Арэхаўна,
Замошша,
Плігаўкі —
Прыціхлі вёскі ў веснім гудзе.
Дзяўчаткі ў тумане,
Як кнігаўкі,
Стамлёны адвячорак будзяць.
НА СУСТРЭЧЫ ПАРТЫЗАН
Вецер супакоіўся на міг,
Як чырвоны следапыт дасведчаны...
— Як жа засталіся Вы ў жывых? —
Запытаў адчайнага разведчыка.
Усміхнуўся горка ў рукаў
(Пэўна, рану закрануў балючую...):
— Гэтак часта
Смерць я сустракаў,
Што адна другому надакучылі...
* * *
Віцебшчына!
Ты лесам
Не выпешчана —
Ты войнамі
Выпесчана.
Вораг
Крыжачыў
Твой небасхіл,
Спакой твой
Нішчыў.
...пясок магіл...
...пясок папялішчаў.
МОГІЛЬНІК ВЁСАК
Неба!
Спагадлівым вокам зірні.
Сакавік!
Накліч навальніцу.
Людзі капаюць.
Людзі ў aгні.
Ліўню крываваму
Хопіць ліцца!
Мары
Гараць у агні.
Мой мілы таварыш, мой лётчык,
Вазьмі ты з сабою мяне...
Хмара!
Крылом ахіні!
Песні
Гараць у агні.
А конік з вайны прыскочыў,
А па сядзельцы сарочка
Уся шпігою сколата,
Уся крывёю змочана.
А чым вымываць буду,
А чым сушыць буду?
А вымыю слязою,
А высушу думою...
Лівень,
Ласкавы, весні,
Агонь захлыні!
Казкі
Гараць у агні.
Казлянятачкі,
Белянятачкі,
Адамкніцеся,
Адапрыцеся...
Тупарылыя
Злыя каскі,
Маланка,
Пратні!
Калыханкі,
Паданні
Гараць у агні.
Сталі лапкі грэцца,
Дзе катку падзецца?..
Татары прыйшлі да нас, рабавалі, білі людзей.
За лавы дзяцей закладалі ды прыціскалі, душылі ix...
На полі бітва была. Вось i завецца яно Татарскім...
Пярун!
Па звычаю даўняму
Падкову вясёлкі сагні.
...Мірны звычай вясковы:
Падкова
Парог вартуе абавязкова.
Колькі падкоў
Чужакоў
Ржавеюць у араллі!
Падковы гора прыносілі
Маёй зямлі...
Голасу ўласнага
Болей не ўчуюць сякеры,
Кельмы.
Чаму;ж ён не гасне,
Агонь пякельны?!
...Дзень чадна датлеў,
Як счарнелы падосак.
Смутак i гнеў —
Могільнік вёсак...
Могільнік немы
Дажынак,
Дакосак...
Дзе сіроткі?
Дзе ўдовы?
Згарэў i кароткі
Месяц мядовы...
Згарэлі калыскі
I дошкі на трупы.
Хай вырай блізкі
Жалобна трубіць!
Стогнуць званы.
А з якой з вайны?!
Войны ўсе прайшлі
Па маёй зямлі.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Нібы на ўтравелым дварэ,
Ракета на Месяцы
Грунт бярэ.
Месяцаход
Аблогі абмацвае.
Прагне Зямля
Інфармацыі.
Даведацца хоча
Пра суседа сусед....
Калі б пасланцы
З іншых планет
З маёй Зямлі
Грунт узялі,—
Убачылі б,
Як ён высах,
Пачулі б у ім
Пакут адгалосак,
Ачахлы прысак
Спаленых вёсак...
* * *
Навука рукае
Лаўсан i лён.
А шыбе па сэрцу —
Галінкі скробат.
У колбе
Зачынаецца эмбрыён...
Пакуль што
Яшчэ паслухмяны робат.
У лядоўнях пацее лёд.
Цёпла ад араллі.
Лысіны цёплых калод
Жывіца зрасіла.
Вар'яцее Клод,
Лётчык Ізралі,—
Хірасіма!
У мастакоў
Спалены кіламетры
Мастоў i масткоў.
А крытыкам трэба
Касмічная мерка.
Бунтуе Еўропа:
— Уцечка мазгоў! —
Амерыка.
Жмурыцца
Спелымі сотамі воск.
Босы бярэзнік
Да возера выбег.
А ў небе,
Нібыта планеты ўскрыты
Клубіцца
Атамны выбух...
* * *