*
Агністая —
да камля
лістота памкнулася:
ах, вавёрка!..
*
Адважваюцца:
сняжынкі
вагаюцца над зямлёй.
*
Бадзяецца і хапае,
дзе выпадзе,
пахі
вецеру горадзе:
згаладнеў?!.
*
Са снегу халявы,
падэшвы з лёду:
абула
даліна мае сляды.
*
Да студні тудою!...
Іду па ваду –
вёдры павадырамі.
*
Згалелі —
увышыню
дрэвы ўзнялі малітву.
*
Пустка за вокнамі:
адпускае
нехаця крама
пакупнікоў.
*
Мацуйцеся!..
Ў дрэўцы
ушчэпліваецца мароз.
*
Падае снег.
Даганяе
дзяўчына хлапца:
дагнала!..
*
То кручы, то прорвіны –
паўмярзалі:
іду па сваіх слядах.
*
I снегу насеялася,
і маладзік
прарэзаўся: ліхтары
ў бадзёрым настроі.
*
Трэцца рука аб руку:
так трэба, —
запэўнівае мароз.
*
Сцірае зіма
алфавіты:
напамяць
ведае верш рака.
*
Прыйшлі і пайшлі
жабракі, а кійкі
пакінулі:
умаляваўся
у палатно краявіду плот.
*
Ім абы ўпарціцца!.. –
Абураецца вецер,
вароты рыпяць.
*
Кланяюся:
на куп'і
рубінамі журавіны.
*
У полі сляды:
адліга
займела павадыроў.
*
Новымі ботамі
тупаціць
на ганку спадарыня:
дзякуй снегу!..
*
Скрыпае снег —
рыфмуе
некага і мяне.
*
Сабралася ў кроплі
і засяліла
наўколле сасну:
адліга.
*
Цвіці!..
Абняла
яблыню завіруха.
*
Прынеслі палонцы
качкі паклон:
з палону
вырвалася Няміга.
*
Думае месяц:
без дайпрычыны
спаўзае з пагорка
снег.
*
У снежным бязмежжы выспа
заплаканых дрэў:
цішыня
ўздымаецца і ападае.
*
Сее жанчына
жвір на сцяжыну:
на голай
галіне грак.
*
«Не аддавай мяне!» —
Ля бярозы
сплаканы снег.
*
Туман у Сяльцы:
галасы
тое, што ёсць,
шукаюць.
*
«I як я тут апынулася?!.» —
Крыга
асвойваецца ў стаўку.
*
Мусіш знікаць?
Набраўся
плямінаў снег.
*
Туды і сюды —
пераходзіць
кладка ўвесь дзень
ручай.
*
На скрыжаванні:
тлумачыць ё с ц ь,
дзе быў я,
дзе буду.
*
Што ні цягнік —
пераўлік:
хваіны
хаваюцца ў кругаверць.
*
Сюдой!..—
З-пад страхі
выторквае комін
палец.
*
Усюды наведаўся:
ветах
вандруе ўнаадварот.
Мае сябе — спявае
ручай,
а сумёт нямы.
*
Словы аціхлі:
у немату
стукае сэрца.
*
Ці ўсё разумееш?
Чытае дождж
зімовыя піктаграмы.
*
Мо сто, а мо дзвесце —
выйшлі
на вуліцу постаці,
каб увесці
некага ў весніцы:
плот.
*
Свае, ды высока:
сочаць
за мною бярэзіна
і сасна.
*
Мае ключы —
адмыкае
скалу ручай.