З НОВЫХ ВЕРШАЎ
БЕЛЫ МАРШ
Марш-марш, нас тысячы,
рукі ў замок,
воляю трызьняны,
мераем крок.
Юныя, моцныя
цягліцы плеч.
Мы паўнамоцныя,
іншыя - прэч!
Воды расталыя,
вецер з Дняпра,
зь верай паўсталыя
крыкнем: "Ура!"
Мокра на дворышчах,
сьветла ў душы,
ворагаў зборышчы
сьмела крышы!
Гэй жа, зьвязовы,
хутчэй запявай
песьню маршовую
за Родны край!
8 лютага 2000 году
* * *
Самае-самае ноччу,
раніцай, днём i вечарам
я сузіраю ў думках,
а потым ствараю прыгожае,
альбо, калі не ствараецца,
вяртаю сябе да памяці,
да пошукаў самага-самага -
нябачнага, невымоўнага,
але якое заўсёды,
усюды i скрозь, дзе белая
Краіна мая ўзьвіваецца
ў неба сьцягамі Волі.
20 чэрвеня 2000 году,
Нью-Ёрк
* * *
Не для гномікау партыі -
для сябе здабываю свабоду.
Каб жыла, як заўсёды, упартая,
каб зьнішчала плебейства пароду.
Свабода мая ня кніжная,
ня тая, камі ўсё, што хочацца,
можна, рабіцъ і пыжыцца,
i лярвай у ложку варочацца.
Свабода мая вызвольная
ваўчыцай цяжка параненай
выходзіцъ з лагва падпольнага
і ўецца незаарканенай.
Свабода мая Беларусская
крывёю чыстай крывавіцца
i стужкай вузенька-вузкаю
сьцякае па белай правіцы...
2001 год