Сéктар (sector, segment) — частка дарожкі магнітнага дыску для запісу-чытання порцый інфармацыі. Дарожкі дыскетаў звычайна дзеляцца на 9, 15 альбо 18 сектароў. Кожны сектар мае свой нумар. Кожны сектар часцей мае 25 байтаў.
Сектарáванне (sectoring) — разметка магнітнага дыска.
Селéктарны канáл (selective calling) — здольнасць станцыі ў лініі сувязі ўказаць станцыю, якая павінна прыняць перадачу.
Семáнтыка (semantics) — адносіны паміж словамі і іх прадпісанымі сэнсавымі значэннямі. У праграмаванні: сістэма правілаў і пагадненняў, якія вызначаюць сэнс канструкцыі мовы. Семантыка — адна з галін даследавання штучнага інтэлекту.
Семантычная памылка (semantic error) — памылка ў логіцы аператара альбо праграме; памылка, якая з’яўляецца вынікам выкарыстання ў камандзе няправільнага сімвала.
Семафóр (semaphore) — семафоры — гэта аб’екты міжпрацэсарнага ўзаемадзеяння (толькі для UNIX-падобных аперацыйных сістэмаў). Семафор кіруе доступам да агульных рэсурсаў (прыладаў) — не дазваляе аднаму працэсу захапіць прыладу да той пары, пакуль з гэтай прыладай працуе другі працэс. Семафор можа знаходзіцца ў двух станах: 0 (прылада занята) і 1 (прылада свабодная).
Сéрвер (server) — спецыяльны кампутар сеткі, які мае хуткадзейны працэсар і цвёрды дыск вялікай ёмістасці, на каторы ўскладзены функцыі кіравання сеткай і падтрымання яе працаздольнасці, захоўвання, абнаўлення і капіявання інфармацыі; прадстаўляе сэрвіс іншым кампутарам сеткі.
Сéрвер бáзы звéстак (database server) — станцыя кампутарнай сеткі для захоўвання базы звестак калектыўнага карыстання і для апрацоўкі запытаў да яе, якія паступаюць ад карыстальнікаў з іншых кампутараў сеткі.
Сéрвер дóступу (access server) — кампутар, які прадастаўляе рабочым станцыям доступ да лакальнай сеткі альбо да Інтэрнэта.
Сéрвер дрýку (print server) — кампутар сеткі, да якога падключана друкарка. Ад карыстальнікаў сеткі на сервер паступаюць файлы, а потым — на друкарку. Сервер друку працуе ў шматзадачным рэжыме і апроч друкавання выконвае і іншыя работы.
Сéрвісныя прагрáмы (software tools альбо tools) — праграмы абслугоўвання, якія ўваходзяць у склад аперацыйнай сістэмы альбо спецыяльны пакет абслуговых праграм (дыягностыка дыскаў, дэфрагментацыі, сканэравання і інш.).
Сі, Сі ++ — алгарытмічная мова высокага ўзроўню, шырока выкарыстоўваецца для стварэння камерцыйных праграм, сістэмнага праграмнага забеспячэння, у тым ліку аперацыйных сістэмаў. Спалучае ў сябе эфектыўныя сродкі структураваных моў высокага ўзроўню і сродкаў мовы Асэмблера.
Сігнáл (signal) — змяненне фізічнай велічыні, ужываная для перадачы звестак. Кампутары выкарыстоўваюць электрычныя сігналы ў двайковым кодзе.
Сігнáл рэгенерáцыі пáмяці (refresh memory signal) — сігнал, які паступае на мікрасхему дынамічнай памяці для прадухілення страты звестак.
Сігнáл сінхранізáцыі (sync signal, synchronization signal) — частка відэасігналу растравага дысплея, якая абазначае канец кожнага радка сканавання — гарызантальны сігнал сінхранізацыі, і канец апошняга радка сканавання — вертыкальны сігнал сінхранізацыі.
Сілавы кáбель (feeder cable) — кабель для электрычных сігналаў высокага напружання.
Сілікóн (silicone) — палімерны матэрыял, у якім асноўнымі кампанентамі з’яўляюцца крэмень і кісларод, добры ізалятар і праваднік цяпла, прымяняецца для аблягчэння цеплаабмену паміж электрычнымі кампанентамі і цяплоадводамі.
Сімвал (character) — знак, адзінка алфавіта, прадстаўленая кодам ASCII. Паслядоўнасць з аднаго альбо некалькіх знакаў для абазначэння чаго-небудзь.
Сімвал непацвярджэння прыйму (negative acknowledgement) — сімвал, які паведамляе аддаленай прыладай аб тым, што звесткі не былі перададзены правільным чынам і павінны быць перададзены паўторна.
Сімвал-запаўняльнік (pad character) — у тэкствых працэсарах: сімвал, які на экране выглядае як прабел і можа быць выкарыстаны як падзельнік паміж словамі. Прымяняецца для таго, каб праграма ўспрымала два словы як адно цэлае і ставіла іх на адзін радок.
Сімвалічнае імя (symbolic name) — літара альбо паслядоўнасць сімвалаў, якая пачынаецца з літары, прымяняецца ў зыходнай праграме ў якасці аналагу адраса альбо зменнай (замест канкрэтных адрасоў альбо значэнняў звестак).
Сімвалічны áдрас (symbolic address) — адрас, выражаны ў зручнай форме праграмавання; прымяненне меткі ў праграме на мове Асэмблера для абазначэння адраса ў памяці. Адрас памяці, які указваецца ў праграме не па лікавым значэнні, а па імю. Інтэпрэтатар, кампілятар альбо асэмблер пераўтварае імя ў лік, які і ўказвае адрас.