Agapo estas amregalo sankta,
komuniiĝo de l’ prakristanaro.
Aperti? Jen la senc’: malmalmalfermi.
Ascendi estas supreniri monton,
suriri tramon, trajnon, veturilon,
eĉ oni povas diri ankaŭ tion,
ke ĉevalinon virĉeval’ ascendas.
Cico: karesa nomo de mampinto;
la suĉinfano nutras sin cicante.
La damo estas simple sinjorino,
sed malpli longa kaj internacia,
do kial signu nur kartludan damon
ĉi bela vort’, havanta kaŝan sencon,
ĉar damo en si kaŝas ja la amon.
Deflori estas dolĉa vort’: prepari
per sanga operacieto karnlanceta
baritan vojon de virgulineto
por posta ofta, pli komforta iro.
Kaj drasta estas krudefika, signas
efikon de tro fortaj laksigiloj,
sed ankaŭ krudan kaj sentaktan agon.
Ni diras drivi, se la akvofluo
el la direkto ŝipon deflankigas.
Ekzemple, se kunsidas en boato
junul’ kaj junulin’, kaj la junulo
remilon sian ĵetas el la mano,
kaj inter kisoj per remil’ alia
klopodas remi en pli dolĉan rodon,
la bark’ feliĉa drivas per la fluo.
Ekrano estas forna ŝirmtabulo,
aŭ meblo, por forbari ĉambroparton;
por trovi ĝin pli poezia, post ĝi
imagu belulinon en ĉemizo.
La faltoj estas sulkoj sur la haŭto,
malbelaj ili estas sur l’ vizaĝo,
sed dolĉe tiklas en la ingo ina.
La feto estas ido en utero,
naĝanta dolĉe en la fetfluido.
Kaj fiki? Ĝena vort’, sed ĝin abunde
klarigas la soneto tridekkvina.
Ni fuĝas, kiam ŝtele ni forkuras
de l’ teda edzo aŭ rigora patro,
fuĝigas la amanto amatinon.
Generi estas fiki, sed efike,
aŭ per popola dir’, infanon fari.
La glano estas kverkofrukto, kaj
ĉi-sence estas ĝi oficiala,
sed estas ankaŭ medicina vorto;
butonon signas de la vira klabo,
kaj por klareco plena ni malkaŝas,
ke klabo estas batalbastonego.
La senc’ de hasti estas rapidegi.
Ekzemple, oni hastas am-avide,
se oni ne malvestas delikate
la amatinon, sed malpacience
per kruda man’ disŝiras de la brusto
ĝis la genuoj robon kaj ĉemizon.
Humida estas la volupta buŝo,
humida estas la malsupra, dolĉa
virinpordeto dum la ekscitiĝo,
humida estas la lit-tol’ de l’ knabo,
se li sonĝante, ĝuis en duopo,
kion maldorme sola li ĝuadas,
melkante ĉuron el la kakaceto.
(La vorton ĉuro certe vi divenas:
ĝi estas suk’ virinon asperganta.)
Sed kial klarigadi plu sen fino,
oficiale estas ĝi malseka.
Impeta estas forte, arde viva,
sinĵete, salte vigla, fervorega.
Okazis jam, ke tro impeta Bubo
detruis, kion ĝi antaŭe faris.
La kaco estas la vulgara nomo
de l’ virorgano (el itala cazzo).
Ni havas ja «penison», sed ĝi estas
scienca vort’, sen familiareco;
aŭdante ĝin ni sentas kuracistan
odoron (ne agrablan ĉi-rilate).
Nur «kaco» taŭgas en parol’ de viro,
kaj ankaŭ en buŝeto de virino.
(Ne miskomprenu min, mi nur aludas
tiujn sekretajn interparoladojn,
dum kiuj la anĝelaj ĉarmulinoj
porketas inter si kun granda ĝuo,
kaj per la sukaj vortoj kaj esprimoj
konkuras meritplenan kaporalon.)
Eĉ, mi proponus por infanpeniso,
por tiu ĉarma, kurba vermiĉelo,
kaŝanta en si tiom de esperoj,
apartan vorton, ludan, ŝercan, ĉarman,
kun duobligo de l’ silab unua
nomante ĝin petole kakaceto.
Kaj kaki? Nu, mi nomu ĝin malmanĝi,
sed ne per vomo, tute male, sube,
aŭ per esprimo pleba: naski merdon.
Klozeto estas bela konkeraĵo
de la kulturaj tempoj higienaj.
La angloj tute rajte ja fieras
pri la eltrovo de l’ akvoklozeto,
signita per la du literoj WC.
Kaj tre sendanke estas malhonori
ĉi trankviligan ejon per du nuloj.
Kondomo (en la SAT-vortar’ kondono)
estas surtuto guma, kiun portas
la Bubo, se ĝi timas nazkataron,
kaj ĝi malhelpas naskon; sed atentu:
ekzistas homoj, kiuj dankas sian
ekziston al kondomo ŝiriĝinta.
Kriĉi signifas: akcipitre krii.
Langvora oni sternas sin en lito
post la kaj-tiel-plua amnumero
(rigardu la soneton dudeksesan).
Precizklarige do «langvoro» estas
la korpa kaj anima malstreĉiĝo.
Lasciva: voluptama aŭ fik-ama.
Libido: seksinstinkto, seksimpulso.
Lingamo estas hinda nom’ de l’ Membro,
la virsimbol’ de l’ hinda dio Ŝiva.
Ĝin la hindinoj kultas en la templo;
virinoj niaj, saĝe, nur en lito.
Masturbi estas seksvolupti sola,
aŭ tre obscene melki sian voston;
aŭ pri virino: fingri sian ingon,
per knaba vort’ familiara: ĉuri.
La SAT-vortaro nomas ĝin «onani»,
kaj tio estas tre komuna vorto,
kvankam la bona Onan el Biblio
ja ne onanis, sed regule fikis;
li nur eltiris membron antaŭ ŝpruco,
ĉar li domaĝis la valoran ĉuron
al la gravedigenda bofratino.
Mergi signifas meti en fluidon,
enprofundiĝi.
Nupto estas bela
kaj poezia nom’ de geedziĝo,
signante krom la festo, la esencon.
Obscena estas malĉasteme kruda.
Obskura estas la feliĉa ĉambro
post la esting’ de l’ lampo superflua,
ĉar nek por manĝo, nek por am’ necesas
la lumo. Ĉiu ja, eĉ en obskuro
trafas la respektivan aperturon.
La onomatopeo, poezia
fakvorto, signas vorton aŭ esprimon,
kiu subpentras sencon sonsimile.
Ekzemple estas onomatopeo:
el pufa pugo puŝi plurajn puojn.