Узрóвень (grade) — у сістэмах сувязі: дыяпазон частот, якія можна перадаваць па адным канале.
Узрóвень мóвы праграмавáння (level of language) — ступеня машыназалежнасці мовы. Падзяляюцца на мовы нізкага ўзроўню (блізкія да машынных кодаў) і высокага ўзроўню ( незалежныя ад канкрэтнага тыпу ўжытковага кампутара). Ужываецца і такая класіфікацыя: машынныя, машына-арыентаваныя і машынанезалежныя мовы.
Узрóвень укладáння (nesting level) — колькасць узроўняў укладання ў гняздзе; ступень укладання ў гэты цыкл іншых цыклаў.
Узрастáльны парáдак (ascending order) — размяшчэнне элементаў спісу ад найменшага да найвышэйшага, напрыклад ад 1 да 100 альбо ад А да Я.
Узыхóднае праграмавáнне (bottom-up programming) — сістэма напісання праграм, калі спачатку праектуюцца падпраграмы для выканання простых аперацый, з якіх потым кампануюцца больш складаныя. Практычна часцей ужываецца сыхóднае праграмаванне.
Указáнне (pointing) — дзеянне мышы па выбару з шэрагу альтэрнатыў шляхам руху курсора і націскання (выбар здзяйсняецца) кнопкі мышы.
Уклáдваць аднó у другóе (to nest) — ствараць структуру альбо структуры нейкага тыпу ў структуры таго ж тыпу.
Уклáдзенасць (nesting) — размяшчэнне аднаго дзеяння ў якім-небудзь іншым. Уваходжанне канструкцыі мовы праграмавання (праграмы, працэдуры, блокі, цыклы, аператары) у аналагічную іншую канструкцыю. Характарызуецца ўзроўнем укладзенасці.
Улікóвы зáпіс (account) — утрымлівае ўсю неабходную інфармацыю для рэгістрацыі карыстальніка ў сістэме, а таксама права доступу да рэсурсаў.
Улікóвы зáпіс карыстáльніка (user account) — уліковыя запісы бываюць розныя: уліковыя запісы карыстальнікаў і ўліковыя запісы цэлых кампутараў. Калі яўна ўказваецца “user account”, то гутарка ідзе дакладна аб уліковым запісе карыстальніка.
Умóва (assertion) — параметр, па якім здзяйсняецца праверка якіх-небудзь звестак на адпаведнасць. Пры выкананні ўмовы працэсар пачынае вызначаныя дзеянні, прадугледжаныя праграмай.
Умóўна-бясплáтная прагрáмнае забеспячэнне (date ware) — карыстальніку прадастаўляецца колькасць дзён, на працягу якіх ён мае права выкарыстоўваць праграму. Пасля заканчэння зададзенага праграмістам тэрміну карыстальнік павінны альбо купіць праграму, альбо сцерці яе.
Умóўная крóпка перарывáння (conditional break point) — месца ў праграме, дзе можа быць перарвана яе выкананне ў сувязі з канкрэтным станам уводзімых звестак, што дазваляе перайсці да праграмы дыягностыкі для праверкі стану рэгістраў і памяці.
Умóўная перадáча кіравáння (conditional transfer) — пераход да вызначанай кропкі праграмы ў час яе выканання ў залежнасці ад праўдзівасці нейкай умовы.
Умóўны (conditional) — аб дзеянні альбо аперацыі, якія адбываюцца альбо не адбываюцца ў залежнасці ад праўдзівасці вызначанай умовы. У многіх мовах для арганізацыі праверкі ўжываецца аператар IF.
Умóўны выраз (conditional expression) — выраз з двума ці больш магчымымі вынікамі. У мовах праграмавання: лагічны выраз А ва ўмоўных аператарах віду “калі А то В”, дзе В — дзеянне (аператар, каманда), якое выконваецца, калі А праўда. У такіх выразах здзяйсняецца праверка, і далейшыя дзеянні выконваюцца па выніках гэтай праверкі.
Умóўны перахóд (conditional branch) — каманда, якая выклікае пераход у залежнасці ад ісціннасці (сапраўднасці) альбо фальшы канкрэтнай умовы. Умóўны перахóд (conditional jump) — пераход, які мае месца толькі тады, калі выконваецца каманда, якая яго вызначае, і задавальняюцца вызначаныя ўмовы.
Унáрны, аднамéсны (unary) — матэматычная аперацыя з адзіночным аперандам (аб’ектам).
Унýтранае перарывáнне (internal interrupt) — перарыванне (запыт на абслугоўванне), якое выпрацоўвае мікрапрацэсар у адказ на нейкія прадугледжаныя станы сістэмы, напрыклад спроба дзялення на нуль альбо перапаўненне абсягу памяці, адведзенай для арыфметычнай велічыні.
Унýтраная камáнда (internal command) — каманда MS-DOS, якая з’яўляецца часткай аперацыйнай сістэмы і можа быць выканана без неабходнасці ладаваць які-небудзь іншы файл, у адрозненне ад вонкавай каманды. Працэдура, якая ладуецца ў памяць разам з аперацыйнай сістэмай і знаходзіцца ў ёй увесь час, пакуль кампутар уключаны. Звычайна такія працэдуры выконваюць задачы, звязаныя з работай аперацыйнай сістэмы.
Унýтраная мóва (internal language) — мова, якая выкарыстоўваецца ў машыне і не знаходзіцца пад непасрэдным кіраваннем аператара. Многія кампілявальныя мовы пераводзяцца ва ўнутраныя коды і толькі пасля гэтага транслююцца.