосіфа Бродзкага (1940-1996) “Лісты рымскаму сябру”.
10.
донна Флёр – гераіня раману бразільскага пісьменьніка Жоржы Амаду “Дона Флёр і два яе мужы”.
Севяранін – Ігар Севяранін – расейскі паэт (1887-1941).
“Нідэрляндзкія прымаўкі” – карціна Пітэра Брэйгеля Старэйшага.
“...Ці бяру я з чужога верацяна...” – адна з праілюстраваных Пітэрам Брэйгелем Старэйшым нідэрляндзкіх прымавак на прыгаданай вышэй карціне. Сэнс прымаўкі: карыстацца плёнам чужой працы, каб зрабіць сваю.
“...Менавіта сюды, у Скотлэнд-Ярд, зьвярнуўся ў чэрвені 1910 году чалавек...” – гісторыя заснаваная на рэальных падзеях.
Гіясцын – расьлінная атрута.
“Мне казалі прыяцелі, што калі я наведаю магілу сяброўкі, мае раны загояцца” – радкі зь верша арабскага паэта ХІ ст. Ібн Заята, эпіграф да навэлы Э. А. По “Бэрэніка”.
12.
«...шарыкамі кугэльбану...” – кугэльбан – нямецкая дзіцячая гульня.
Падрыхтаванае на падставе: Альгерд Бахарэвіч, Сарока на шыбеніцы. Раман, — Мінск: І. П. Логвінаў, 2009. — 354 с.
ISBN 978-985-6901-08-2
“…Гэты раман, назва якога запазычаная ў вядомай карціны Пітэра Брэйгеля-старэйшага, — гіпнатычная гісторыя жыцьця дзяўчыны Веранікі, німфаманкі-нарцысісткі, што жыве ў краіне, чымсьці падобнай да Беларусі, працуе ва ўправе канцэнтрацыйных лягераў… …Сьвет, які стварае Бахарэвіч, нагадвае хутчэй мроі з прозы Кафкі або Набокава, але структурна “Сарока на шыбеніцы” — гэта мазаіка ў духу Картасара. Выдатная літаратурная спародненасьць, якая сьведчыць ня толькі пра зьдзейсьненую аўтарам амбітную спробу далучыцца да найвялікшых чарадзеяў пяра, але і пра тое, што ён ставіць сабе штораз вышэйшую творчую плянку…” Ян Максімюк
Copyright © 2013 by Kamunikat.org - ePub