Асіметрычная шматпрацэсарная апрацóўка інфармáцыі (Asymmetrical Multiprocessing – AMP) — выбіраецца адзін працэсар, які будзе кіраваць работай астатніх працэсараў.
Асінхрóнная áтака (asynchronous attack) — прымяненне асінхроннага рэжыму работы аперацыйнай сістэмы для перахопу інфармацыі.
Асінхрóнная перадáча (asynchronous transmission) — пасылка сігналаў ад перадатчыка да прыймача праз нерэгулярныя інтэрвалы часу, у адрозненне ад пасылкі сігналаў, сінхранізаваных па часе. Сігналы ад дыскавага назапашвальніка строга сінхранізаваны, гэта значыць інтэрвалы паміж сігналамі маюць аднолькавую даўжыню. Сігналы ад літараў клавіятуры паступаюць праз нерэгулярныя інтэрвалы часу.
Асінхрóнная прылáда (asynchronous devise) — прылада, у якой унутраныя аперацыі не сінхранізаваны з работай якой-небудзь кампаненты сістэмы.
Асінхрóнная работа (asynchronous operation) — умовы выканання аперацый ці кіравання, пры якіх наступная аперацыя пачынаецца пасля завяршэння папярэдняй.
Асінхрóнны выклік працэдýры (asynchronous procedure call) — зварот да функцыі, які выконваецца незалежна ад выканання праграмы пры прытрымліванні бяспрэчных умоў. Калі ўсе патрабавальныя ўмовы будуць задаволены, ядро аперацыйнай сістэмы перапыняе работу праграмы і прадпісвае ёй выканаць працэдуру.
Аснóва сістэмы злічэння (base, radix) — колькасць лічбаў, якія ўжываюцца ў канкрэтнай пазіцыйнай сістэме злічэння, а таксама ў колькі разоў змяняецца значэнне аднолькавай лічбы ў аднароднай сістэме злічэння пры запісі яе ў суседнюю пазіцыю. Цэлы лік, які ўзводзіцца ў ступеню, вызначаную экспанентай, а затым памнажаецца на мантысу для азначэння прадстаўленага рэчаіснага ліку.
Аснóўная пáмяць — 1. (Main store) — аператыўная памяць цэнтральнага працэсара альбо яе частка, якая ўяўляе сабой адзіную прастору памяці. Асноўная памяць прызначана для захоўвання беглай праграмы, а таксама звестак, з якімі выконваюцца аперацыі. 2. (Conventional memory) — стандартная памяць; абсяг памяці, адрасаваная ў рэальным рэжыме работы, якая ў сучасных персанальных кампутарах займае абсяг 640 К.
Аснóўны кóлер (primary color) — колер, які не атрымаецца шляхам змяшання іншых колераў.
Аснóўны ключ, пéршасны ключ (primary key) — ключ, які адназначна ідэнтыфікуе запіс у базе звестак, файле альбо каталозе.
Асцэндэр (ascender) — частка літары, якая перавышае яе сноўную вышыню, напрыклад h, ў, і.
Асэмблер (assembler) — праграма альбо тэхнічны сродак для выканання асэмблявання: пераўтварэнне тэксту зыходнай праграмы на мову асэмблера. Асэмблер — збіральнік. Машына-залежная мова праграмавання, якая забяспечвае прамое кіраванне мікрапрацэсарам і доступ да ячэяк аператыўнай памяці. Мова праграмавання, якая адлюстроўвае канкрэтную архітэктуру кампутара.
Асэмбляванне (assembly) — кампіляцыя праграмы з мовы асэмблера. Асэмбляваць — выканаць трансляцыю праграмы, выражаную на мове асэмблера, ў машынную мову. Асэмбляванне звычайна заканчваецца заменай кодаў аперацый мовы асэмблера кодамі аперацый машыннай мовы і заменай сімвалічных адрасоў абсалютнымі адрасамі, непасрэднымі адрасамі, перамяшчальнымі адрасамі альбо віртуальнымі адрасамі.
Асярóддзе (environment) — асяроддзе, у якім функцыянуе аб’ект. Сукупнасць рэсурсаў, аддадзеных у распараджэнне карыстальніка сістэмы. Асяроддзем выканання прыкладной праграмы з’яўляецца кампутар, аперацыйная сістэма, памяць, наборы звестак.
Атáка паўтóра (replay attack) — зламысленнік перахоплівае ўвесь трафік і пры неабходнасці ўстаўляе ў паток трафіка раней перахоплены трафік (патрэбнае паведамленне), што дазваляе яму замаскіравацца пад легітымнага ўдзельніка абмену звесткамі.
Атáка (attack) — спроба абходу сістэмы абароны альбо спроба ўзлому шыфраў (падбор пароля і г.д.).
Атáка метадам грубай сілы (brute force attack) — звычайна азначае перабор пароля “у лоб”, гэта значыць праграма генеруе ўсе магчымыя камбінацыі сімвалаў. Згенераваная камбінацыя ўжываецца ў якасці пароля. Рана ці позна пароль будзе падабраны.
Атáка ўнýтраняя (insider attack) — атака, пры якой зламысленнік знаходзіцца ўнутры сеткі.
Атам (atom) — базавая структура кода альбо звестак у мове праграмавання LISP.
Атрыбýт (attribute) — літаральна: характарыстыка. Закадаваная прыкмета, звычайна ў файле; атрыбут можа быць прачытаны аперацыйнай сістэмай дзеля вызначэння, якія аперацыі з файлам могуць быць здзейснены. Атрыбут — гэта прыкмета, апісальнік звестак, які ўтрымлівае адну з характарыстык звесткі: імя, тып, даўжыню, колькасць, форму падачы, сістэму злічэння.