Аларның бәхәсе әле озак дәвам итә, һәм ниһаять хәйләкәр гном Торның хатынын күндерә ала. Ул шунда ук Трудны чакыра һәм, Тордан да сорамыйча, кызына гномга кияүгә бирүе турында әйтә.
Кәрләгә карау белән, кыз елый башлый: ул аңа бик җирәнгеч тоела. Әмма Альвис сөенечтән һәм горурлыктан балкый иде. Ул Сифта көне буе утыра, ә кич белән икенче көнне төнлә килергә, дип сүз биреп һәм Трудка йокларга ятмаска кушып кайтып китә. Свартальфхеймга кайтканда, ул түзми һәм Хеймдалльга барысын сөйли һәм уңышлары белән мактана.
— Мин сиңа бәхет телим, — ди теге, — ләкин иртә шатланмыйсыңмы син? Тор бит әле аның кызын сиңа кияүгә бирү турында белми?
— Ул Сиф миңа биргән сүзне бозарга теләмиячәк, һәм мин аның кияве, дип санала алам, — ди гном, һәм, Хеймдалль белән саубуллашып, шат күңелле алга китә.
Иртән иртүк, Мидгард еланы белән сугышканнан соң, аллалар иленә Тор кайта.
— Асгардта нинди яңалыклар бар? — дип сорый ул Хеймдалльдан. — Албастылар килмәдеме?
— Албастылар килмәде, Тор, — ди Хеймдалль, — әмма безгә бер гном килде, Альвис исемле, һәм синең кызың Трудның кулын сорады.
— Син көләсең миннән! — ди Ас, ярсудан кызарып. — Минем кызым ничек ниндидер кара эльфның хатыны булсын? Сиф беркайчан да моңа риза булмыячак!
— Юк, Тор, Альвис аны күндерә алган, — дип җавап бирә Зирәк Ас. — Ул аңа сүз биргән, һәм бүген кич гном кәләшен күрергә киләчәк.
— Бүген кич ул кәләшен күрергә киләчәк? — дип кабат сорый Тор һәм уйланып кала. — Һәм син аны бик зирәк дисеңме?
— Ул үзен дөньяда иң акыллы зат, дип саный, — ди Хеймдалль.
Яшен алласы көлеп куя.
— Ярый, бүген мин аны үзем Бифрёст янында каршы алырмын, — ди ул һәм тыныч кына сараена китә.
Сиф аңа кызын гномга димләгәнен сөйли. Ул бөтен фән-гыйлемнәрне белә һәм Один яки албасты Мимир кебек акыллы, ди.
— Аннан да яхшы кияү юк, Трудка ошамаса да, — дип тәмамлый ул сүзен.
— Мин синең белән бәхәсләшмим, — ди Тор. — Син Альвиска сүз бирдең инде, һәм аны бозып булмый.
Хатынына гномны каршы алырга җыенганы турында әйтмичә, куәтле Ас чыгып китә.
Свартальфхеймга яшен алласы кызына өйләнү турында хәбәр тараткач, Альвис, көчкә кич җитүен көтеп, кәләше янына ашыга. Күк йөзендә әле беренче йолдызлар кабынырга өлгерми, ул инде Бифрёст янында иде.
— Хеймдалль, Хеймдалль, күпердән менәргә булыш! — дип кычкыра ул.
Гномның тупас дорфалыгы Зирәк Асның күңелен ача иде. Һәм ул бу вакытта да аның үтенечен башкара. Ләкин Альвис аллалар иленә җиткәч, монда аны Тор көтеп тора иде.
— Исәнме, Альвис, — ди ул ягымлы итеп. — Әйт әле, кая барасың син?
— Мин синең кызыңа барам, Тор, — дип җавап бирә гном, Торны танып. — Сиф аны миңа кияүгә бирергә вәгъдә итте.
— Яхшы, мин хатыным белән риза, — ди яшен алласы. — Башта синең зирәклегеңне тикшереп карыйк.
Гном горурлыгыннан хәтта кабарып китә.
— Миннән теләсә нәрсә турында сорый аласың! — ди ул. — Мин синең бөтен сорауларыңа җавап бирермен.
— Ярый, алайса миңа Асгард һәм Мидгард, Ванахейм һәм Йотунхейм, ут патшалыгы, җир астындагы үлеләр иле, шулай ук җирдә яшәүче барлык кабиләләр һәм халыклар турында сөйләп бир, — дип таләп итә Тор.
Яшен алласының беренче соравына Альвис ике сәгатьтән артык җавап бирә, әмма төртелмичә сөйләп бирә.
— Күпне беләсең син, — дип мактый аны Тор. — Ә хәзер миңа җирдә яшәүче барлык җәнлекләр һәм кошлар һәм диңгез-елгаларда йөзүче барлык балыклар турында сөйлә.
Альвис куәтле Асның икенче соравына да җавап бирә, әмма ул сөйләп бетергәч, күк йөзе караңгыдан якты соры төскә керә.
— Син чыннан да зур акыл иясе, — ди яшен алласы, күз кырые белән көнчыгышка карап. — Сиңа күк йөзендәге йолдызларны саныйсы һәм аларның исемнәрен генә атыйсы кала, һәм без иртәгә үк сезнең туегызны үткәрәбез.
Бу сүзләрдән Альвисның башы әйләнә. Якынлашып килгән куркынычлык турында онытып, ул йолдызларны атый башлый, ләкин дүртенче өлешен дә санарга өлгерми, еракта Суль арбасына җигелгән атларның көчле кешнәве ишетелә. Кояшның беренче якты нуры күк йөзендә пәйда була һәм, гномга төшеп, кинәт аны ташка әверелдерә.
Шулай итеп, Тор, Сиф биргән вәгъдәне бозмыйча, кызын кирәкмәгән кияүдән коткара һәм хәйләкәрлек зирәклектән кайвакытта өстенрәк булуын исбат итә.
Бальдрның үлеме
Гасырлар үтә. Элеккечә дөнья белән Один идарә итә; элеккечә Асгардны һәм Митгардны албастылар һөҗүменнән куәтле яшен алласы саклый; элеккечә Идунның Асларга яшьлек һәм көч бирә торган тылсымлы кәрзине алмалар белән тулы иде. Аллаларның болай шат һәм бәхетле булганы юк иде әле.