Самаправéрка (self-test) — сістэма для праверкі абсталявання (мадэм) — на ўваход пасылаецца вызначаны сігнал і ўстанаўліваецца адпаведнасць яго на выхадзе.
Самасінхранізáцыя (self-clocking) — працэс уводу сігналаў сінхранізацыі ў плыню звестак ня вонкавай крыніцай, а перадавальнай прыладай.
Саматэставáнне пры ўключэнні сілкавáння (power-on self test, POST) — набор працэдураў тэставання розных сістэмаў кампутара, якія захоўваюцца ў пастаяннай памяці, такіх як аператыўная памяць, дыскаводы, клавіятура і інш., для праверкі іх правільнага падключэння і функцыянавання. Калі праверка прайшла паспяхова, пачынае работу сістэмны загрузчык (ладавач), калі выяўлены няспраўнасці POST выпрацоўвае адпаведны сігнал папярэджання.
Санкцыявáны атрымáльнік (intended receiver) — атрымальнік, які мае права і падставы на атрыманне інфармацыі.
Санкцыянавáнне (authorization) — дазвол на выкарыстанне паслуг сістэмы.
Санкцыянавáны дóступ (authorization code) — права доступу пры дапамозе пароля.
Сартавáльнік (sorter) — прылада, праграма альбо стандартная падпраграма для сартавання звестак.
Сартавáнне з аб’яднáннем (merge sort) — метад сартавання, пры якім аб’ядноўваюцца некалькі ўваходных спісаў у адзін выхадны.
Сартавáнне па змяншэнні (descending sort) — сартаванне, якое размяшчае элементы ў парадку ўбывання.
Сартавáнне па ключы, сартавáнне прыкмéтаў (tag sort) — сартаванне запісаў па адным альбо некалькім іх ключавых палях.
Сартавáнне па ўзрастáнні (ascending sort) — разнавіднасць сартавання элементаў спісу — элементы, нават неўпарадкаваныя, размяшчаюцца па ўзрастальнай.
Сартавáнне ўстáўкай (insertion sort) — алгарытм сартавання спісу — пачынаецца з аднаго элемента, а затым гэты спіс дапаўняецца па адным новым элемэнце ў патрэбнае месца. Эфектыўна для сартавання звязаных спісаў.
Сартавáнне, упарáдкаванне (sort, sorting) — працэс арганізацыі звестак ў вызначаным парадку; размеркаванне элементаў мноства па групах у адпаведнасці з вызначанымі правіламі.
Сартавáць (sort) — прывадзіць элементы мноства ў вызначаны парадак: па алфавіту, па парадкавых нумарах іх узрастання альбо ўбывання значэнняў прыкметы сартавання.
Сачэнне (tracking) — у агульным сэнсе: назіранне за дзеяннямі. Пры захоўванні і пошуку звестак: счытванне з канала запісу на дыск, магнітную стужку. У кіраванні звесткамі: праходжанне за плыняй інфармацыі ўручную альбо з выкарыстаннем аўтаматычнай сістэмы. У кампутарнай графіцы: паслядоўнае паяўленне паказальніка на экране такім чынам, што магчыма ўбачыць сляды яго перамяшчэння.
Сашчэпліванне звéстак (data chaining) — працэс захоўвання паслядоўных звестак у несумежных абсягах на дыску, стужцы альбо ў памяці з забеспячэннем магчымасці аднаўлення правільнага парадку, напрыклад захаванне частак аднаго файла ў розных месцах дыска.
Свабóдны блок (free block) — блок (абсяг памяці), які не выкарыстоўваецца ў дадзены момант.
Светлапіс (light-pen) — вельмі простая ўказальна-каардынатная прылада ў выглядзе алоўка з кнопкай, злучаная з кампутарам гнуткім кабелем, для перадачы інфармацыі аб паступленні промня ў кампутар. Толькі два сігналы — лагічная адзінка пры наяўнасці промня і лагічны нуль пры яго адсутнасці. Рух алоўка па экране дысплея прыводзіць да перамяшчэння курсора — стварэнне малюнкаў і інш.
Святлодыёд (light-emitting diode) — паўправадніковая прылада, якая пераўтварае электраэнэргію ў святло.
Сеáнс прáцы (session) — час, на працягу якога працуе праграма: прымае ўваходныя звесткі, апрацоўвае інфармацыю і рэагуе на каманды карыстальніка.
Сегментáцыя (segmentation) — разбіўка рэсурсаў (“сегмент праграмы”, “сегмент звестак”) на часткі, якія называюцца сегментамі.
Сегмéнт (segment) — адзінка аператыўнай памяці ў 64 Кбайта, якая выкарыстоўваецца для фармавання адраснай прасторы — працэсара і забеспячэння сумяшчальнасці паміж мікрапрацэсарамі. Сегмент— частка паведамлення; запіс альбо частка запісу; частка праграмы.
Сегмéнт звéстак (data segment) — частка памяці аператыўнай альбо вонкавай для запісу звестак і выкарыстання ў праграме.
Сегмéнт зыхóдны (source segment) — у іерархічных мадэлях звестак: сегмент, які знаходзіцца на папярэднім, больш высокім узроўні ў адносінах да звязанага з ім спароджанага сегмента.
Сегментáцыя (segmentation) — разбіўка рэсурсаў (“сегмент праграмы”, “сегмент звестак”) на часткі, якія называюцца сегментамі.