203Eŭridica – en antikva greka mito edzino de la muzikisto Orfeo, kiu provas savi ŝin el la infero.
204viktorio – malalta, sentegmenta kaleŝo kun sidlokoj por du veturantoj, uzata en urboj.
205Jozefo Taljafiko – franca operkantisto (1821 – 1900), franclingve Joseph Tagliafico.
206Antono Vatoo – franca rokoka pentristo (1684 – 1721), franclingve Antoine Watteau.
207trikrajone – laŭ desegna procedo, en kiu sur kolora papero alternas nigra ampelito, ruĝa sangvino kaj blanka kreto.
208ĉapelo laŭ rembranta maniero – iom simila al ĉapeloj videblaj en pentraĵoj de Rembranto (Rembrandt Harmenszoon van Rijn), kun larĝa, suprenkuspita rando.
209vicgrafo De Borelli – siatempe konata franca poeziverkisto (1837 – 1906), franclingve Raymond de Borelli.
210darliŋ (anglalingve darling) – kara.
211la dekoka – 18a jarcento.
212Bluao – Francia urbo kun renesanca kastelo, franclingve Blois.
213‚Reĝino Topaza` – opereto de Victor Massé el 1856.
214‚Sergio Panin’ – teatraĵo de Georges Ohnet el 1882.
215Oliviero Metra – aŭtoro de plezur-muziko, interalie de la menciita ‚Valso de Rozoj’ (1830 – 1889), franclingve Olivier Métra.
216monto Rigi – monto en Svisio.
217Luvra Lernejo – lernejo pri bildaj artoj kaj arkeologio dependa je la pariza muzeo Luvro.
218Sorbono – universitato en Parizo.
219de-ulo – multaj nobelaj nomoj komenciĝas per de, ĉar ili estas origine titoloj pri landa regado, ekzemple: grafo de (la urbo) Forŝevilo.
220Blanka De Kastilio – reĝino de Francio (1188 – 1252), franclingve Blanche de Castille.
221sub rosa (latinismo) – „sub rozo”: en intima rondo, malpublike.
222ateneska respubliko – estis ŝablona tiuepoke en Francio la similigo de la antikvaj grekaj regnoj Ateno kaj Sparto kun respektive Francio kaj Prusio.
223Dinastio Kapet – reĝa familio de Francio de 987 ĝis 1328, franclingve Capet.
224Suger kaj Sankta Bernardo – aŭtoroj de kronikoj kaj literaturaj atestaĵoj pri la francaj reĝoj – fakte pli fruaj ol la vivo de Blanka De Kastilio.
225Henrio Plantaĝeneto – francdevena nobelo, kiu iĝis reĝo de Anglio kiel Henrio la 2a (1133 – 1189); franclingve Henri Plantagenêt.
226la ‚Noktaj Gardistoj’ – pentraĵo de Rembranto konservata en Amsterdamo; la ‚Estrinoj de la Maljunulejo’ – pentraĵo de Frans Hals konservata en Harlemo.
227‚la Naŭa’ kaj ‚la Samotraka’ – la naŭa simfonio de Ludvigo van Betoven kaj la Venkodiino de Samotrako (aŭ Nike de Samotrako).
228Aleksandro Duma (la filo) – franca literaturisto (1824 – 1895), filo de Aleksandro Duma (la patro).
229‚La Majstro de Forĝejoj’ – teatraĵo de Georges Ohnet el 1883.
230spiĉo (anglalingve speech) – parolado.
231Vaterlo – belga urbo, apud kiu okazis batalo de la napoleonaj militoj, franclingve Waterloo.
232Palaco de Industrio – ekspoziciejo kontruita en Parizo en 1855 kaj detruita en 1896.
233Francisko Fenelon – teologo kaj beletristo (1651 – 1715), franclingve François Fénelon.
234Latremuajo – la nomon ‚Tremoïlle’ Briŝo elparolas laŭlitere /tremŭaj/ ne laŭtradicie /tremuj/; li ankaŭ ne scias, ke nobeloj prefere diras siajn solajn familiajn nomojn sen ‚de’.
235„se non è vero... (è ben trovato)” (itallingve) – se tio ne veras (ĝi tamen estas bone inventita); itala proverbo ofte originale citata de francoj.
236malnovan ŝercon – populara cito el tiama komedio.
237kunparoli kun la duko De Omalo – iri por urini – eble legitimisma-reĝisma ŝerco kontraŭ la duko De Omalo, ĉefa ano de la orleana branĉo de la francia reĝa familio.
238Bulonja Arbaro – arbaro limanta Parizon okcidente.
239Pomerio – regiono ĉe la bordo de la Balta Maro, nuntempe duone en Germanio, duone en Pollando.
240placo Konkordo – vasta placo en la centro de Parizo.
241vortludon – komuna nomo de krotalo estas serpent à sonnette (tinta serpento); malica pianisto el la epoko de M. Prust ricevis la moknomon serpent à sonate (sonata serpento) – serpento simbolas perfidemon.
242Gustavo Moroo – franca simbolisma pentristo (1826 – 1898), franclingve Gustave Moreau.
243aŭtoro de la ‚Printempo’ – la pentristo Botiĉeli.
244... en trinkujon – aludoj al aliaj pentraĵoj de Botiĉeli.
245Ŝatu – apudpariza urbo, franclingve Chatou.
246sonato ‚Lunhelo’ – 14a pianosonato de Ludvigo van Betoven.
247Eŭĵeno Labiŝ – aŭtoro de mor-komedioj (1815 – 1888), franclingve Eugène Labiche.
248Platono – antikva greka filozofo (−428 aŭ −427 – −348 aŭ −347), greklingve Πλάτων.
249Bosueto – predikisto kaj verkisto (1627 – 1704), franclingve Jacques-Bénigne Bossuet.
250noli me tangere (latinismo) – ne tuŝu min.
251‚Unu Nokto de Kleopatra’ – opereto de Viktoro Mase el 1885.
252Viktoro Mase – siatempe fama muzikverkisto (1822 – 1884), franclingve Victor Massé.
253Sanĵermano – francia urbo, franclingve Saint-Germain.
254Meŭlan – francia urbo, franclingve Meulan.
255Dreo – urbo kun novgotika preĝejo, en kiu estas tomboj de la reĝa familio Burbon, franclingve Dreux.
256Kompienjo – urbo kun reĝa kastelo el la 18a jarcento, franclingve Compiègne.
257Pierfono – urbo, en kiu Eŭĵeno Viole-la-duko restarigis kastelon, franclingve Pierrefonds.
258Sanlupo-de-Nodo – vilaĝo kun romanika preĝejo, franclingve Saint-Loup-de-Naud.
259mapo de tenereco – en romano de la 17a jarcento far Madeleine de Scudéry am-rilatajn sentojn simbolas fantazia geografio: rivero „tenera”, maro „de pasioj” kaj tiel plu.
260... kunplektigis kun la propraj – la preĝejon kaj monaĥejon de Bruo (Brou) apud Bourg-en-Bresse konstruigis Margarita De Aŭstrio ĝis 1532 dediĉe al sia mortinta edzo; en ĝi vidiĝas skulptitaj kunligaĵoj ‚P & M’ (Philibert kaj Margarita).
261‚balo de malkoheruloj’ – balo aranĝita de kontraŭakademia desegnisto-grupo el la 1880aj jaroj.
262maj lav (anglalingve my love) – amato.
263Bajrojto – aŭstria urbo, en kiu ĉiujare okazas prezentado de vagneraj muzikverkoj, germanlingve Bayreuth.
264(Johano-Sebastiano) Baĥo – germana muzikverkisto (1685 – 1750), germanlingve Johann-Sebastian Bach.
265(Luizo) Klapison – siatempe konata franca muzikverkisto (1808 – 1866), franclingve Louis Clapisson.
266Franciska de Mentenon – lasta, sekreta edzino de la reĝo Luizo la 14a (1635 – 1719), franclingve Françoise de Maintenon.
267Ĵan-batisto Luli – italdevena muzikverkisto patronita de Luizo la 14a (1632 – 1687), itallingve Giovanni-Battista Lulli, franclingve Jean-Baptiste Lully.
268... kaj la barono De Ŝarlus – realaj personoj krom la fikcia barono.
269Baden – germania urbo, germanlingve nuntempe Baden-Baden.
270Promenejo de Angloj – fama laŭ-mara avenuo en Nico.
271Bordo Lazura – marborda regiono ĉirkaŭ Nico.
272muzeo Greven – prezentejo de vaksaj statuoj en Parizo, franclingve Musée Grévin.
273balzakaj tigroj – la verkisto Honoré de Balzac kromnomis junajn grumojn tigroj.
274Andreo Mantenjo – itala pentristo (≈1431 – 1506), itallingve Andrea Mantegna.
275Albreĥto Durer – germana desegnisto (1471 – 1528), germanlingve Albrecht Dürer.
276... sur la pordomato – lakto estis ĉiutage liverata de laktovendistoj ĉe la pordoj de loĝejoj.
277Francisko de Goja – hispana pentristo (1746 – 1828), hispanlingve Francisco de Goya.
278Benvenuto Ĉelini – itala skulptisto kaj juvelartisto (1500 – 1571), itallingve Benvenuto Cellini.
279obusonaj gobelenoj – el la francia urbo Obusono, franclingve Aubusson.
280ŝlosilon de urbo – en Mezepoko posedon de urbo simbolis la ŝlosilo de ĝia ĉefpordo.
281‚Orfeo (kaj Eŭridica)’ – probable – opero de Christoph Willibald von Gluck el 1774.