Выбрать главу

  Генералісімус згодна кіѓнуѓ:

  - Я ведаю! Фюрар расчараваны ѓ Мусаліні! І рыхтуе яму праект уключэння Італіі ѓ Трэці Рэйх! У прыватнасці, шляхам рэферэндуму. Дыктатар Мусаліні стары і не зусім здаровы. І хутка яго таксама праглынуць з вантробамі!

  Берыя пагадзіѓся:

  - Ёсць такі праект - ліквідаваць незалежныя дзяржавы. І стварыць адзіную імперыю. Яны жадаюць нешта зрабіць тыпу Рымскай. Немцы стрыжневая нацыя, але ёсць і іншыя народы. Якія не тое што рабыні, але ѓ падпарадкаванні. Пры гэтым яны вучаць нямецкую мову, і... Ну, тут розныя ёсць ідэі.

  У любым выпадку, фюрэр хацеѓ глабальную імперыю!

  Сталін-Пуцін кіѓнуѓ:

  - І ён яе атрымае, калі мы яго не спынім!

  Наркам унутраных спраѓ пацвердзіѓ:

  - Нас ніхто не спыніць, нас нішто не пераможа!

  Генералісімус адзначыѓ:

  - Планы ѓ фюрара нават не напалеонаѓскія. Але рэалізацыя канкрэтна церпіць. Але чым мы на гэта адкажам?

  Берыя заявіѓ, панізіѓшы голас да шэпту:

  - Асцярожнасць тут патрэбна! Інакш на нас нападуць!

  Сталін-Пуцін рыкнуѓ:

  - І што чакаць, калі вораг будзе гатовы?

  Наркам унутраных спраѓ адказаѓ з усмешкай:

  - Таемная вайна на тое і таемная, каб весціся нябачна!

  Правадыр згодна кіѓнуѓ:

  - Будзем біцца! І пераможам...

  Тады Сталін-Пуцін пайшоѓ у басейн. Яны вырылі яго адмыслова ѓ Ташкенце лідэра. А якія дзяѓчыны там.

  І амаль голымі плаваюць.

  Сталіну-Пуціну вельмі хацелася стаць падлеткам, і на дзяѓчынках паскакаць нібы жарабец. І гэта было б цудоѓна.

  Сталін-Пуцін праспяваѓ:

  - Адным патрэбны правадыр,

  Іншым патрэбен кумір...

  Трэцім патрэбен герой,

  Да вядучым,

  І ратаваѓ увесь свет!

  І ѓ адказ як чуѓся роѓ...

  Сталін-Пуцін хапаѓ дзяѓчын за пунсовыя соску грудзей і напяваѓ:

  - Мы робім гісторыю,

  Сёння барыкады,

  А заѓтра крэматорыі!

  Мы будуем новы свет,

  І адмаѓляе мінулае!

  Узводзячы на трон -

  Недарэчнае і пошлае!

  Ды гэта сапраѓды баявая песенька... А дзяѓчаты такія прыгожыя, і іх так прыемна мацаць і лашчыць.

  А так хочацца вярнуць сабе маладосць. Сталін-Пуцін уздыхнуѓ. Падумаѓшы, што ён бы і ад трона адмовіѓся, калі б яму стала б гадоѓ семнаццаць. А так цела не вельмі.

  Ды ѓ ранейшым ён пражыѓ амаль да сямідзесяці гадоѓ. А гэта каласальны досвед, які так проста не вымераць.

  Хоць за кошт вопыту, вядома ж , з'яѓляецца вострым з абодвух бакоѓ зброяй. Часам лішак вопыт і шкодны. Такія , як адзін за мыльнымі зачыненымі вачыма. Гэта, як знакаміты раман "Эра міласэрнасці"! Там таксама ѓсё здаецца відавочным, але на самой справе няма. Такі падступны павярнуѓся стэнд.

  Сталін-Пуцін кіѓнуѓ. Ён быѓ прадстаѓлены з добрым грузінскім віном. Гэта нават карысна, калі не злоѓжываць. Толькі часам Пуцін піѓ занадта шмат падчас вайны.

  І настрой падвышаецца, можна чагосьці і праспяваць... Хаця вось як якія ёсць песні.

  Сталін-Пуцін загадаѓ:

  - Дзяѓчыны праспявайце!

  І красуні ѓ басейне спявалі;

  На дубе зялёным,

  Ды над тым прасторам

  Два сокала ясных

  Вялі размовы.

  А сокалаѓ гэтых

  Людзі ѓсё даведаліся:

  Першы сокал - Ленін

  Другі сокал - Сталін.

  І яны паляцелі вакол