Якаѓлеѓ з гэтым пагадзіѓся:
- Гітлер у лесе знойдзем,
Гітлера ѓ лесе знойдзем...
З ім жартаваць не станем -
На часткі разарвём!
На часткі разарвём!
І намеснік міністра з лютасцю працягнуѓ:
- На часткі разарвём!
Сталін-пуцін з гэтым пагадзіѓся:
- Ды яшчэ як разарвём!
І былы прэзідэнт Расіі заспяваѓ:
- Эх фюрар, ты фюрар, ты фюрар казёл,
Нашто на Расію палез ты асёл...
Атрымаеш ад нас ты менавіта ѓ пятак,
Нарвешся на моцны салдацкі кулак1
Якаѓлеѓ з усмешкай адказаѓ:
- Вы само зачараванне аб мой Сталін!
Правадыр СССР кіѓнуѓ:
- Ды я само зачараванне і проста супер!
Намеснік міністра дапоѓніѓ:
- І вы яшчэ і гіпер!
Сталін-Пуцін згодна кіѓнуѓ:
- Я і гіпер я і супер! Але пакуль Трэці Рэйх не пераможаны.
Наступіла паѓза. Былы прэзідэнт Расіі паглядзеѓ на партрэт Аляксандра Суворава. Гэты палкаводзец умеѓ перамагаць, саступаючы лікам. Праѓда яго талент не занадта шанавалі
цары. Вось калі б Напалеон Банапарт пражыѓ бы семдзесят гадоѓ і ні разу не цярпеѓ бы паразы. Якой магутнасці дасягнула б Францыя. Можа, нават сусветнага панавання.
Хоць гэта, зразумела, тэма для. Ва ѓсякім разе самыя гучныя перамогі Суворава над французамі нічога рэальна Расіі не далі. А самы легендарны пераход праз Альпы ѓ Швейцарыі,
па сутнасці, быѓ паразай. Расія панесла вялізныя страты ѓ сіле, і не ѓтрымала перамогу. Наогул Сувораѓ быѓ унікальны талент, ды яшчэ і ѓдачлівы, але ѓ сілу недальнабачнасці цароѓ,
а таксама з-за не занадта хуткай кар'еры да канца не раскрыѓся. І карысць Расіі была не такая вялікая, якая магла б быць. А вось калі б у Напалеона было б шанцаванне Сурова, то
да сямідзесяці года Напалеон магу б заваяваць Зямлі. Да Кітая, а то і сам Кітай. Магчыма, паспелі б і ѓ ЗША перабрацца. Ды вялікі таленты аказаліся не зусім запатрабаваныя.
А Гітлер? Ну чаму ён такі ѓдачлівы! Амаль увесь свет заваяваѓ, і працягвае атакаваць. І калі фюрар спыніцца, ці яго нарэшце спыняць?
Пуціну ад усяго гэта было крыѓдна і прыкра.
Сам Уладзімір Уладзіміравіч быѓ удачлівы. Але ѓ дваццаць першым стагоддзі не прыемна захопліваць чужыя тэрыторыі і ѓключаць іх у свой склад. Адзін Крым колькі выклікаѓ супрацьборствы.
І яшчэ там павезла што абышлося без стральбы. Сам Пуцін дзівіѓся як такое атрымалася - сапраѓды ѓ казцы. Ды і фартуна яму і ѓвесь Паѓднёва-Усход Украіны падарыла. Але Пуцін
не прыняѓ дарунка. Вось так пайшло шанцаванне аднаму з кіраѓнікоѓ Расіі не да месца, і не да часу. Калі б пашанцавала Мікалаю Другому, то аддача была куды большай.
Кітай мог стаць Расійскай губерняй, і тады царская імперыя атрымала б такое вялікае насельніцтва, што стала б сухапутнае войска непераможнай. Ды тады Расія ѓпусціла
шанец абзавесціся такім насельніцтвам, што яе ѓжо ніхто не змог бы адолець, ні пры якім раскладзе. Хоць трэба было для перамогі над Японіяй, і заваёвай Кітая, фартуне.
проста захаваць жыццё адмірале Макараву. І гэта было, ды было цалкам дастаткова, каб Мікалаю Другому - стаць Мікалаем Вялікім!
Нажаль столькі магчымасцяѓ выпусцілі з нешанцавання. А Пуціну фартуна шчодра давала дарункі. Адзін тэракт 11 верасня 2001 года чаго варты. І якія дары. Вельмі рэдкія і шчодрыя.
Так верагоднасць такога тэракту як 11 верасня 2001 года была амаль роѓная нулю, ды і будынкі хмарачосаѓ не павінны былі ад пажараѓ абваліцца. І гэта цяжка растлумачыць
законамі фізікі. Ды маса была шанцаванні...
А толку - ну ніякага! Усё роѓна Расея як калос на гліняных нагах. І ѓ гэтым ёсць і віна асабіста Пуціна. Напрыклад, калі ѓ Беларусі была бура, трэба было Лукашэнку.
прымусіць аб'яднацца з Расіяй у адну дзяржаву. А Уладзімір Пуцін гэтага не зрабіѓ. І яшчэ ѓзяѓ і ѓ сакавіку 2022 года памёр! І выпусціѓ такі цудоѓны шанец на аншлюс.
Ды фартуна Уладзіміра Пуціна вельмі нават шчодра адорвала. Але не вельмі і лідэр падыходзіѓ для дароѓ, і сам час. У дваццаць першым стагоддзі тэрытарыяльныя захопы сустракаюць