Слоўнік індзейскіх слоў, якія сустракаюцца ў паэме і патрабуюць дадатковага тлумачэння
Адамін — суніцы.
Бэм-Вава — гул грымот.
Вабаса — трус, поўнач.
Ваганомін — крык гора.
Вампум — паясы і іншае ўпрыгожанне з ракавін.
Ваўбік — уцёс, скала.
Вагэмін — цвіль на маісавых пачатках.
Гітчы Гумі — Верхняе возера.
Ішкуда — камета, агонь.
Йенадзізі — франт, фарсун.
Ківайдзін — паўночна-заходні вецер.
Ко — не.
Кэйбіен — заходні вецер.
Мандамін — маіс.
Мінага — чарніцы.
Мінамоні — дзікі рыс.
Міні-вава! — шорах дрэў.
Міскадзіт — кветка «След белага».
Мішэ-Моква — Вялікі Мядзведзь.
Мішэ-Нама — Вялікі Асетр.
Месяц кароткай начы — красавік.
Месяц Лістапада — верасень.
Месяц Лісцяў — май.
Месяц Лыж — лістапад.
Месяц Суніц — чэрвень.
Мускадэ — луг, даліна.
Мэдвэй-ошка! — плёскат вады.
Мэшынова — прыслужнік.
Нама — асетр.
Ноза — бацька.
Нэга Воджу — дзюны Верхняга возера.
Нэшка — зірні!
Онэвэ! — прачніся!
Паніма — замагільны свет.
Пібаан — зіма.
Пішнэкэ — казаркі.
Погак — смерць.
Пагэвоган — паліца, булава.
Пок-Уэджыс — пігмеі.
Сэгвон — вясна.
Уг! — так.
Шагадайя — баязлівец.
Ша-ша — мінулае.
Шавэн-нэмэшын — пашкадуй.
Шынгебіс — чырок.
Шышэбвэг — качаняткі (фігурка ў гульні ў косці).